Pa Mania General (เรื่องทั่วไปปามาเนีย) > Health & Fitness

ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน

<< < (3/5) > >>

ต๋อง Fuddy:
ขอบคุณหัวหน้าสาย พี่ตาม ย้อนเล่าเรื่องราวการกำเนิด สายปั่น ปั่น PAMANIA BIKE และชอบคำนี้มาก "ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน"
จากหลายงานที่ร่วมทริป ผมมักโดนทิ้ง เพราะ อ่อนซ้อม  ;D ;D ;)
ผมเริ่มหันมาออกกำลังกายอีกครั้ง จากการไปตรวจสุขภาพ มันมาเป็น packet ทั้งความดัน เบาหวาน ไขมัน  :sd06: เนื่องจากพฤติกรรมการบริโภคตามใจปาก จนน้ำหนักพุ่ง 75 กก. และโรคภัยไม่พึงประสงค์ก็ตามมา คุณหมอแนะนำให้ออกกำลังกายบ้าง
จึงหันมาเริ่มออกกำลัง โดยการวิ่ง แต่ด้วยห่างเหินการออกกำลังกายมานานหลายกว่าสิบๆปี ทำให้ได้ผลไม่เท่าทีควร เนื่องจากสภาพร่างกายคงรับการกระแทกนานๆไม่ค่อยได้ เจ็บหัวเข่า อาจจะเป็นเพราะน้ำหนักตัวเยอะ และวัยเลยช่วงวัยรุ่นแล้ว
จน หัวหน้าสายเขียว ( พี่นะ พ่อมดประจำทีมปั่น ) ชักชวนเข้ากลุ่มปั่น จึงเปิดการแหก ยานคันแรก มาครอบครอง เจ้าแมลงวันสเปน

ปัจจุบัน พี่ก้อง รับไปดูแลต่อ
ยิ่งปั่น ยิ่งได้ผล จากระยะเวลา 3 เดือน น้ำหนักผมลงมา ระหว่าง 65-66 กก. จึงเกิด กิเลส หาตัวช่วยเพื่อตามเพื่อนให้ทัน จึงกำเนิด
เจ้ายักษ์แดง ( รับมาดูแลต่อจาก พี่กิตติ แอดมินของเราแระ )

แต่ถึงจะแหกมาช่วย ถ้าไม่ฝึกซ้อม ก็ไม่มีทางทันเพื่อนครับ และจากการไปพบหมอครั้งล่าสุด ผลการตรวจดีขึ้น จนลดปริมาณยาลง
 :sd10:  เป้าหมายต่อไปของผม คือ ขอน้ำหนักเหลือ 63 กก. และใช้ยารักษาให้น้อยที่สุด
*** จึงอยากชวนพี่ๆมาออกกำลังกายโดยการปั่น อย่าไปมองว่า พวกพีๆก่อนหน้านี้ไปทริปหลายร้อยกี่กิโลเมตรแล้ว จนไม่กล้าเข้าร่วมกลุ่ม ค่อยๆเริ่มกันครับ ต้องซ้อม ต้องฝึก โดยมีพี่ๆในกลุ่มคอยเป็นพี่เลี้ยง รับรองดังสโลแกนของพี่ตามที่ว่า " ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน " พี่ๆพร้อมมาออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยานกันหรือยังครับ

สจ๊วต (stewart):
ปั่นแนวนี้ ผมว่าใช่เลย สำหรับทีมปาแมเนีย

เน้นปั่นเร็ว แต่จะไม่อึด ไม่ทน ไม่นาน

เน้นปั่นอึดทน ปั่นยาวๆ ปั่นไปด้วยกันเป็นทีม มีเพื่อนอยู่ด้วยกันตลอด ไม่เหงา ไม่เครียด มีปัญหาอะไรก็ช่วยกันได้

มาแนวนี้ ผมว่าทุกๆ คน ในบ้านปาฯ สามารถเข้าร่วมได้ ซ้อมจะมาก จะน้อย ก็ตามเวลาที่แต่ละคนสามารถเจียดกันให้ได้
ซ้อมน้อยก็โอกาสเดี้ยง ตะคริวกิน ปวดล้า ได้มากกว่าคนที่ซ้อมเยอะ แต่ยังไงทีมก็ไม่ทิ้งกัน ทุกคนช่วยกันผลัก ช่วยกันดัน

ผมเชื่อเลยว่ามาแนวนี้ อีกไม่นาน ทีมปาแมเนียไบค์ก็จะกลายเป็นทีมที่หลายๆ ทีมในวงการปั่น จับตามองเหมือนกัน

"ไม่ช้า ไม่เร็ว ไม่เอาถ้วย มาเป็นทีม จบเป็นทีม สามัคคีคือพลังครับ"

พี่ปรี บางบ่อ:
ปั่นแล้วดีทุกอย่างแน่นอนครับ ยืนยันอีกเสียง คนที่อยู่ข้างนอกที่ยังไม่ได้ปั่นอาจมองภาพแค่ลางๆว่ามีจะดีแค่ไหน
แต่ก่อนเวลาไปเที่ยวตามเขาใหญ่ เห็นเขาปั่นกันตากแดดตัวดำ  ปั่นขึ้นเขา ดันเนินหอบแห็กๆ เรานั่งในรถแอร์เย็นๆ
นะเวลานั้นก็ได้แต่คิดว่า ไอ้พวกมันนี้บ้าหรือเปล่าวะ อยู่บ้านดีๆ นั่งรถสบายๆไม่ชอบ มาปั่นจักรยานตากแดก ทรมาณตัวเองทำไมว่ะ  :sd06:
แต่แล้ว เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน ตามกาลเวลา ผมไปงานมอเตอร์โชว์เมืองทอง แต่ได้จักยานมา2คัน เสื้อภูเขา กับ ไอ้ล้อเล็ก แฮนตรงๆ
ยานแต่ละแบบยังเรียกไม่ถูกเลย อิๆ ได้มา2คัน หนึ่งหมื่นหกพันบาท เป็นจักรยานที่แพงที่สุดในชีวิตที่ซื้อมา 
ที่ซื้อมาเพราะช่วงนั้นสนามเขียว เขาเปิดให้ปั่นพอดี ประกอบกับ อยากออกกำลังโดยการปั่นอยู่แล้ว แต่ไม่กล้าปั่นถนนใหญ่ กลับ10ล้อเอาไปกิน
ก่อนปั่น ตอนนั้น น้ำหนัก ลอยอยู่ที่ 88-89-90 อืดอัดตัวเอง นั่งขับรถนานๆชอบแน่นหน้าอก เวลาก่อนนอนต้องให้ลูกสาวปั้มหน้าอกก่อน ค่อยสบายตัว
หลังจากปั่นได้พักใหญ่ๆ ประมาณ1ปีได้แล้วมั้ง ตอนนี้ นำหนัก ลงมา ได้ต่ำสุด 80 วิ่งขึ้นๆลงๆถึง83 ตั้งเป้าไว้ 75 ตอนนี้ยังไม่ได้คุมเรื่องอาหาร
เรื่องแน่นหน้าอก ไม่ต้องไปพูดถึงมันแล้ว มันหายไปไหนไม่รู้
ตอนปั่นสนามเขียวใหม่ๆ ระยะทาง ประมาณ23.5กม.ใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าๆ พักทุกโค้ง พักทุกแยก ไม่มีแยกก็พัก 555
เดียวนี้ อาจจะปั่น2รอบแล้วค่อยพัก  :sd42: :sd42: คนที่คิดอยากปั่นเชิญครับ เรื่องราคาของยานอย่าไปใส่ใจ่มันมาก  ถือเสียว่า**เสียเงินหลักหมื่นซื้อสุขภาพ หรือจะเสียหลักแสนให้หมอ***

กิต <Black Angel>:
แล้วนํ้าหนักพี่ตามจาก 115 เหลือเท่าไหร่จ๊ะ หลายคนอยากรู้  :sd42:

ส่วนตัวผมเองก็ได้พี่ๆสายปั่นคอยยุยงส่งเสริม จึงได้มีโอกาสเริ่มปั่นกับเขา  :L2734: บอกตามตรงว่าตอนนั้นไม่รู้จะหาเวลาจากไหนมาปั่น  :L2761:

จำได้ดีเลยว่าตอนรู้ราคาจักรยานของพี่จ่าครั้งแรก ตกใจและคิดในใจว่าซื้อมอไซค์มาขี่ไม่ดีกว่าเหรอ มีทอนด้วย  :L2739:

แต่ไปๆมาๆ ตัวเอง 3 เดือน 3 ลำ ผ่านไปครึ่งปี เปลี่ยนจักรยานไป 4 ลำ ดีที่มีพี่ๆในกลุ่มคอยรับช่วงผ่องต่อ  :L6415:

นี่ยังไม่รวมถึงชุดขับ ล้อ และอุปกรณ์ต่างๆ จะบอกว่ากระเป๋าแหกยิ่งกว่าแต่งน้องปาอีก แต่ก็ช่างเถอะครับ เพราะ..........

นํ้าหนักจาก 75 ที่เริ่มอึดอัดทุกครั้งเมื่อต้องหย่อนตัวลงบนเบาะ Recaro ลดเหลือ 65 จนผบทักว่าผอมไป ตอนนี้เลยต้องกินเยอะขึ้นทุกมื้อเพื่อทำนํ้าหนักเพิ่มขึ้นมา  :L4396:

หวัดจากที่เจอกันแทบทุกเดือน เดี๋ยวนี้จำไม่ได้ด้วยซํ้าว่าเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่  :L2900:

เสียงนอนกรนที่เมื่อก่อนดังสนั่นหวั่นไหว เดี๋ยวนี้เห็นผบว่าลดลงจนแทบไม่ได้ยินในบางครั้ง แบบนี้จะถือว่าเอาเงินซื้อสุขภาพดีๆได้ไหมเนี่ย  :L2761: :L4399:

เชิญชวนเลยนะครับ สำหรับพี่ๆที่ยังลังเล ตัดสินใจไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร โดยเฉพาะพี่ๆที่มั่นใจและเดินตาม Road Map ของปามาเนียมาตลอด ไม่ผิดหวังเช่นเคยครับ  :L2734: 

หนู [นินจา]:


 :sd10: :sd10: :sd10:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว