ขอบคุณบ้านหลังนี้และพี่ๆทุกคนที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจทำให้ผมรู้ว่ากำลังใจสำคัญแค่ใหนหลังจากทราบเรื่องสติแทบจะไม่อยู่กับตัวผมซาบซึ้งในความมีน้ำใจเพิ่งกลับจากใต้เมื่อวานหลังทำบุญ 7 วันตอนกลับไปบ้านเมื่อวันจันทร์เจอเครื่องบินดีเลย์พอลงจากเครื่องน้องที่จะมารับที่สนามบินบอกว่ารถเสียกลางทางเลยเป็นกังวลว่าจะได้ทันเห็นหน้าพ่อมั้ยเพราะเค้าจะฝังตอน 4 โมงเย็นพิถีการก็คือจะต้องฝังให้เร็วที่สุดและต้องไม่เกิน 24 ชั่วโมงจากนั้นเลยเหมารถจากสนามบินไปบอกว่าจากสนามบินไปปัตตานี้ใช้เวลา 45 นาทีได้มั้ยปกติใช้เวลา 1.30 นาทีประเภทว่าเหยียบให้เร็วที่สุดระหว่างนั่งรถกลับก็มีคนที่บ้านโทรหาตลอดว่าถึงใหนแล้วเพราะเค้านัดคนมาละหมาดประมาณ 400 กว่าคนมารอแล้วเพราะต้องอาบน้ำศพก่อนละหมาดแล้วค่อยห่อศพก็เลยบอกว่าให้รอหน่อยพอไปใกล้ถึงคนบอกว่าศพอาบน้ำและละหมาดเสร็จแล้วตอนนี้ให้รอที่กูโบร์หรือสุสานได้เลยพอรถมาถึงกูโบร์ปั้บขบวนแห่ศพก็มาถึงพอดีเลยรีบลงจากรถแล้วรีบไปช่วยน้องแบกศพพ่อเข้าไปในกูโบร์ตอนนี้ศพเค้าห่อด้วยผ้าขาวหมดแล้วไม่มีโอกาศเห็นหน้าพ่อเลยก็เลยบอกให้น้องถ่ายเก็บใว้ตอนที่ยังไม่ได้ห่อผ้าขาวจากนั้นก็ลงไปในหลุมลึกประมาณ 2.5 เมตรพร้อมทั้งนำร่างอันไร้วิญญาณของพ่อได้กอดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเอาดินกลบหลังจากกลบดินเรียบร้อยก็จะมีอีหม่านมาขออ่านคัมภีร์และขอดุอาให้ช่วง 7 วันหลังจากฝั่งก็เฝ้าศพโดยการกินนอนในกูโบร์เป็นเวลา 7 วัน 7 คืนเพื่ออ่านคัมภีร์ให้จบเล่ม 30 ยุชน์พอครบ 7 วันก็เรียกคนมาอ่านคัมภีร์อีก 15 คนคนละ 2 ยุชน์ก็ครบเล่มพอดี