Pajero Sport Mania ปาเจโร่สปอร์ตมาเนีย
Pa Mania General (เรื่องทั่วไปปามาเนีย) => Pa Mania On Tour & Meetings => ข้อความที่เริ่มโดย: พี่หนึ่ง 111 ที่ 7 มิถุนายน 2016, 13:49:31
-
(http://upic.me/i/of/img_3519_resize.jpg)
เหตุเกิดในคืนวันศุกร์แห่งชาติวันแห่งการร่ำสุรา พูดคุยเม้าท์มอยเรื่อยเปื่อย ทั้งรถ เรือ ตกปลา แค้มป์ปิ้ง สาวๆ จนถึงตี2
แล้วก็หยิกยกเรื่องบ้านพุระกำที่ผมไปสำรวจเมื่อ 22พ.ค.2559 มาคุยสอบถามการเดินทาง ที่พักเป็นยังไง ติดริมน้ำไหม
(ซึ่งสำคัญมากเพราะเราจะใช้น้ำนั้นสำหรับ อาบ ล้างถ้วยจาน)
http://www.pajerosportmania.com/forum/index.php/topic,5452.0.html (http://www.pajerosportmania.com/forum/index.php/topic,5452.0.html) (สำรวจบ้านพุระกำ อ.สวนผึ้ง ราชบุรี ตามหาลุงขี้เมา)
แล้วก็แซวกันไปแซวกันมาว่าไปเปล่า
พี่โจ "ใครไม่ไปเป็นหมานะโว๊ย" สงสัยจะโดนฤทธิ์ XO จากพี่เอ๋เจ้าภาพใหญ่ของเราคืนนี้ เลยพูดออกไป
แต่ผมว่าพี่โจแกก็คันอยากออกทริปด้วยแหละเพราะไม่ได้ออกกันเป็นกลุ่มใหญ่กันตั้งแต่วันเด็กแล้ว
ซึ่งตอนนั้นพี่โจแกก็บินไปจีน ไม่ได้ไปเขาสอยดาวกับพวกเรา
เบริ์ด "พี่โจอย่าเป็นหมาละกัน"
ผม "อ้าว งั้นดูพรุ่งนี้ ใครจะเป็นหมา ออกเดินทางสักเที่ยงเป็นไง ผมจะต้องตื่นเช้าหน่อยมาเคลียงานซ่อมก่อน"
โต้ง "ผมมีงานแถวสวนหลวง จะตามไปทีหลัง"
โต้งรุ่นน้องเด็กสุดในกลุ่ม เจ้าของรถ Triton ขับ2 แต่ชอบท่องเที่ยวธรรมชาติเป็นชีวิตจิตใจ วันศุกร์ทีไรจะมีเรื่องเที่ยวป่าโน่นนี่นั่น มายั่วพวกเราให้อยากไปตลอด ทั้งที่ไปสำรวจเองและหาข้อมูลในเนต
(http://upic.me/i/r9/13315344_1097825476945664_8516204607366333142_n.jpg)
-
น่าอิจฉาพี่หนึ่งจริงๆเลย :L2900:
-
มาอิจฉาด้วยคน
-
เช้าวันเสาร์ของวันที่4มิ.ย.2559 ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ 8:00 ทั้งที่เมื่อคืนกว่าจะกลับถึงบ้านนอนก็ตี3แล้ว
อาบน้ำเสร็จก็เปิดวิทยุสื่อสารเรียกขานเพื่อนสมาชิกที่จะเดินทางกันตอนเที่ยงวันนี้
มีเบริ์ดตอบมาเป็นคนแรก ตามด้วยพี่โจตอบกลับมาด้วยเสียงอ้อแอ้ของคนยังไม่สร่างเมา
ส่วนแว่นเจ้าของรถ VIGO สีดำ ยังไม่ได้สอบเป็นนักวิทยุจึงใช้วิธีโทรปลุกแบบงงงงเพราะไม่ได้อยู่คุยกันตอนตี2 แต่ก็พร้อมที่จะเดินทางไปกัน
เราคุยนัดแนะเวลาเจอกันโดยเบริ์ดกับแว่นบ้านอยู่ซอยเดียวกัน จะไปรับพี่โจพ่อครัวใหญ่ของเราทุกทริปที่บ้านวงเวียนใหญ่
เพราะจะมีเขียง ครก กระทะ หม้อ เครื่องปรุงซอสต่างๆ
ระหว่างที่คุยกันทางวิทยุ ลุงหมีนักวิทยุรุ่นใหญ่ในกลุ่มได้ยินว่าจะไปแค้มป์ปิ้งกัน จึงคอนแท็กกลับมาว่าจะไปด้วย โดยให้ลุงหมีนั่งรถเท็กซี่มาเจอกันที่บ้านเบริ์ด
เท่ากับว่ารถแว่นมีสมาชิก5คน คือแว่น เอ็ม(แฟนแว่น) พี่หมี พี่โจ และเบิร์ด
เมื่อใกล้ถึงเวลานัดหมายผมก็ออกเดินทางไปบ้านที่บางบอนซึ่งเป็นที่เก็บอุปกรณ์แค้มป์ปิ้ง โดยมีถังน้ำแข็งใบใหญ่ เต้นท์ ถุงนอน แผ่นปูนอน อุปกรณ์ไฟแสงสว่าง
ระหว่างทางก็ติดต่อคุยกันทางวิทยุสื่อสารติดรถยนต์ไปด้วย โดยเราจะใช้เส้นทางพระราม2 แล้วไปเจอกันที่ปั๊ม ปตท ปั๊มแรกเพื่อถ่ายคนมานั่งที่รถผม
ผมใช้เส้นทางจากบ้านเอกชัยวื่งเลี้ยวซ้ายเข้าถนนกาญจนาแล้วต้องขึ้นสะพานวนไปเข้าพระราม2ขาออก แต่!!!!
ถนนกาญจนาช่วงเวลานั้นรถทางคู่ขนานหนาแน่นมาก ผมก็กะว่าจะไปตีเข้าซ้ายตรงทางออกใกล้ด่านจ่ายบัตร แต่ช่องทางนั้นดันปิดไม่สามารถออกได้
น้ำตาจิไกล ผมต้องเข้าด่านวิ่งไปลงถนนสุขสวัสดิ์แล้ววิ่งมาที่แยกบางประแก้วแล้วเข้าพระราม2อีกที
จึงวิทยุไปบอกรถแว่นให้นำไปก่อนได้เลยเพื่อแวะตลาดซื้อของ เพื่อผมไปถึงจะได้พอดีกัน
เราไปเจอที่ปั็ม ปตท ที่แยกปากท่อเลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณ500 เมตร ซึ่งคันแว่นก็พึ่งมาถึงไม่นานเท่าไร
-
เราเดินทางมุ่งหน้าสู่ อ.สวนผึ้ง ราชบุรี เพื่อแวะตลาดนัดซื้อกับข้าวทั้งของสดและปรุงสำเร็จ น้ำแข็ง โซดา น้ำอัดลมต่างๆ
Lกฮ ผมซื้อมาจากกรุงเทพแล้วเพราะกลัวจะหาซื้อยี่ห้อที่ถูกใจไม่ได้
ถามไปถามมาดันลืมเอาเตาปิ๊กนิคมา จนต้องหาซื้อเตาอั้งโล่มา1ลูก ซื้อถ่านเพิ่มด้วยที่ติดมาจากกรุงเทพมีนิดหน่อย
ถ้ามาตลาดกับพี่โจให้ทำใจได้เลย แกจะต้องเดินวนตลาดก่อน1รอบเพิ่อสำรวจร้านค้า แล้วค่อยหาซื้อร้านที่ถูกใจ
(http://upic.me/i/if/img_3881_resize.jpg)
(http://upic.me/i/e9/img_3879_resize.jpg)
(http://upic.me/i/p7/img_3882_resize.jpg)
-
อิจฉาอีกคนครับ รีวิวซะอยากไปเป็นลุงขี้เมาด้วยคนเลย
-
ระหว่างทางช่วงเลยแก่งส้มแมวแล้วเลี้ยวขวามานิดเดียว ผมสังเกตุเห็นทางขวามือมีดอกหญ้าขึ้นสวยงามจึง ว. ถามคันหลังว่าจะถ่ายรูปไหม
เบริ์ด ว.ตอบมาทันทีว่า "เอาพี่" งั้นก็จัดให้
(http://upic.me/i/id/img_3887_resize.jpg)
(http://upic.me/i/pu/img_3487_resize.jpg)
ตอนนั้นเวลาก็จะหกโมงเย็นแล้วพระอาทิตย์กำลังจะตก จึงได้ภาพสวยๆจากมือถือsamsung ของเบริ์ดมา
(http://upic.me/i/az/img_3865_resize.jpg)
แสงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าช่างสวยเสียจริงๆ
ผิดกับรูปที่ผมถ่าย ทำไมมันต่างกันอย่างนี้นะ5555 :D
(http://upic.me/i/wu/img_3485_resize.jpg)
พอขับมาถึงด่าน ตชด.ผมก็เอามาม่ากับปลากระป๋องที่ซื้อมาจากกรุงเทพให้ ตชด.ไป1ชุด เพื่อเป็นขวัญกำลังใจ
จากด่าน ตชด.ก็วิ่งอีกประมาณ7กิโลเข้าป่าก็จะถึงหมู่บ้าน
ระหว่างทางก็เจอกับพี่กระเหรี่ยงคนนึงขี่มอร์ไซร์สวนลงมา ก็เลยจอดรถลงไปถามไถ่
ผม "สวัสดี จะไปไหนครับ ขนอะไรมาเยอะแยะท่าทางหนัก " ผมเห็นพี่แกมัดกระสอบใบใหญ่ที่ท้ายรถ
พี่กระเหรี่ยง " อ๋อ ผักหวานเก็บจากในป่า" พร้อมก้าวลงจากรถด้วยท่าทางเมาแอ๋
ผม " โห เยอะจังเลยพี่"
พี่กระเหรี่ยง " เอาไปกินสิ มีเยอะ" พร้อมทำท่าจะแกะกระสอบ
ระหว่างนั้นผมก็เดินไปที่รถมอร์ไซร์ พร้อมช่วยจับเพราะกลัวจะล้ม กลิ่นเหล้าป่านี่ หึ่งเลย
