Pa Mania General (เรื่องทั่วไปปามาเนีย) > Pa Mania On Tour & Meetings

แค้มป์ปิ้งนอนดูดาวบ้านพุระกำ

<< < (5/12) > >>

หยก วาฬน้ำเงิน:

--- อ้างจาก: พี่หนึ่ง 111 ที่  8 มิถุนายน 2016, 12:50:18 ---ภาพจากกล้องหน้ารถ By โต้ง Triton ที่ออกจาก กทม.ตอน2ทุ่มถึงบ้านพีระกำตอน5ทุ่ม
ถ้าดูตั้งแต่ต้นฟังเสียงด้วยจะได้อรรถรสมากขึ้น
หรือถ้าดูแบบรวดเร็วก็ดูตอนต้นของคลิป1 ตอนเริ่มเข้าทางด่าน ตชด.
แล้วไปดูคลิป2 ตอนท้ายที่ถึงโรงเรียนแล้ว

https://www.youtube.com/watch?v=uA_2aucDWmU

https://www.youtube.com/watch?v=QBNAEDLMsc0

--- End quote ---

ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าโต้ง Triton เกิดหลงทางตามพวกพี่ไปไม่ถูกนี่ชีวิตเขาจะเป็นยังไง ??? ???  แต่นับถือน้ำใจครับ..คำพูดเป็นคำพูดจริงๆ :L2734: :L2900:
บรรยากาศโดยรวมน่าสนุกมากครับพี่หนึ่ง เป็นบรรยากาศที่หาไม่ได้ในกรุงเทพฯอย่างแน่นอน :sd42: :sd42:

แม็ค พัทยา MrMacSayHi:
เมื่อวานขากลับ ผ่านทางเข้าพุเตย นึกถึงทริปพี่หนึ่งเลย คิดๆอีกที อ้าว......คนละที่นี่หว่า  :sd42:

พี่หนึ่ง 111:
หลังจากโต้งจอดรถเรียบร้อยก็จัดแจงเอาเต้นท์และเครื่องนอนสำหรับคืนนี้ออกมาจากท้ายรถ ลูกสาวคนเล็กของโต้งลงมาจากรถพร้อมกับขยี้ตา คงจะหลับมาตั้งแต่ออกจากบ้าน ส่วนเจ้าลูกชายคนโตยังไม่ลงจากรถเพราะหลับอยู่  เต้นท์ของโต้หลังใหญ่หลังคาสูงสามารถยืนในเต้นท์ได้โดยไม่ต้องก้มหัว พวกเราช่วยกันจับคนละทีสองทีก็กางเสร็จ ลูกชายของโต้งก็ตื่นลงมาจากรถพอดี แล้วก็ชวนกันไปนั่งกินข้าวใต้ฟลายชีท



