อำลาศูนย์ดีมั้ยเนี่ยผม ไปหาอู่แบบไว้ใจทาง วางใจอู่ดีกว่ามั้ยเนี่ย
เรื่องแบบนี้มีเกิดขึ้นประจำจนเป็นเรื่องธรรมดาของรถทุกยี่ห้อครับ จะเจ้าตลาด หรือยุโรปราคาแพงก็มีหมดครับ แต่ผมเชื่อว่าศูนย์บริการที่ดีก็ยังมีอีกเยอะครับ ... ไม่อยากให้ปลาเน่าตัวเดียว เหม็นกันทั้งบ่อ ... อยู่ที่เราเลือกศูนย์บริการไหนที่จะใช้บริการ และตัวเราเองตรวจสอบการทำงานของศูนย์มากน้อยแค่ไหน ไม่ต้องถึงขนาดยืนเฝ้าตลอดเวลา (แบบผม) หรอกครับ ... แค่ตรวจสอบในเอกสารให้ถูกต้อง รวมถึงขอ "ซาก" กลับทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นกระป๋อง แกลลอน หรืออะไหล่ ควรขอให้เก็บไว้ให้เราทัังหมดครับ ขนเอากลับมาทิ่งที่บ้านก็ได้ ถ้าเป็นอะไหล่ ผมก็เอาไปขายร้านรับซื้อของเก่า ได้เงินมานิดหน่อยเอาไปหยอดตู้ทำบุญวัดก็ยังดีครับ
ผมมั่นใจว่าขบวนการที่ทำแบบนี้เขาเลือกคนครับ เขาไม่ทำกับคนทุกคน ดังนั้นถ้าเราทำตัวให้เขารู้สึกเสี่ยงที่จะทำแบบนี้กับเรา เขาก็จะไม่ทำครับ แต่ถ้าเราเกิดมีลักษณะเหมือนเป้าหมายเขา ... งานนี้คงไม่รอดครับ
ตลอดเวลาที่ใช้รถมา ผมใช้รถ Honda ตลอดมา มีเหตุผลเดียวครับ คือเจ้าของศูนย์บริการเป็นเพื่อนกัน และเจ้าเพื่อนนี่มันดันดูแลฝ่ายช่างโดยตรง คือไม่เหมือนเจ้าของศูนย์ทั่วๆไปที่ดูแต่การบริหาร แต่เจ้าเพื่อนผมนี่มันจะมานั่งทำตัวเป็นพนักงานฝ่ายบริการลูกค้า รับรถลูกค้าเองด้วยบางที และดูแลเรื่องการเบิกของจากฝ่ายอะไหล่เอง การที่เจ้าของศูนย์ลงมาดูในรายละเอียดแบบนี้ทำให้เรื่องแบบนี้เกิดได้ยากครับ ช่างเก๋าๆมาจากที่อื่น มาอยู่ที่นี่มักอยู่ไม่นาน เพราะของกินมีน้อย ช่องไม่เปิด หนีไปหาที่อื่นที่มีรูรั่วเยอะๆดีกว่า ดังนั้นตลอดเวลาที่ใช้ Honda เจ้าเพื่อนผมจะดูแลให้อย่างใกล้ชิดครับ รวมถึงพนักงานทุกคนก็รู้ว่าผมรู้จักเจ้าของ การจะทำอะไรกับรถผมคงต้องคิดหน้าคิดหลังให้ดี ผมจึงสามารถไว้วางใจได้ในระดับหนึ่ง เอารถไปจอดไม่เคยเฝ้าดูช่างทำงาน แต่การขออะไหล่ทุกอย่างกลับติดมาเป็นนิสัยตั้งแต่ดูแลรถให้พ่อให้แม่สมัยวัยรุ่น
เมื่อเปลี่ยนมาใช้มิตซู เรียกได้ว่าน้องปานี่เป็นคันแรกที่ออกจากศูนย์ที่ไว้ใจได้อย่าง Honda มาเป็นศูนย์มิตซู ที่ผมไม่รู้จักใครเลย เดชะบุญที่ศูนย์มิตซูที่ผมใช้บริการเป็นศูนย์เล็กๆ ไม่เคร่งครัดในเรื่องกฎที่ห้ามลูกค้าเข้าไปดูช่างทำงาน ดังนั้นทุกครั้งที่เอารถเข้าไป ผมก็จะไปยืนดูช่างทำงาน ดูจนรู้จักช่างทุกคน ซื้อขนมเลี้ยงบ้าง น้ำเลี้ยงบ้าง จนพาไปเลี้ยงข้าวก็มี จนเดี๋ยวนี้ศูนย์นี้เริ่มจะเคร่งครัดเรื่องกฎมากขึ้น แต่ผมก็ยังได้รับการยกเว้น ผู้จัดการศูนย์มีเดินมามองบ้าง แต่ไม่เคยไล่เวลาผมเข้าไปในส่วนการทำงานของช่าง ... ผมเองก็ไม่แน่ใจหรอกครับว่าศูนย์ที่ผมใช้บริการอยู่จะมีเหตุการณ์แบบนี้ด้วยหรือไม่ ผมเพียงแต่ทำให้พนักงานศูนย์รู้สึกว่าเสี่ยงที่จะมาทำแบบนี้กับผมแค่นั้นเอง
สุดท้ายคงหวังพึ่งใครไม่ได้ครับ คงต้องช่วยตัวเอง ที่หวังพึ่งได้ก็คงมีแค่ข้อมูลต่างๆที่พี่ๆทุกท่านในบ้านปามาเนียแห่งนี้เอามาแชร์กัน ให้รับรู้ข้อมูลเพื่อระมัดระวังด้วยตัวเองละครับ