มองไปเห็นไปเกียร์ที่หน้าปัดโชว์เกียร์4 ผมก็เลยช่วยพี่เค้าตบเกียร์เป็นเกียร์ว่าง
ผม " ไม่เป็นไรพี่ ไม่ต้องเหรอ ขอบคุณมาก ทางแยกขวาตรงนี้ไปไหนหรือครับ"
พี่กระเหรี่ยง " ไปไม่ได้ ทางตัน"
หลังจากทักทายเสร็จเราก็เดินทางกันต่อ ตอนนั้นก็ใกล้มืดเต็มที
เราไปถึงโรงเรียนบ้านพุระกำประมาณ 1ทุ่มตลอดทางที่เข้ามารวมถึงโรงเรียนมืดสนิด มีเพียงแสงไฟจากรถเราเท่านั้น
เลี้ยวซ้ายเข้ามาในโรงเรียน ตรงแผงโซล่าเซลเห็นรถปิ๊กอัพจอดอยู่ 3-4คัน จับกลุ่มกันกินมื้อเย็นกันอยู่
ผมขับผ่านลงข้างลำธารด้วยความคล่อง เหมือนบ้านอยู่ที่นี่ พร้อมรถแว่นก็ขับตามลงมา
ไม่มีการจอดลงไปดูลายหรือรีรอยึกยัก ผมขับรถไปจอดริมสุดชายป่าพร้อมลงของตั้งแค้มป์กลางฟลายชีดทันที
เอ็มมาเล่าให้ฟังระหว่างทำกับข้าวว่า ตอนที่เราขับรถลงลำธารกลุ่มนั้นพูดว่า "โห!!! พี่เค้ามาอย่างโหด" :L2754:
-
:L2900: น่าสนุกนะครับพี่หนึ่ง แล้วเป็นยังไงมั่งครับหลังจากนี้ ชอบมาครับบรรยากาศแบบนี้ :sd10:
-
สวยงามครับพี่หนึ่ง บรรยากาศดีจังเลยครับ :L2900: :L2900:
-
น่าสนุกครับพี่หนึ่ง รอติดตามตอนต่อไปครับ
-
หลังจากพวกเราช่วยกันตั้งแค้มป์กันเรียบเรียบ แว่นก็เรียกหาพลั่วสนามเพื่อจะขุดทำเตาสนามทันที โดยเอาหินมาเรียงรอบๆหลุมพร้อมทั้งขุดร่องดินเป็นทางยาวเพื่อให้อากาศเข้าเตาได้ด้วย การจุดไฟเรามีหัวพ่นไฟแบบใช้แก๊สกระป๋องสามารถจุดไฟได้อย่างรวดเร็วทันใจ
เอ็มจัดการกับแกงแกะ2ถุงที่ซื้อมาจากตลาดนัดเทใส่หม้ออุ่นกับเตาสนาม ซึ่งมีมัสมั่นไก่ กับแกงจืดเต้าหู้
ส่วนพี่หมีรับอาสาหุงข้าว
เบริ์ด “พี่โจหม้อความดันที่คุยไว้เมื่อคืนอยู่ไหน เอามาป่ะ”
พี่โจ “ไม่ได้เอามา อยู่อีกบ้านนึง”
เบริ์ด “อ้าว ว่าจะได้กินข้าวสวยในป่าสักหน่อย”
ผม “ สงสัยงานนี้ได้กินข้าวดิบไม่ก็ข้าวแฉะแน่”
พี่โจ “ เฮ้ย มาป่ามันต้องได้บรรยากาศแบบนี้”
เบริ์ด “ดูดิคุยกันไว้ดิบดี นึกว่ามาคราวนี้จะได้กินข้าวสวยกับเค้าบ้าง”
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงพี่หมีบอกข้าวสุกแล้ว ผมเข้าไปดู “เอ ทำไมข้าวมันไม่บานนะ ดูเม็ดลีบๆ “ แล้วก็หยิบมีชิม
ผม “โห!! พี่หมีข้าวยังแข็งอยู่เลย”
พี่หมี “งั้นเติมน้ำลงไป แล้วคอยคนตลอดนะ”
ผม “ทำไมต้องคนตลอดด้วยครับ”
พี่หมี “ไม่ได้เดี๋ยวข้าวไหม้”
งานคนข้าวเลยตกเป็นหน้าที่ของผมไปโดยปริยาย คนจนน้ำแห้งก็เติมน้ำลงไป ทำอยู่แบบนี้อีกหลายรอบจนข้าวสุก แต่มันไม่ได้เป็นเม็ดสวยแบบข้าวที่หุงทีเดียว มันเกือบจะเป็นแป้งเปียกแล้วเพราะคนตลอดเวลา “เอาน่ะ ดีกว่ากินข้าวดิบ” ผมพูด
(http://upic.me/i/6l/img_3868_resize.jpg)
(http://upic.me/i/nv/img_3869_resize.jpg)
(http://upic.me/i/s7/img_3870_resize.jpg)
(http://upic.me/i/r7/img_3490_resize.jpg)
เบริ์ดเจียวไข่ เอ็มหั่นและเด็ดผักพร้อมตำพริกกับกระเทียม พี่โจจัการหมักหมูกับเนื้อที่ซื้อมาจากตลาดอย่างละโล แล้วแบ่งเนื้ออกกมาครึ่งนึงแล่เป็นชิ้นบางๆไว้ทำผัดเผ็ด แว่นทอดลูกชิ้น ผมไม่มีฝีมือทำกับข้าวเข้าไปยุ่งจะแกะกะเลยทำตัวเป็นบาเทนเดอร์ชงเหล้าชงน้ำบริการอยู่ข้างถังน้ำแข็ง
เมื่อหมูกับเนื้อหมักได้ที่แล้วแว่นก็จัดการลงเตาย่างไฟทันที สีของหมูที่ย่างไฟสวยและมีกลิ่นหมด จนเจ้าที่2ตัวดำกับขาวด่างเดินเข้ามาหาพวกที่แค้มป์ทันที คงอยากจะมีส่วนร่วม
(http://upic.me/i/s9/img_3497_resize.jpg)
(http://upic.me/i/hu/img_3499_resize.jpg)
(http://upic.me/i/8q/img_3498_resize.jpg)
-
ขอติดตามด้วยคนครับ พี่หนึ่ง ชอบเหมือนกันกางเต๊นท์ริมลำน้ำธรรมชาติเนี้ย :L2732:
-
น่าไปเที่ยวด้วยครับ บรรยากาศเป้นธรรมชาติ :L2900:
-
:L2900: ได้สัมผัสธรรมชาติแบบแนบชิดเลยคับพี่หนึ่ง...รอดูภาพสวยๆ จัดมาเลยคับ :L2906:
-
พี่หนึ่งมายั่ว :L2900:
-
หลังจากทำกับข้าวเสร็จครบทุกอย่างแล้ว ก็ล้อมวงกินข้าวมือเย็นกันตอน3ทุ่ม ซึ่งตั้งแต่เช้าผมได้ขนมปัง2แผ่นกับกาแฟ1แก้ว ข้าวเที่ยงไม่ได้กินเพราะต้องทำเวลามาเจอสมาชิกที่นัดกันที่ปั๊ม ปตท. แยกปากท่อตรงนั้นก็ได้เบอร์เกอร์กับกาแฟไปกระป๋อง ไม่งั้นหิวข้าวตาลายแน่ :sd06:
(http://upic.me/i/nf/img_3495_resize.jpg)
(http://upic.me/i/dn/img_3873_resize.jpg)
(http://upic.me/i/ja/img_3872_resize.jpg)
ข้าวเย็นมื้อนี้โดนผมคนจนจะกลายเป็นแป้งเปียก ตักมาแค่ทัพพีเดียวเหมือนกิน2ทัพพี เพราะข้าวอัดกันจนแน่น
แต่ผมก็กินได้2จานเพราะความหิวบวกกับความอร่อยของกับข้าว ทั้งหมูย่าง เนื้อย่างที่ไม่ต้องมีน้ำจิ้มมาทำลายรสชาด ผัดเผ็ดเนื้อรสจัดจ้านกินทีความเผ็ดและกลิ่นเครื่องเทศขึ้นจมูก มัสมั่นก็ใช่ย่อยอร่อยไม่แพ้กันถึงขนาดแม่ค้ากล้าการันตีว่าของเขาอร่อยจริง เราซื้อมา2ถุง ถุงละ40บาท ถ้ามาสวนผึ้งอีกจะต้องซื้อกลับไปกินที่บ้าน กลิ่นเครื่องเทศหอม ตักน้ำลาดข้าวกินอร่อยมาก เนื้อไก่ชิ้นสะโพกใหญ่ๆหลายชิ้นจนไม่เชื่อว่าทั้งหม้อนี้ราคา80บาท จนสงสัยว่าแม่ค้าจะเลี้ยงไก่เองหรือเปล่า
ชั่วหัวค่ำแมลงชนิดต่างๆเยอะมาก คงเพราะไม่มีแสงไฟที่ไหนมีที่แค้มป์เราแค้มป์เดียวจนต้องดับไฟดวงกลาง เปิดไว้แต่ไฟด้านนอกแค่พอให้เห็นอาหาร ไม่งั้นได้กินข้าวแกล้มแมลงแน่
อากาศคืนนี้ไม่ร้อนไม่หนาวกำลังพอดี นอกฟลายชีทจะเย็นกว่าเพราะน้ำค้างลงแรงมากจนแกะยอดหญ้าเต็มไปหมด
เรานั่งคุยกันสนุกออกรสออกชาด ทบทวนถึงเรื่องราวการเดินทางในตอนเช้า จน4-5ทุ่มเบริ์ดก็ทักขึ้นว่า
เบริ์ด “พี่ว่าไอ้โต้งมันจะมาป่ะ”
ผม “ไม่รู้ว่ะ”
เบริ์ด “ไอ้นี่มันบ้าๆอยู่ด้วย ไม่แน่มันอาจจะตามมาก็ได้นะ”
ผมเดินไปเปิดรถหยิบแฮนดี้มาเปิดสแตนบาย พร้อมเรียกโต้งเป็นระยะ และคิดว่าคงไม่น่าตามมาเพราะมืดมากแล้วจึงปิดแฮนดี้
ประมาณ5ทุ่ม เราเห็นแสงไฟรถยนต์ส่องมาจากทางโรงเรียน ผมมองดูว่าใครเปิดไฟอะไร เบริ์ดทักขึ้นมาเป็นคนแรกว่าไอ้โต้งเปล่าวะ ผมเริ่มเปิดแฮนดี้พร้อมเรียกโต้งทาง ว.
ผม “โต้งๆ”
โต้ง “ตอบพี่”
เท่านั้นแหละทุกคนวิ่งถือไฟฉายออกไปส่องทางพร้อมบอกลายให้ลงมาริมห้วยที่เราตั้งแค้มป์กันอยู่
-
:L2900: ดีนะ มาอ่านตอนที่กินข้าวเที่ยงไปแล้ว ไม่ง้านนนน....ต้องไปหาข้าวเย็นกินแถวพุระกำเป็นแน่แท้ :L2736:
รอติดตามชมตอนต่อไปครับพี่หนึ่ง :L2734:
-
ภาพจากกล้องหน้ารถ By โต้ง Triton ที่ออกจาก กทม.ตอน2ทุ่มถึงบ้านพุระกำตอน5ทุ่ม
ถ้าดูตั้งแต่ต้นฟังเสียงด้วยจะได้อรรถรสมากขึ้น
หรือถ้าดูแบบรวดเร็วก็ดูตอนต้นของคลิป1 ตอนเริ่มเข้าทางด่าน ตชด.
แล้วไปดูคลิป2 ตอนท้ายที่ถึงโรงเรียนแล้ว
https://www.youtube.com/watch?v=uA_2aucDWmU (https://www.youtube.com/watch?v=uA_2aucDWmU)
https://www.youtube.com/watch?v=QBNAEDLMsc0 (https://www.youtube.com/watch?v=QBNAEDLMsc0)
-
น่าอิจฉาพี่หนึ่งจริงๆเลย :L2900:
:L2736:
อิจฉาอีกคนครับ รีวิวซะอยากไปเป็นลุงขี้เมาด้วยคนเลย
:L2734:
:L2900: น่าสนุกนะครับพี่หนึ่ง แล้วเป็นยังไงมั่งครับหลังจากนี้ ชอบมาครับบรรยากาศแบบนี้ :sd10:
:L2736:
สวยงามครับพี่หนึ่ง บรรยากาศดีจังเลยครับ :L2900: :L2900:
:L2758:
น่าสนุกครับพี่หนึ่ง รอติดตามตอนต่อไปครับ
:L2758:
-
มาอิจฉาด้วยคน
ต้องไปด้วยกันครับพี่โต้ง
ขอติดตามด้วยคนครับ พี่หนึ่ง ชอบเหมือนกันกางเต๊นท์ริมลำน้ำธรรมชาติเนี้ย :L2732:
:L4398:
น่าไปเที่ยวด้วยครับ บรรยากาศเป้นธรรมชาติ :L2900:
ไปเที่ยวกันครับ
:L2900: ได้สัมผัสธรรมชาติแบบแนบชิดเลยคับพี่หนึ่ง...รอดูภาพสวยๆ จัดมาเลยคับ :L2906:
:L2736:
พี่หนึ่งมายั่ว :L2900:
:L2754:
:L2900: ดีนะ มาอ่านตอนที่กินข้าวเที่ยงไปแล้ว ไม่ง้านนนน....ต้องไปหาข้าวเย็นกินแถวพุระกำเป็นแน่แท้ :L2736:
รอติดตามชมตอนต่อไปครับพี่หนึ่ง :L2734:
:L2754:
-
ภาพจากกล้องหน้ารถ By โต้ง Triton ที่ออกจาก กทม.ตอน2ทุ่มถึงบ้านพีระกำตอน5ทุ่ม
ถ้าดูตั้งแต่ต้นฟังเสียงด้วยจะได้อรรถรสมากขึ้น
หรือถ้าดูแบบรวดเร็วก็ดูตอนต้นของคลิป1 ตอนเริ่มเข้าทางด่าน ตชด.
แล้วไปดูคลิป2 ตอนท้ายที่ถึงโรงเรียนแล้ว
https://www.youtube.com/watch?v=uA_2aucDWmU (https://www.youtube.com/watch?v=uA_2aucDWmU)
https://www.youtube.com/watch?v=QBNAEDLMsc0 (https://www.youtube.com/watch?v=QBNAEDLMsc0)
ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าโต้ง Triton เกิดหลงทางตามพวกพี่ไปไม่ถูกนี่ชีวิตเขาจะเป็นยังไง ??? ??? แต่นับถือน้ำใจครับ..คำพูดเป็นคำพูดจริงๆ :L2734: :L2900:
บรรยากาศโดยรวมน่าสนุกมากครับพี่หนึ่ง เป็นบรรยากาศที่หาไม่ได้ในกรุงเทพฯอย่างแน่นอน :sd42: :sd42:
-
เมื่อวานขากลับ ผ่านทางเข้าพุเตย นึกถึงทริปพี่หนึ่งเลย คิดๆอีกที อ้าว......คนละที่นี่หว่า :sd42:
-
หลังจากโต้งจอดรถเรียบร้อยก็จัดแจงเอาเต้นท์และเครื่องนอนสำหรับคืนนี้ออกมาจากท้ายรถ ลูกสาวคนเล็กของโต้งลงมาจากรถพร้อมกับขยี้ตา คงจะหลับมาตั้งแต่ออกจากบ้าน ส่วนเจ้าลูกชายคนโตยังไม่ลงจากรถเพราะหลับอยู่ เต้นท์ของโต้หลังใหญ่หลังคาสูงสามารถยืนในเต้นท์ได้โดยไม่ต้องก้มหัว พวกเราช่วยกันจับคนละทีสองทีก็กางเสร็จ ลูกชายของโต้งก็ตื่นลงมาจากรถพอดี แล้วก็ชวนกันไปนั่งกินข้าวใต้ฟลายชีท
(http://upic.me/i/0l/img_3874_resize.jpg)
เราสังเกตเมียโต้งมีอาการสั่นๆหน้าตาไม่สู้ดี เอ็มจึงถามว่า “เป็นอะไร”
หญิงเมียโต้ง “นั่งร้องไห้มาตลอดทางเลย กลัวมาก บอกให้โต้งกลับก็ไม่ยอมกลับ บอกว่านัดกับพวกพี่ๆไว้แล้ว ไอ้เราก็ถามโน่นถามนี่โต้งก็ไม่ยอมตอบ เนี่ยะถามว่าสัญญาณวิทยุมันไปไกลได้กี่เมตร พี่เค้าจะรับเราได้หรือเปล่า แผนที่ที่พี่หนึ่งส่งให้เป็นยังไงขอดูหน่อย เรามาถูกทางหรือเปล่า โต้งมันก็ไม่ยอมพูด เราก็กลัวจนร้องไห้มาตลอดทางนี่แหละ”
โต้งได้แต่นั่งยิ้มแหย่ๆระหว่างที่หญิงเล่า พวกเราก็นั่งหัวเราะขำเรื่องที่หญิงเล่า แต่ก็ถือว่าโชคดีที่เข้าป่ามามืดๆแล้วแถมยังไม่คุ้นทางอีกจนมาถึงโรงเรียนเจอพวกเรา
เบริ์ด “บอกแล้วโต้งมันต้องมา”
พี่โจ “เออ มันเจ๋ง”
หลังจากนี้เราก็นั่งเม้าท์มอยกันเรื่อยเปื่อย
ผม “ไม่ไหวแฮะ รู้สึกแน่นท้องยังไงไม่รู้ สงสัยกินข้าวเยอะไปหน่อย”
พี่โจ “ไปขี้ดิ จะได้สบายท้อง”
ผม “ห้องน้ำโรงเรียนมีตุ๊กแกไม่ใช่เหรอ เห็นเอ็มบอก” เอ็มรีบตอบทันทีว่า “ใช่ค่ะพี่”
ผม “สงสัยต้องขุดส้วมสนามแล้วมั้ง เอาตรงไหนดีนะ” ตรงที่เรากางเต้นท์กันก็เห็นจะมีที่เดียวคือชายป่า ซึ่งมีรถผมจอดขวางบังตาไว้พอดี ทำธุระส่วนตัวได้ทั้งชายหญิง และข้างรถผมก็กางเต้นท์โยนQuechua ไว้เป็นที่เรียบร้อยตั้งแต่หัวค่ำ
ผมคว้าพลั่วสนามพร้อมถังน้ำเดินไปชายป่าข้างรถ จัดการขุดหลุมลึกกว้างพอประมาณแล้วจัดการธุระส่วนตัว เสร็จก็ล้างก้นแต่ล้างยังไงก็ลื่นๆเหมือนล้างไม่สะอาด คงเป็นเพราะน้ำจากลำธารที่มีตะไคร่ขึ้นอยู่ ผมล้างน้ำจนเกือบหมดถังมองในหลุมอีกทีน้ำก็เต็มและล้นออกมาแล้ว แถมยังไหลไปทางเต้นท์ผมที่กางห่างแค่2-3เมตรเท่านั้น ผมรีบใส่กางเกงแล้วเอาพลั่วขุดรอบๆหลุดถ่ายเพื่อให้น้ำไม่ไหลไปที่เต้นท์แล้วกลบหลุดนั้นซะ
พี่โจ “เป็นไงสบายขึ้นยัง งั้นมากินเหล้าต่อ”
ผม “ขี้ไม่ค่อยออกเลยพี่ ยังแน่นๆเหมือนเดิม”
คืนนั้นมีหิ่งห้อย2-3ตัวบินมาทักทายพวกเราด้วย เบริ์ดพูดแซวขึ้นมาทันทีว่ากระสือหรือเปล่า เท่านั้นแหละเรื่องในวงเหล้าของเราก็เปลี่ยนเป็นเรื่องผีทันที
ผม “พี่โจ ไปช่วยผมย้ายเต้นท์หน่อย”
พี่โจ “กลัวผีอ่ะดิ “
ผม “ก็ดันมาคุยเรื่องผี แล้วผมก็นอนอยู่ชายป่าคนเดียว มันก็ต้องเสียวบ้างแหละ”
เราช่วยกันยกเต้นท์มาอยู่ตรงกลางระหว่างเต้นท์ที่พี่หมี พี่โจ เบริ์ดนอนด้วยกัน กับอีกเต้นท์เป็นเต้นท์ของแว่นกับเอ็ม
ผม “เอาตรงนี้แหละอบอุ่นดี” ใช่อบอุ่นจริงแต่กิตติศักดิ์เรื่องการนอนกรนของเบริ์ดจนพื้นบ้านสะเทือนเป็นที่รู้กันดีในพวกเรา แต่ไม่เป็นไรกินเหล้าเมาๆน่าจะช่วยได้
-
ในที่ห่างไกลความเจริญไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึง ขนาดโซล่าเซลของโรงเรียนยังเสีย ความมืดในคืนข้างแรมสามารถมองเห็นดาวบนท้องฟ้าได้สวยเหมือนอยู่ท้องฟ้าจำลองที่เสียอย่างเดียวคือเราต้องยืนแหงนมองไม่มีก้าวอี้นั่งสบาย
เราดับไฟLEDจากแบตเตอรี่ ความมืดสนิดที่หาไม่ได้ในเมืองหรือแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติแต่พลุกพล่านไปด้วยผู้คน พวกเราออกมายืนนอกฟลายชีทรับน้ำค้างมองดูดาว ต่างคนต่างจินตนาการผลัดกันเล่าเรื่องดวงดาวที่เคยได้ผ่านจากTV และอินเตอร์เน็ต
เบริ์ด “เห็นเปล่าพี่”
ผมอุทานลั่น “ดาวตกนี่หว่า” แล้วมานึกสะดุดขึ้นได้ว่าถ้าเห็นดาวตกแล้วห้ามทัก แต่ไม่ทันเสียแล้ว
เบิร์ดเล่าให้ฟังว่า สมัยอยู่เรือ กัปตันให้เบริ์ดมาถือพังงาตอนกลางคืน กลางทะเลมืดมากในห้องบังคับเรือมีเพียงแสงจากจอเรดาร์ที่ต้องส่องดูเท่านั้น มองเห็นดาวมากมายและเห็นดาวตกทั้งคืน
ผม “หืมม ดาวตกมีทั้งคืนเหรอ”
เบริ์ด “ใช่พี่”
พี่โจ “ค่อยๆดูให้ตาเราปรับแสงแล้วจะเห็นดาวเยอะขึ้น”
ผมมองดูท้องฟ้าสักพักตาก็เริ่มปรับแสงจนเห็นดาวเยอะขึ้นๆ เป็นอย่างที่เบริ์ดว่าจริงๆ ดาวตกมีทั้งคืน เราเห็นดาวตกตามมุมต่างๆของท้องฟ้าหลายดวง โดยไม่รู้ว่าดาวตกที่เราเห็นนั้นแสงใช้เวลาเดินทางกี่ร้อยหรือกี่ล้านปีแสงมาถึงโลกจนให้พวกเราได้เห็นชมความสวยงาม หรือดาวตกที่เราเห็นนั้นมันไม่มีอยู่ในระบบสุริยะจักรวาลนานแค่ไหนแล้ว หรือแสงดาวที่เราเห็นอยู่ในตอนนี้นั้นอาจจะไม่มีอยู่แล้วเหลือเพียงแสงเท่านั้นที่พึ่งเดินทางมาถึงโลก โลกช่างเล็กมากจริงๆในจักรวาล แล้วมนุษย์ล่ะเป็นเพียงฝุ่นของฝุ่นของฝุ่นในจักรวาลเท่านั้น
(http://upic.me/i/2i/img_3504_resize.jpg)
(http://upic.me/i/jk/img_4019_resize.jpg)
-
ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าโต้ง Triton เกิดหลงทางตามพวกพี่ไปไม่ถูกนี่ชีวิตเขาจะเป็นยังไง ??? ??? แต่นับถือน้ำใจครับ..คำพูดเป็นคำพูดจริงๆ :L2734: :L2900:
บรรยากาศโดยรวมน่าสนุกมากครับพี่หนึ่ง เป็นบรรยากาศที่หาไม่ได้ในกรุงเทพฯอย่างแน่นอน :sd42: :sd42:
โต้งคงได้ทำไร่ที่พุระกำมั้งครับพี่หยก :sd42:
เมื่อวานขากลับ ผ่านทางเข้าพุเตย นึกถึงทริปพี่หนึ่งเลย คิดๆอีกที อ้าว......คนละที่นี่หว่า :sd42:
มี "พุ" เหมือนกันก็พอได้ครับพี่แม็ค :L2754:
-
อ่านเรื่องราวทิปนี้ของพี่หนึ่ง ผมชอบมากครับ ประทับในความเป็นสหายที่ต่างน่ารักต่อกัน น้ำใจในข้าวเปียก ขอ3คำ ชอบไลค์เลย :L6428:
-
รอพี่หนึ่งมาต่อ..... :sd10:
-
ชอบๆๆๆ
-
ในคืนนั้นเรานอนกันเร็วประมาณตี2เพราะเพลียมาตั้งแต่คืนวันศุกร์ที่ชนแก้วกันถึงตี3 แล้วตื่นแต่เช้าเดินทางอีก เราจัดการเก็บอาหารที่ปรุงแล้วไว้บนท้ายรถแว่นซึ่งมีฝาปิดท้ายกระบะมิดชิด ส่วนของสดเก็บในลังโฟมใบใหญ่แล้วเอาลังพลาสติกใบใหญ่ทับไว้อีกที กันหมา2ตัวมันจะมาคุ้นตอนกลางคืน
นอนเต็นท์หน้าร้อนคงรู้กันอยู่แล้วว่าอากาศในเต็นท์มันเป็นยังไง แต่ที่บ้านพุระกำอากาศไม่ถึงกับร้อนมากพอนอนได้ แต่ผมเสียเปรียบตรงที่เป็นเต็นท์โยนทรงเตี้ย หน้าต่างเล็กไปหน่อยตอนนอนก็มีเหงื่อซึมๆบ้างพอนอนได้ ถ้าเป็นเต็นท์ใหญ่หลังคาสูงหน้าต่างกว้างๆคงสบายกว่านี้ อย่างที่บอกไว้แต่แรกว่าผมย้ายเต็นท์มาอยู่ตรงกลางระหว่างเต็นท์เบริ์ดกับเต็นท์แว่น ทำให้คืนนั้นผมได้นอนฟังเสียงเสือกับเสียงหมีทะเลาะกันทั้งคืน ก็ถือซะว่าได้มาสัมผัสธรรมชาติอย่างแท้จริง
เต้นท์ผมสีขาวหลังเล็ก
(http://upic.me/i/73/img_3509_resize.jpg)
(http://upic.me/i/qi/img_3877_resize.jpg)
ผมนอนหลับๆตื่นๆเพราะแปลกที่และร้อนพลิกตัวไปมาหลายครั้ง จนประมาณ6โมงเช้าก็ได้ยินเสียงคุยกันของอีกกลุ่มที่มาติดต่อโรงเรียนเพื่อบริจาคของปลายปีที่ตื่นกันแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับและท่องเที่ยวระหว่างทาง จน8โมงเช้าผมก็ออกจากเต็นท์ก็เห็นว่ากลุ่มรถปิกอัพไปกันหมดแล้ว
(http://upic.me/i/q0/img_3511_resize.jpg)
(http://upic.me/i/gm/img_3510_resize.jpg)
(http://upic.me/i/02/img_3513_resize.jpg)
เช้านี้อากาศสดชื่น หอมกลิ่นป่า มีเสียงน้ำในลำห้วยไหลแซะแก่งหินประสานเสียงไก่ของชาวบ้านที่มาหากินบนลานของโรงเรียนที่จิกกินมะม่วงที่หล่นดาษดื่นอยู่เต็มพื้น
มันเป็นเช้าที่หาไม่ได้ในเมืองที่คนเมืองอย่างผมที่ตื่นมาก็ได้ยินแต่เสียงรถเพราะบ้านอยู่ติดถนน อาหารเช้าเราทำกันแบบง่ายๆเพิ่มอีกไม่กี่อย่างเพราะมีกับข้าวที่เหลือตั้งแต่เมื่อคืนมาอุ่น
(http://upic.me/i/kn/img_3505_resize.jpg)
(http://upic.me/i/98/img_3507_resize.jpg)
เอ็มว่าจะหุงข้าวต้มหมูสับ แต่มีดมีแต่เล่มเล็กสับหมูไม่ละเอียด พี่โจจึงรับหน้าที่ทำหมูให้ละเอียดด้วยสูตรพิเศษคือใช้ครกตำ ซึ่งมันก็ได้ผล หมูละเอียดหรือจะเรียกว่าเละก็ไม่รู้
โต้งก็รับหน้าที่หุงข้าวในเช้านี้ด้วยสูตรหุงข้าวในกระทะน้ำร้อนที่เคยโชว์ผลงานเมื่อครั้งเขาสอยดาว จันทบุรี แต่คราวนี้ข้าวสุกช้าจนต้องเติมน้ำลงกระทะหลายครั้งไม่เหมือนครั้งนั้นที่ข้าวสุกเร็ว แต่โต้งก็ทำให้เราได้กินข้าวสวยแบบไม่ผิดหวัง พี่โจจัดการหั่นกระเทียมและผักชีไว้โรยหน้าข้าวต้ม ผมก็ต้มน้ำเพื่อชงกาแฟดื่มตอนเช้าจะได้ดื่มด่ำไปพร้อมกับธรรมชาติที่อยู่รอบตัว
(http://upic.me/i/eu/img_3508_resize.jpg)
(http://upic.me/i/jo/img_3529_resize.jpg)
-
หลังอาหารเช้าเราก็เตรียมตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าลงเล่นน้ำโดยมีลูกของโต้ง2คนลงเล่นน้ำนำไปก่อนนานแล้ว โต้งซึ่งเกิดอาการคันอยากลองเอารถลงน้ำก็ขับลงไปทางหน้าแค้มป์ซึ่งทางลงเป็นดินเละ เมื่อกลับรถเสร็จจะเอารถขึ้นก็พยายามปั่นหลายรอบจนขึ้นมาได้
(http://upic.me/i/2d/img_3535_resize.jpg)
(http://upic.me/i/pa/img_3536_resize.jpg)
หลังจากนั้นผมกับพี่หมีเดินทวนน้ำขึ้นไปประมาณ50เมตรที่น้ำลึกประมาณต้นขาและมีต้นไม้ใหญ่เป็นล่มเงา ผ่านต้นไม้น้ำหลายชนิดที่คุ้นตาก็สาหร่ายหางกระรอก และพืชน้ำอย่างอื่นที่ไม่รู้ชื่อเป็นใบยาวๆคล้ายใบเตยแต่สั้นกว่าพัดไสวในน้ำ รวมทั้งตะไคร่น้ำที่จับตัวเป็นกลุ่มก้อนลอยตามน้ำมา ก่อนลงแช่น้ำกับพี่หมี2คนอย่างสบายใจ จนสักพักพี่โจก็มาสมทบ
(http://upic.me/i/64/img_3514_resize.jpg)
(http://upic.me/i/bl/img_3515_resize.jpg)
(http://upic.me/i/zs/img_3516_resize.jpg)
(http://upic.me/i/w8/img_3517_resize.jpg)
(http://upic.me/i/sx/img_3531_resize.jpg)
(http://upic.me/i/ww/img_3532_resize.jpg)
เรานอนแช่น้ำพร้อมชมนกชมไม้อย่างสบายใจ พื้นน้ำบริเวณนี้เป็นตะกอนดินพอเดินหรือขยับตัวแต่ละครั้งจะมีตะกอนดินฟุ้งกระจายในน้ำเต็มไปหมดแต่นั่งนิ่งๆสักพักน้ำก็ตกตะกอนและกลับมาใสเหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว เวลาสายๆแบบนี้ผีเสื้อออกมากินโป่งดินที่มนุษย์ช่วยกันสร้างตั้งแต่เมื่อคืนหลายโป่งนั่นก็คือเยี่ยวตั้งแต่เมื่อคืนนั่นเอง ผีเสื้อทั้งเล็กใหญ่มากมายบินว่อนไปทั่วทั้งบริเวณสวยงาม ลักษณะสีสันเหมือนกับที่แก่งกระจานเพราะเป็นผืนป่าต่อเนื่องกัน มีทั้งตัวเล็กๆปีกสีเหลือง ปีกดำแต้มเขียวหรือฟ้า พวกหางตึ่งก็มีมากบินแทบจะชนกัน
-
ผีเสื้อที่บ้านพุระกำ
https://www.youtube.com/watch?v=8gbrTVCMKCs (https://www.youtube.com/watch?v=8gbrTVCMKCs)
-
มองไปที่ริมน้ำหน้าแค้มป์เราเห็นโต้งเอารถลงน้ำไปแช่เพื่อถ่ายรูปเป็นที่ระลึกอีกครั้ง แล้วเหตุการณ์เดิมก็เกิดซ้ำ ทีนี้ไม่สามารถขึ้นทางเดิมได้แล้วเพราะทางเละจากการปั่นขึ้นเมื่อครั้งแรก จนเบริ์ดกับแว่นต้องมาช่วยปีนขึ้นขย่มกันชนหลังเพื่อเปลี่ยนลายจนรองเท้าแตะตาดาวที่ซื้อมาจากตลาดอำเภอเขาสอยดาวจันทบุรีหลุดลอยน้ำไป1ข้าง
ผมว่าสงสัยต้องไปช่วยแล้วมั้งพร้อมทำท่าเตรียมลุกจากน้ำ พี่โจรีบห้ามบอกปล่อยไปก่อนให้โต้งได้มีประสบการณ์จะได้รู้ว่าเป็นยังไง เมื่อรถขึ้นมาได้แล้วพวกเราต่างแซวโต้งว่า ครั้งหน้าถอยขับ4 มาได้แล้วจะได้หายคันสักที แต่ผมกลัวว่าโต้งมันจะคันกว่าเก่าน่ะสิ นี่ขนาดขับ2 รู้ทั้งรู้ว่าติดแน่ยังจะลงไปอีก ถ้ามีขับ4สงสัยได้ขับลุยกันไปถึงต้นน้ำเป็นแน่
เบริ์ดกับแว่นช่วยกันขย่มรถโต้ง
https://www.youtube.com/watch?v=e_jjAV-nWz4 (https://www.youtube.com/watch?v=e_jjAV-nWz4)
-
ประมาณ10-11โมงก็ได้ยินเสียงไมค์ประกาศดังมาจากทางโรงเรียน เรายังคิดว่าที่หมู่บ้านคงมีงานอะไร พอขากลับจึงรู้ว่าเป็นกลุ่มชมรมอะไรสักอย่างนำของพร้อมอาหารมาแจกให้กับนักเรียนที่โรงเรียน ซึ่งมีทั้งรถปิ๊กอัพและรถเก๋งจอดกันเต็มหน้าโรงเรียน
ก่อนเรากลับก็มีพี่ๆกลุ่มมอเตอร์ไซค์วิบากมาจอดลงเล่นน้ำ2-3คัน แล้วมีตามมาสมทบอีก2คัน ได้ยินว่า2คันหลังขับผ่านโรงเรียนเข้าไปทางไม้กั้น พี่มอเตอร์ไซค์ลงแช่น้ำทั้งชุดโดยไม่ได้เปลี่ยนพร้อมเครื่องดื่มเย็นๆคนละกระป๋องแบบฟินเวอร์
(http://upic.me/i/pk/img_3909_resize.jpg)
(http://upic.me/i/4t/img_3912_resize.jpg)
เราขับผ่านกลุ่มคนที่มาบริจาคด้วยสายตางุนงงของผู้คนว่าไอ้รถ3คันนี้มันมาจากไหน ที่โรงเรียนก็ไม่เห็น มาก็ไม่ได้มาด้วยกันโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แถมคนขับปาเจโร่เสื้อไม่ได้ใส่เปิดกระจกโชว์อีกตะหาก ผม ว.ถาม2คันหลังว่าจะเข้าไปทางขวาข้ามลำห้วยเล่นหรือเปล่า เสียงโต้งตอบกลับมาทันทีว่า “ไปดิพี่” ได้เลยผมพร้อมสนองทุกความคัน ผมขับนำลอดผ่านไม้กั้นเข้าไป 2ข้างทางมีทั้งบ้านปูนชั้นเดียวและบ้านทรงกระเหรี่ยงที่ทำจากไม้ไผ่ยกพื้นสูง มีต้นไม้แปลกถิ่นทั้งเงาะ ทุเรียน ที่ปลูกไว้กินกัน พี่หมีจะตื่นเต้นกับทุเรียนเป็นพิเศษเรียกให้พวกเราดูลูกทุเรียนที่อยู่บนต้นอย่างดีใจ บริเวณนี้มีบ้านปลูกใกล้ๆกันอยู่ประมาณ10หลัง ชาวบ้านมองรถเราขับผ่านไป เราขับกันอย่างช้าๆผ่านบ้านแต่ละหลังด้วยความเคารพรู้ว่าเราเป็นคนแปลกถิ่นที่เข้ามารบกวนพื้นที่ที่ชาวบ้านอยู่กันอย่างสงบเรียบง่าย เราสังเกตุพาหนะแต่ละบ้านมีรถมอเตอร์ไซค์รุ่นใหม่ บ้านไหนมีเงินมากก็ปิ๊กอัพ แสดงว่าที่นี่ชาวบ้านสามารถพึ่งพาตนเองได้เหมือนอย่างที่ป้ายเขียนไว้ที่โรงเรียนว่า “ไม่ต้องการรับของบริจาค เพื่อต้องการให้ชาวบ้านพึ่งตนเองได้”
ขับมาเรื่อยๆก่อนถึงบ้าน2หลังสุดท้าย ขวามือจะเป็นทางลงลำห้วยชันประมาณ30องศาเป็นหินก้อนใหญ่ลงง่าย ผมขับนำลงไปก่อนจนถึงริมน้ำแล้ว ว.บอกให้แว่นตามลงมาได้โดยจะไม่ขับจี้ตูดตามกัน ป้องกันอุบัติเหตุจากรถไถลหรือเบรกไม่อยู่ ผมขับข้ามน้ำไปก่อนทางเป็นหิน น้ำไม่มากผ่านกัน3คันสบายๆ โดยตลอดการเดินทางผมใช้แค่ขับเคลื่อน2ล้อเท่านั้น เพราะเป็นรถนำ ถือคติเราไปได้เพื่อนก็ไปได้ เมื่อขึ้นน้ำมาแล้วก็เจอไร่หัวไช้เท้าทางขวามือตรงทางที่เป็นร่องลึกเมื่อเดือนก่อนถูกไม้กั้นแล้วไถทางใหม่ซ้ายมือติดลำห้วยที่เมื่อก่อนเป็นป่ารก ข้างหน้ามีรถออฟโรดสีเขียวคันใหญ่ขับสวนมาเราหลบซ้ายเพื่อให้รถสีเขียวไปก่อน ตามทางแคบมาเรื่อยๆก็ถึงทางเข้าดงไผ่ซ้ายมือที่ริมน้ำเป็นคอกเลี้ยงวัวตอนกลางคืน ผมขับนำเข้าไปพร้อมข้ามน้ำที่2 พี่โจ ว.บอกแว่นกับโต้งว่าอย่าพึ่งตามมาเพราะดูทางรกและแคบมากให้ผมขับเข้าไปสำรวจก่อน เมื่อเข้าไปได้นิดนึงก็เห็นข้างหน้าว่าโล่งพี่โจจึง ว.บอกให้ตามมาได้ ทั้ง2คันจึงขับตามเข้ามา
(http://upic.me/i/nv/img_3548_resize.jpg)
(http://upic.me/i/4w/img_3549_resize.jpg)
(http://upic.me/i/gt/img_3550_resize.jpg)
(http://upic.me/i/p7/img_3916_resize.jpg)
ผมเดินสำรวจเส้นทาง
(http://upic.me/i/fw/img_3542_resize.jpg)
(http://upic.me/i/aa/img_3543_resize.jpg)
(http://upic.me/i/aw/img_3544_resize.jpg)
(http://upic.me/i/yv/img_3546_resize.jpg)
แต่ที่ไหนได้พอผ่านทางโค้งเข้ามาได้ไม่กี่10เมตร ข้างหน้าก็ตันเสียแล้วต้องกลับรถกันอย่างทุลักทุเล เราขับย้อนมาตั้งหลักที่ปากทางเข้าดงไผ่อีกครั้งแล้วไปสำรวจทางแยกขวาซึ่งทางก็แคบลงเรื่อยๆเหมือนไม่ค่อยมีรถผ่านมาทางนี้ ผม ว.บอกให้แว่นกับโต้งรออยู่ตรงทางกว้างที่พอกลับรถได้ก่อนแล้วผมก็ลงรถเดินไปสำรวจซึ่งรถก็น่าจะพอไปได้จึงขับเข้าไปอีกหน่อย 2ข้างทางป่าเริ่มรกและครึ้ม แต่พอแค่นี้ดีกว่าเพราะวิ่งเข้ามาจากโรงเรียนลึกพอสมควรไม่รู้ใครเป็นใคร เดี๋ยวเจ้าถิ่นหมั่นไส้หรือเจอทหารพม่าจะเป็นเรื่อง เพราะเมื่อวานตรงด่าน ตชด.ผมก็ถามแล้วว่าเข้ามาทางนี้ได้ไหม ตชด.ยังบอกห้ามขับเลยโรงเรียนไปมันอันตราย ผมกลับรถตรงทางน้ำแคบๆ ดีที่โต้งกับแว่นไม่ได้เข้ามาด้วยไม่งั้นคงทุลักทุเลน่าดู ตอนขับออกมาผมดันอยู่คันสุดท้ายขับไปก็เสียวไปจนถึงโรงเรียนอีกครั้ง พวกชมรมที่มาบริจาคของก็มองพวกเราอีกคงจะสงสัยว่า มันไปไหนของมันนึกว่ากลับออกไปแล้ว
-
เราจอดรถกันหน้าโรงเรียนพร้อมปรึกษาทาง ว.กันว่าทำไมไม่เจอฝายเลยหว่า พี่หมีก็บอกว่าเมื่อคืนที่ไปคุยกับกลุ่มปิ๊กอัพเค้าก็ถามว่ามาทางฝายหรือมาทางเขา พี่หมีก็บอกไปว่ามาทางเขา พอไปคุยกับกลุ่มมอไซค์วิบาก เขาก็ถามอีกว่ามาทางฝายหรือมาทางเขา พี่หมีก็บอกไปว่ามาทางเขา ระหว่างที่พวกเราเก็บแค้มป์พี่หมีก็เดินมาคุยกับกลุ่มชมรม เขาก็ถามอีกว่ามาทางฝายหรือมาทางเขา พี่หมีตอบเหมือนเดิมว่าทางเขา “เอาแล้วสิ!!!”ผมอุทาน
เราฟังพี่หมีเล่าแล้วก็สงสัยว่าพวกเราพลาดตรงไหนทำไมใครๆก็รู้ว่ามี2ทาง ผมมาครั้งแรกเมื่อเดือนที่แล้วก็ไม่เจอฝายมาครั้งนี้ก็ไม่เจออีกหรือ มีอะไรมาบังตาพวกเราหรือเปล่า สุดท้ายจึงตัดสินใจเดินทางกลับโดยใช้เส้นทางเดิมเพราะรู้อยู่ทางเดียวคือทางเขา เส้นทางขึ้นลงเขาวกวนสวยงามพี่โจสังเกตุด้านซ้ายมือซึ่งมองลงไปเป็นเหวว่าข้างล่างเป็นลำน้ำและมองเห็นฝายพร้อมเรียกให้ผมดู แต่ผมมองไม่เห็นหรอกเพราะอยู่คนละฝั่งแล้วยังเป็นคนขับอีกจึงได้แต่มองข้างหน้าอย่างเดียว ขืนมองลงไปในเหวตามพี่โจเดี๋ยวจะเป็นเรื่อง จนมาเจอทางแยกตัววาย พี่โจสังเหตุเห็นป้ายเขียนว่าบ้านพุระกำ พร้อมกับรีบ ว.บอก2คันหลังให้หยุดรถตรงทางลงเนินพอดี ผมบอกพี่โจว่าตรงนี้แหละที่ผมเจอเด็ก2คนตอนขาไปเมื่อเดือนที่แล้วและให้ขนมไปคนละห่อ ก่อนเบี่ยงซ้ายขึ้นเขาไปจนถึงโรงเรียน แต่ป้ายผมเห็นว่าเป็นโครงการแปลงทดลองปลูกพืชก็เลยไม่ได้ไป
ผมต้องเดินหน้าถอยหลัง2ครั้งจึงจะผ่านไปทางแยกซ้ายได้เพราะเป็นมุมแหลมและข้างทางเป็นเขา ถ้าเป็นขามาหรือขากลับจะไม่เป็นปัญหาเลยจะไปได้สบาย 2ข้างทางที่รถผ่านเป็นสวนป่า ผิดกับทางเขาที่เป็นป่าธรรมชาติจริงๆ ทางนี้มีต้นสนปลูกเป็นทางทั้ง2ข้าง มีต้นกล้วยปลูกสลับ จนมาเจอฝายทางขวามือ ผมดีใจรีบบอกเสียงดังว่า “เจอฝายแล้ว” แล้ว ว.บอก2คันว่าเจอฝายแล้ว เราจอดรถสักพักก่อนข้าม โดยพี่โจได้ ว.ไปบอกว่าให้ผมข้ามไปดูทางก่อนเพราะไม่รู้ว่าข้ามฝายไปแล้วจะมีทางไปต่อหรือเปล่า เมื่อผมข้ามไปแล้วเห็นว่ามีทางไปต่อ พี่โจจึง ว.บอกให้ตามมาได้ ข้ามฝายมาอีกฝั่งเป็นอาคารศูนย์วิจัยล้าง เราจอดรถตรงหน้าศูนย์พร้อมปรึกษากันว่าจะเอายังไงต่อ จะไปสำรวจต่อหรือจะกลับทางเดิม สุดท้ายด้วยความอยากรู้อยากเห็นของทุกคนจึงลงความเห็นว่าเราจะไปต่อ ไปดูว่ามันจะสุดตรงไหนเพราะทางตรงนี้ก็ไม่ได้รกดูแล้วน่าจะเป็นเส้นทางที่ชาวบ้านใช้กันประจำ เมื่อพร้อมเราก็เดินทางต่อทางเป็นดินแข็งสลับทางโคลนนิดหน่อยจนมาเจอลำห้วย ผมข้ามมาได้กลางทางก็เห็นรถมอเตอร์ไซค์วิบากวิ่งสวนมา เป็นกลุ่มที่เราเจอที่หลังโรงเรียน ผมจอดรถหลบทางซ้ายกลางลำห้วย พี่โจรีบ ว.บอก2คันหลังให้หลบเพราะมีรถมอเตอร์ไซค์สวนมา เมื่อมอเตอร์ไซค์ทั้ง5คันไปหมดแล้วเราก็เดินทางต่อ มาได้แค่นิดเดียวก็เจอหมู่บ้าน ผมบอกพี่โจว่าคุ้นๆ ใช่เพราะมันเป็นบ้านพุระกำข้างโรงเรียนที่ครั้งก่อนผมเคยขับรถเข้ามาวนเล่นแล้วออกทางนี้ เราขับวนเข้าไปที่โรงเรียนและจอดกันหน้าโรงเรียนสักพักก่อนปรึกษากันว่าจะกลับทางไหน ทุกคนลงความเห็นว่ากลับทางฝายเพื่อไปถ่ายรูปเพราะขามายังไม่ได้ถ่ายรูปกันเลย โดยที่ในโรงเรียนชมรมที่มาบริจาคของก็มองพวกเราด้วยความสงสัยคงจะคิดว่ามันเล่นอะไรของมันนะ ขับรถวนไปวนมา
(http://upic.me/i/q8/img_3552_resize.jpg)
(http://upic.me/i/mn/0img_3918_resize.jpg)
(http://upic.me/i/5z/img_3555_resize.jpg)
(http://upic.me/i/10/img_3920_resize.jpg)
(http://upic.me/i/4g/img_3553_resize.jpg)
(http://upic.me/i/n6/img_3557_resize.jpg)
-
ถ่ายรูปบนสะพานขากลับก่อนถึงด่าน ตชด.