เราสังเกตเมียโต้งมีอาการสั่นๆหน้าตาไม่สู้ดี เอ็มจึงถามว่า “เป็นอะไร”
หญิงเมียโต้ง “นั่งร้องไห้มาตลอดทางเลย กลัวมาก บอกให้โต้งกลับก็ไม่ยอมกลับ บอกว่านัดกับพวกพี่ๆไว้แล้ว ไอ้เราก็ถามโน่นถามนี่โต้งก็ไม่ยอมตอบ เนี่ยะถามว่าสัญญาณวิทยุมันไปไกลได้กี่เมตร พี่เค้าจะรับเราได้หรือเปล่า แผนที่ที่พี่หนึ่งส่งให้เป็นยังไงขอดูหน่อย เรามาถูกทางหรือเปล่า โต้งมันก็ไม่ยอมพูด เราก็กลัวจนร้องไห้มาตลอดทางนี่แหละ”
โต้งได้แต่นั่งยิ้มแหย่ๆระหว่างที่หญิงเล่า  พวกเราก็นั่งหัวเราะขำเรื่องที่หญิงเล่า แต่ก็ถือว่าโชคดีที่เข้าป่ามามืดๆแล้วแถมยังไม่คุ้นทางอีกจนมาถึงโรงเรียนเจอพวกเรา
เบริ์ด “บอกแล้วโต้งมันต้องมา”
พี่โจ “เออ มันเจ๋ง”
หลังจากนี้เราก็นั่งเม้าท์มอยกันเรื่อยเปื่อย
ผม “ไม่ไหวแฮะ รู้สึกแน่นท้องยังไงไม่รู้ สงสัยกินข้าวเยอะไปหน่อย”
พี่โจ “ไปขี้ดิ จะได้สบายท้อง”
ผม “ห้องน้ำโรงเรียนมีตุ๊กแกไม่ใช่เหรอ เห็นเอ็มบอก”  เอ็มรีบตอบทันทีว่า “ใช่ค่ะพี่”
ผม “สงสัยต้องขุดส้วมสนามแล้วมั้ง เอาตรงไหนดีนะ” ตรงที่เรากางเต้นท์กันก็เห็นจะมีที่เดียวคือชายป่า ซึ่งมีรถผมจอดขวางบังตาไว้พอดี ทำธุระส่วนตัวได้ทั้งชายหญิง และข้างรถผมก็กางเต้นท์โยนQuechua ไว้เป็นที่เรียบร้อยตั้งแต่หัวค่ำ
ผมคว้าพลั่วสนามพร้อมถังน้ำเดินไปชายป่าข้างรถ จัดการขุดหลุมลึกกว้างพอประมาณแล้วจัดการธุระส่วนตัว เสร็จก็ล้างก้นแต่ล้างยังไงก็ลื่นๆเหมือนล้างไม่สะอาด คงเป็นเพราะน้ำจากลำธารที่มีตะไคร่ขึ้นอยู่ ผมล้างน้ำจนเกือบหมดถังมองในหลุมอีกทีน้ำก็เต็มและล้นออกมาแล้ว แถมยังไหลไปทางเต้นท์ผมที่กางห่างแค่2-3เมตรเท่านั้น ผมรีบใส่กางเกงแล้วเอาพลั่วขุดรอบๆหลุดถ่ายเพื่อให้น้ำไม่ไหลไปที่เต้นท์แล้วกลบหลุดนั้นซะ
พี่โจ “เป็นไงสบายขึ้นยัง งั้นมากินเหล้าต่อ”
ผม “ขี้ไม่ค่อยออกเลยพี่ ยังแน่นๆเหมือนเดิม”
คืนนั้นมีหิ่งห้อย2-3ตัวบินมาทักทายพวกเราด้วย เบริ์ดพูดแซวขึ้นมาทันทีว่ากระสือหรือเปล่า เท่านั้นแหละเรื่องในวงเหล้าของเราก็เปลี่ยนเป็นเรื่องผีทันที
ผม “พี่โจ ไปช่วยผมย้ายเต้นท์หน่อย”
พี่โจ “กลัวผีอ่ะดิ “
ผม “ก็ดันมาคุยเรื่องผี แล้วผมก็นอนอยู่ชายป่าคนเดียว มันก็ต้องเสียวบ้างแหละ”
เราช่วยกันยกเต้นท์มาอยู่ตรงกลางระหว่างเต้นท์ที่พี่หมี พี่โจ เบริ์ดนอนด้วยกัน กับอีกเต้นท์เป็นเต้นท์ของแว่นกับเอ็ม
ผม “เอาตรงนี้แหละอบอุ่นดี”  ใช่อบอุ่นจริงแต่กิตติศักดิ์เรื่องการนอนกรนของเบริ์ดจนพื้นบ้านสะเทือนเป็นที่รู้กันดีในพวกเรา แต่ไม่เป็นไรกินเหล้าเมาๆน่าจะช่วยได้

พี่หนึ่ง 111:
ในที่ห่างไกลความเจริญไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึง ขนาดโซล่าเซลของโรงเรียนยังเสีย ความมืดในคืนข้างแรมสามารถมองเห็นดาวบนท้องฟ้าได้สวยเหมือนอยู่ท้องฟ้าจำลองที่เสียอย่างเดียวคือเราต้องยืนแหงนมองไม่มีก้าวอี้นั่งสบาย 
เราดับไฟLEDจากแบตเตอรี่ ความมืดสนิดที่หาไม่ได้ในเมืองหรือแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติแต่พลุกพล่านไปด้วยผู้คน พวกเราออกมายืนนอกฟลายชีทรับน้ำค้างมองดูดาว ต่างคนต่างจินตนาการผลัดกันเล่าเรื่องดวงดาวที่เคยได้ผ่านจากTV และอินเตอร์เน็ต
เบริ์ด “เห็นเปล่าพี่”
ผมอุทานลั่น “ดาวตกนี่หว่า” แล้วมานึกสะดุดขึ้นได้ว่าถ้าเห็นดาวตกแล้วห้ามทัก แต่ไม่ทันเสียแล้ว
เบิร์ดเล่าให้ฟังว่า สมัยอยู่เรือ กัปตันให้เบริ์ดมาถือพังงาตอนกลางคืน กลางทะเลมืดมากในห้องบังคับเรือมีเพียงแสงจากจอเรดาร์ที่ต้องส่องดูเท่านั้น มองเห็นดาวมากมายและเห็นดาวตกทั้งคืน
ผม “หืมม ดาวตกมีทั้งคืนเหรอ”
เบริ์ด “ใช่พี่”
พี่โจ “ค่อยๆดูให้ตาเราปรับแสงแล้วจะเห็นดาวเยอะขึ้น”
ผมมองดูท้องฟ้าสักพักตาก็เริ่มปรับแสงจนเห็นดาวเยอะขึ้นๆ เป็นอย่างที่เบริ์ดว่าจริงๆ ดาวตกมีทั้งคืน เราเห็นดาวตกตามมุมต่างๆของท้องฟ้าหลายดวง โดยไม่รู้ว่าดาวตกที่เราเห็นนั้นแสงใช้เวลาเดินทางกี่ร้อยหรือกี่ล้านปีแสงมาถึงโลกจนให้พวกเราได้เห็นชมความสวยงาม หรือดาวตกที่เราเห็นนั้นมันไม่มีอยู่ในระบบสุริยะจักรวาลนานแค่ไหนแล้ว หรือแสงดาวที่เราเห็นอยู่ในตอนนี้นั้นอาจจะไม่มีอยู่แล้วเหลือเพียงแสงเท่านั้นที่พึ่งเดินทางมาถึงโลก โลกช่างเล็กมากจริงๆในจักรวาล แล้วมนุษย์ล่ะเป็นเพียงฝุ่นของฝุ่นของฝุ่นในจักรวาลเท่านั้น

พี่หนึ่ง 111:

--- อ้างจาก: หยก วาฬน้ำเงิน ที่  8 มิถุนายน 2016, 13:43:41 ---ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าโต้ง Triton เกิดหลงทางตามพวกพี่ไปไม่ถูกนี่ชีวิตเขาจะเป็นยังไง ??? ???  แต่นับถือน้ำใจครับ..คำพูดเป็นคำพูดจริงๆ :L2734: :L2900:
บรรยากาศโดยรวมน่าสนุกมากครับพี่หนึ่ง เป็นบรรยากาศที่หาไม่ได้ในกรุงเทพฯอย่างแน่นอน :sd42: :sd42:

--- End quote ---

โต้งคงได้ทำไร่ที่พุระกำมั้งครับพี่หยก :sd42:


--- อ้างจาก: แม็ค พัทยา MrMacSayHi ที่  8 มิถุนายน 2016, 16:20:58 ---เมื่อวานขากลับ ผ่านทางเข้าพุเตย นึกถึงทริปพี่หนึ่งเลย คิดๆอีกที อ้าว......คนละที่นี่หว่า  :sd42:

--- End quote ---

มี "พุ" เหมือนกันก็พอได้ครับพี่แม็ค :L2754:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว