มาต่อกันที่วัดที่ 2 ครับ วัดช้างล้อม เป็นวัดที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย เนื่องจากมีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาโบราณสถานที่พบในอุทยานนี้ จากศิลาจารึกนั้นทำให้ทราบว่าวัดนี้สร้างขึ้นครั้งแรกในสมัยพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ และได้มีการขยายให้ใหญ่โตขึ้นในสมัยพ่อขึนรามคำแห่ง โดยมีวิหารแจกออกจากพระมหาเจดีย์อย่างชัดเจน
ที่ด้านในสุดของวิหารยังมีซากของฐานพระประธานเก่าให้เห็น ซึ่งสร้างขึ้นด้วยศิลาแรงทั้งหมด จึงเชื่อว่าพระประธานที่นี่น่าจะสร้างขึ้นมาจากศิลาแรงด้วยเช่นกัน แต่เสียดายที่ไม่เหลือสภาพให้เห็นองค์พระแล้ว เหลือแต่เพียงฐาน และสิ่งตรงหัวเข่าขององค์พระนิดหน่อยให้เห็นอยู่
เดินผ่านวิหารเข้ามาจะมาเจอกับทางเข้าไปยังพระมหาเจดีย์ บริเวณทางมีกำแพงกั้นระหว่างวิหารและเจดีย์ (ไม่เหมือนวัดนางพญาที่วิหารกับเจดีย์อยู่ติดกัน) กำแพงทั้งหมดสร้างจากศิลาแรงเช่นเดียวกัน ในศิลาจารึกบันทึกไว้ว่าพ่อขุนรามคำแหงต้องการจรรโลงพระศาสนา และเป็นอนุสรณ์ในการรบชนะพ่อขุนเม็งรายที่ยกทัพมาบุก จึงให้ทำการขยายวัดช้างล้อมนี้ออกไปให้ยิ่งใหญ่ที่สุด โดยใช้เวลาในการก่อสร้างทั้งหมด 9 ปี
พอเข้ามาบริเวณพระมหาเจดีย์ จะเห็นว่ารอบด้านมีรูปปั้นช้างล้อมเจดีย์อยู่ทั้ง 4 ทิศ โดยวัดช้างล้อมนี้เป็นวัดเดียวที่มีรูปปั้นช้างแบบเต็มตัวยืนล้อมเจดีย์อยู่ ซึ่งแตกต่างจากวัดที่สุโขทัยและกำแพงเพชร ที่มีวัดช้างล้อมเช่นกัน แต่ที่นั่นรูปปั้นช้างจะเป็นแบบครึ่งตัว ไม่เหมือนที่นี่ที่จะเป็นแบบเต็มตัว ลอยตัวออกมาจากฐานของเจดีย์อย่างชัดเจน
ปัจจุบันรูปปั้นช้างนั้นได้หักพังไปมากแล้ว งวง งา ไม่มีเหลือ ทำให้รูปปั้นมองไม่ค่อยเหมือนช้างซักเท่าไหร่ หลายๆตัวพังลงไปหมดเหลือเพียงขาหลังให้เห็นอยู่เท่านั้น
มีคำกล่าวขานกันว่าหากอธิษฐานสิ่งใดในวัดช้างล้อมนี้ จะสำเร็จสมความปรารถนาจะต้องนับช้างให้ได้ครบตามจำนวนจริงที่มีอยู่รอบพระมหาเจดีย์ ใครมีโอกาสได้ไปลองไปนับดูนะครับ ดูเหมือนจะไม่ยาก แต่นับๆไปก็มีงงๆเหมือนกัน คณะผมไปกัน 20 กว่าคน มีอยู่ 4-5 คนที่นับออกมาแล้วได้จำนวนไม่เหมือนคนอื่นๆด้วยนะ แบบว่าเยอะจนตาลาย