(http://upic.me/i/og/img_3559_resize.jpg)
-
แวะมาชมและ :L6428: ให้พี่หนึ่งอีกสักดอก ถ้ามีโอกาสต้องไปบ้างสักครั้งในชีวิต
ปล. ติดอยู่อย่างเดียวบอกตรงๆ วีซ่าจาก ผบ. แค่นั้น :L4386:
-
มันน่านัก.......น่าไปจริงๆเลยคับพี่หนึ่ง เล่าเรื่องได้สนุกน่าติดตามเช่นเคยครับ :L2734:
-
ป่ะ
-
:L2900: ทั้งภาพประกอบและการเล่าเรื่องราว :L2900: :L6428:
-
น่าไปเชียวครับ
แต่ช่วงนี้ .. เก็บเนื้อเก็บตัวครับ :L4386: :L4386:
-
อ่านเพลิน น่าประทับใจครับ จัดไปหนึ่ง :L6428:
-
อือ น่าไปเทียวจังครับ อ่านแล้วได้บรรยากาศเลยครับ :L2900:
-
:L2900: :L2900: ชอบบรรยากาศมากเลยครับ
-
(http://upic.me/i/tv/1432536527-o.jpg)
....................................................................................(http://upic.me/i/vm/4941038.gif)
-
มีจัดทริปนี้ แจ้งด้วยเด้อ
-
มีจัดทริปนี้ แจ้งด้วยเด้อ
ได้ครับ แจ้งปุ๊บ เดินทางปั๊บ :sd42:
-
กว่าจะพิรี้พิไรออกมาจากบ้านพุระกำจนถึงด่าน ตชด.ก็ปาเข้าไปบ่ายโมงกว่าแล้ว อาการของรถที่สะเทือนเขย่าตลอดทางลูกรังจนออกมาเจอถนนลาดยางมันช่างนุ่มนวลสบายก้นเสียจริง
พอวิ่งมาได้สักพักเบริ์ดก็ ว.มาบอกผมให้มองหาร้านชำเพื่อซื้อบุหรี่ จนมาเจอร้านชำเล็กๆข้างทาง จึงถึงโอกาสจอดพักสักครู่และปรึกษากันว่าจะไปไหนต่อกันดี “ไปน้ำพุร้อนโป่งกระทิงไหม” พี่โจเสนอ ซึ่งตอนนี้ทุกคนก็คิดไม่ออกว่าจะไปต่อที่ไหนดี แก่งส้มแมวก็เคยไปกันแล้ว ห้วยคอกหมูก็ไม่มีอะไร เขากระโจมก็ขึ้นกันไม่ได้ ส่วนผมสถานที่เที่ยวในราชบุรีก็เคยไปเกือบหมดทุกที่แล้ว น้ำพุร้อนโป่งกระทิงก็เคยไปเมื่อ3ปีก่อน แต่ในทีมยังไม่มีใครเคยไปนอกจากพี่โจกับผม เมื่อไม่มีทางเลือกทุกคนจึงลงความเห็นว่าไปน้ำพุร้อนกัน
โดยผมจะกดGPS ให้นำทางไปแต่GPSเจ้ากรรมดันค้นหาน้ำพุร้อนโป่งกระทิงไม่เจอ เอาล่ะซิทีนี้ก็ต้องพึ่งวิธีการดั้งเดิมคือแผนที่ซึ่งผมจะมีติดรถไว้ตลอดเวลา ผมเปิดกางออกให้พี่โจดูว่าเราอยู่ตรงไหนแล้วหน้าที่นำทางเราก็ยกให้พี่โจ
การเดินทางไปน้ำพุร้อนครั้งนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่โจ เพราะทำให้เราได้สำรวจถนนตัดใหม่ซึ่งGPS ยังไม่มีเส้นทางแสดงให้เห็น พี่โจบอกว่าขามาจำได้ว่ามีป้ายเขียนไว้ว่าไปบ้านคาซึ่งจะสามารถมุ่งหน้าไปน้ำพุร้อนได้ แล้วก็เป็นจริงอย่างที่ว่าทำให้เราไม่ต้องวิ่งไปอ้อมถึงสวนผึ้งซึ่งช่วยลดระยะทางได้หลายสิบโล
จนมาออกถนสาย3324 ซึ่งป็นสามแยกไม่รู้จะไปซ้ายหรือขวาดี จึงจอดรถสอบถามเส้นทาง ผมเดินไปหาพี่ผู้หญิง “พี่ครับ น้ำพุร้อนโป่งกระทิงไปทางไหนครับ”
พี่ผู้หญิง “ไปทางขวาเนี่ยะ วิ่งไปประมาณ20โล จะเห็นตึกสีชมพูอยู่ทางขวา แล้วก็จะเจอสี่แยก ตรงสี่แยกจะมีศาล ให้เลี้ยวขวาเข้าไป มีป้ายบอกตลอดทางไม่หลงหรอก” แล้วพี่ผู้หญิงก็ถามต่อ “แล้วมาจากไหนกันล่ะ”
ผมบอก “มาจากบ้านพุระกำครับ” พี่ผู้หญิงถึงกับอุทานขึ้นมา “โห!!!นั่นไกลนะ” ผมตอบ “ครับ เราไปนอนค้างกันที่นั่น1คืน” เมื่อได้เส้นทางแล้วเราก็กล่าวขอบคุณ พร้อมเดินทางกันต่อ
-
ผมจับไมล์เมื่อเริ่มเดินทางเพื่อกันความผิดพลาด บ่าย2โมงแล้วยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ล้อหมุนจากบ้านพุระกำ พี่โจฉีกซองถั่วแจกผมกับพี่หมีครั้งละ4-5เม็ดให้กินแก้หิว ตอนนี้สมาชิกในรถทั้ง3คันหิวกันหมดแล้ว เสียงทาง ว.แจ้งว่าถ้าเจอร้านข้างทางจะแวะกินกันก่อนแต่ก็ยังไม่เจอร้านที่ถูกใจ ขับมาสักพักใหญ่ผมมองไมล์ที่จับระยะทางไว้แล้วเปรยขึ้นว่า “มันเลย20โลมาแล้วนะ ทำไมไม่เห็นตึกกับสี่แยกที่มีป้ายสักที” จึงตัดสินใจหาบ้านหรือคนเพื่อถามทางอีกครั้ง ผมเห็นร้านชำอยู่ขวามือจึง ว.บอกรถร่วมขบวนว่าขวามือมีร้านชำ เราจะจอดเพื่อถามทาง รถทั้ง3คันจอดเรียงเสียบอยู่หน้าร้านชำ พี่โจลงไปถามทาง มีแว่น โต้ง ลงตามไปด้วย เมื่อได้ความว่าเราเลยมาแล้วจริงๆจึงเดินทางต่อโดยย้อนกลับไปอีกนิดเดียวก็เจอสี่แยกและป้ายบอกทางไปน้ำพุร้อนโป่งกระทิง โชคดีที่เลยมาไม่เยอะ ระหว่างทางก็หาร้านอาหารและคุยทาง ว.เรื่องจะแวะกินร้านไหน พี่โจแย้งว่าไปกินที่โป่งกระทิงดีกว่ากินแถวนี้เดี๋ยวหัวแบะ เอาไงเอากันทุกคนเห็นตามพี่โจ
เมื่อไปถึงน้ำพุร้อนโป่งกระทิง และจอดรถกันเรียบร้อยแล้ว ผมเห็นรถคันข้างๆโดนลิงเล่นงานอยู่โดยหวังว่ารถพวกเราคงไม่โดน เรารีบเดินไปที่ร้านค้าเพราะความหิวจนตาลายกันหมดแล้ว ร้านค้าที่นี่มีลักษณะปลูกเป็นยาวหลังคาสังกะสี มี
แม่ค้าอยู่คนเดียวขายทุกอย่างทั้งก๋วยเตี๋ยว ส้มตำ ไข่ปิ้ง น้ำอัดลม ขนมต่างๆ มีแผงว่างอยู่อีก2-3แผงไม่มีคนเช่า ผมเดาว่าคงเพราะนักท่องเที่ยวไม่เยอะและส่วนใหญ่คนที่มาที่นี่จะเป็นขาประจำที่มารักษาโรคภัยไข้เจ็บต่างๆโดยเฉพาะอัมพฤกษ์อัมพาตซึ่งที่นี่ขึ้นชื่อมาก
ไม่รีรอเราสั่งก๋วยเตี๋ยวน้ำกันคนละชาม มีผมเบิ้ล2อยู่คนเดียว หลังกินเสร็จก็คุยกันเรื่องที่เราไปจอดถามทางตรงร้านชำว่า
พี่โจ “ตอนพี่ลงไปนะ ป้าเจ้าของร้านสะดุ้งเลยพร้อมรีบคว้าไม้กวาดกำไว้แน่น เมื่อเห็นรถเรา3คันขับไปจอดตรงหน้าร้าน”
แว่น “ใช่ป้าแม่งสั่นเลย”
พี่โจ “แล้วได้ยินไอ้คนหนุ่มข้างๆป้า มันบอกป้าว่า ป้าไม่ต้องพูดอะไรนะเดี๋ยวผมพูดเอง”
แว่น “สงสัยแม่งคิดว่าเราเป็นตำรวจ คงทำอะไรผิดแน่ๆเลย”
ผม “จะไม่ให้ป้าแกคิดว่าเราเป็นตำรวจได้ยังไงล่ะ ก็เล่นขับรถไปเสียบหน้าร้านพร้อมกัน3คัน ที่รถก็มีเสา ว. นี่ถ้าข้างรถมีสติกเกอร์ตราโล่ด้วย ป้าแกคงช๊อคตายแล้วล่ะ”
พี่โจ “พอมันรู้ว่าเราแค่มาถามทาง ดูป้ามันโล่งๆเลย”
สงสัยมันขายยาบ้า หรือเปิดบ่อนหลังร้านหรือเปล่าไม่รู้ เราเดากันเดาส่งเดช
หลังจบการสนทนา เราก็เดินไปดูบ่อน้ำพุร้อน มีคนมาลงแช่เพียงไม่กี่คนเพราะตอนนี้เริ่มเย็นมากแล้วแถมฝนก็โปรยตกๆหยุดๆลงมาตลอด ผมเห็นลุงกับป้า2คนมีกะละมังใบใหญ่ใส่น้ำและน้ำแข็งกั๊กก้อนใหญ่ จึงเข้าไปถาม “ทำไมต้องใส่น้ำแข็งไว้ในน้ำกะละมังด้วยครับป้า”
ป้า “สูตรของป้านะต้องอาบน้ำเย็นจัดๆก่อน แล้วค่อยลงแช่ในบ่อน้ำร้อน แล้วมาอาบน้ำเย็นอีก ทำแบบนี้หลายๆรอบ”
ป้าแกอธิบายต่อ “เมื่อก่อนนี้นะลุงแกเดินไม่ได้เลย มีคนแนะนำให้มาที่นี่และทำแบบนี้ ตอนนี้ลุงแกเดินได้สบายไม่มีติดขัด”
ผม “โห มันดีอย่างนี้เลยหรือ”
ป้า “ใช่ ทำมาหลายปีแล้ว แล้วก็มาทุกอาทิตย์เลย”
หลังจบการสนทนาฝนก็หนาเม็ดขึ้นจนต้องลาลุงกับป้ามาหลบฝนที่ศาลาใกล้ที่จอดรถ มีรถไอติมวอจอดอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ จึงชวนกันไปกินไอติม ระหว่างกินไอติม พ่อค้าไอติมก็บอกพวกเราว่าระวังลิงมันมาแย่งนะ นั่นๆมันทำท่าจ้องอยู่บนต้นไม้น่ะ เราจึงเดินออกมากินที่ลานจอดรถห่างจากต้นไม้ใหญ่และลิง ซึ่งตอนนี้ฝนหยุดตกพอดี
ระหว่างที่กินไอติม ผมก็คุยกับพี่โจว่า “จำได้ว่าที่เคยมาครั้งแรกตรงทางแยกซ้ายมีทางไปอีก ป้ายบอกว่าเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอะไรสักอย่าง”
พี่โจ “ใช่ เคยขึ้นไปกับพวกป๋าเต๊ก ลุงโหน่ง ข้างบนเป็นจุดชมวิวสวยมาก”
ผม “เสียดายครั้งที่แล้วไม่ได้ไป เพราะเย็นมากแล้ว ตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้วด้วย”
พี่โจ “ลองไปดูไหมล่ะ”
ผม “ก็น่าสนนะ”
จึงสอบถามกับคนขายไอติมว่าเคยขึ้นไปทางนี้หรือเปล่า คนขายไอติมปฎิเสธบอกยังไม่เคยไป แต่มีลุงคนหนึ่งน่าจะเป็นคนในพื้นที่ได้ยินที่เราคุยกันจึงบอกกับเราว่า ทางข้างบนมีประตูปิด ถ้าจะไปต้องขออนุญาตเจ้าหน้าที่ก่อน เราขอบคุณลุงที่ให้ข้อมูล
หลังจากนั่งพักในศาลาสักครู่จึงเดินทางกันต่อแต่จุดหมายไม่ใช่กลับบ้าน แต่เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าที่ลุงแกว่าปิดประตูอยู่ เส้นทางนี้เป็นทางป่าวิ่งขึ้นเขา ทางแคบรถสวนกันไม่ได้ เราวิ่งขึ้นเขามาเรื่อยๆจนเจอประตูที่ว่าที่มีลูกกุญแจใส่อยู่ ระหว่างที่กำลังกลับรถยูเทริ์นลงมา ก็มีเจ้าหน้าที่ป่าไม้ขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นมาพอดี พี่เจ้าหน้าที่สอบถามเราว่าจะไปไหน เราบอกความประสงค์ของเราให้ฟัง พี่เจ้าหน้าที่แนะนำว่าถ้าต้องการจะเข้าไปจะต้องแจ้งเรื่องให้กับหัวหน้าพร้อมให้เบอร์โทรศัพท์มาเพื่อให้ผมคุย “ตรงนี้ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์นะพี่” ผมแย้ง พี่เจ้าหน้าที่จึงบอกต้องขึ้นไปบนเนินหน้าประตูจะมีสัญญาณ ผมถือโทรศัพท์เดินไปที่ประตูก็มีสัญญาณจริงๆ และต่อสายคุยกับหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าจนได้ความเรื่องการขออนุญาติเข้าไป และที่นี่จะเป็นทริปต่อไปที่เราจะไปกัน
เจอกันเมื่อเวลาว่างตรงกันและมีตังค์เติมน้ำมัน กับทริปเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหลังประตูเหล็ก
(http://upic.me/i/p8/img_3560_resize.jpg)
-
:L2900: รอชม รอชม ภาคต่อคับพี่หนึ่ง :L2753:
-
สุดยอดครับ
รอตืดตามต่อครับพี่หนึ่ง :L6428:
-
ผมมองดูท้องฟ้าสักพักตาก็เริ่มปรับแสงจนเห็นดาวเยอะขึ้นๆ เป็นอย่างที่เบริ์ดว่าจริงๆ ดาวตกมีทั้งคืน เราเห็นดาวตกตามมุมต่างๆของท้องฟ้าหลายดวง โดยไม่รู้ว่าดาวตกที่เราเห็นนั้นแสงใช้เวลาเดินทางกี่ร้อยหรือกี่ล้านปีแสงมาถึงโลกจนให้พวกเราได้เห็นชมความสวยงาม หรือดาวตกที่เราเห็นนั้นมันไม่มีอยู่ในระบบสุริยะจักรวาลนานแค่ไหนแล้ว หรือแสงดาวที่เราเห็นอยู่ในตอนนี้นั้นอาจจะไม่มีอยู่แล้วเหลือเพียงแสงเท่านั้นที่พึ่งเดินทางมาถึงโลก โลกช่างเล็กมากจริงๆในจักรวาล แล้วมนุษย์ล่ะเป็นเพียงฝุ่นของฝุ่นของฝุ่นในจักรวาลเท่านั้น
ติดตามอ่านละ ชอบคำบรรยายช่วงนี้มาก ผมฟังพี่หนึ่งเล่าถึงสิ่งที่อยากทำในกระทู้นี่ละ(ไว้เจอหน้าจะช่วยแนะนำให้ครับ)
:L2734: :L2734: :L2734:
-
ติดตามอ่านละ ชอบคำบรรยายช่วงนี้มาก ผมฟังพี่หนึ่งเล่าถึงสิ่งที่อยากทำในกระทู้นี่ละ(ไว้เจอหน้าจะช่วยแนะนำให้ครับ)
:L2734: :L2734: :L2734:
:L2736: ขอบคุณครับ
-
รอ. เลยคับ. :L2900:
-
ออกฉบับรวมเล่มเมื่อไหร่บอกด้วยนะพี่หนึ่ง :L2900: :L4384: :L2754:
-
สุดยอดมากครับ :L2900:
-
สุดยอดจริงๆพี่หนึ่ง อยากไปด้วยจัง :L2900:
-
ชอบๆพี่หนึ่ง เล่าเรื่องราวเหมือนได้ไปร่วมทริปทีเดียว ครับ :sd01: :L2897: