สำรวจบ้านพุระกำ อ.สวนผึ้ง ราชบุรี ตามหาลุงขี้เมา

[พี่หนึ่ง 111]

สืบเนื่องจากตอนนี้ผมกำลังบ้าอ่านหนังสือแนวเที่ยวป่าของ บุหลัน รันตี
ตอนนี้อ่านมาได้2เล่มแล้ว เล่มแรกชื่อ บุกป่าแก่งกระจาน เป็นเรื่องราวของผู้เขียนคือคุณบุหลัน ได้เที่ยวป่าครั้งแรก เมื่อประมาณ30ปีมาแล้ว เพื่อตามหาหมู่บ้านใจแผ่นดิน
ที่อยู่ในป่าลึกของแก่งกระจาน ติดกับพม่า ซึ่งปัจจุบันไม่มีอยู่แล้ว เพราะกรมอุทยานได้ให้ย้ายมาอยู่ที่บ้านโป่งลึก-บางกลอย ในปัจจุบัน


เรื่องราวที่หนังสือบรรยายไว้


ดูเรื่องราวของบ้านโป่งลึก-บางกลอย ได้ที่นี่
http://www.pajerosportmania.com/forum/index.php/topic,3371.0.html

เล่ม2 ชื่อ อาถรรพณ์โป่งกระเหรี่ยง เป็นเรื่องเล่าเหตุการณ์การล่าสัตว์และอาถรรพณ์แปลกๆที่พบเจอในป่า เล่มนี้จะมีมุขตลกๆฮาๆเยอะ
ที่ใน line เอาไปเขียนเล่นกันเช่น
เรื่องที่กระเหรี่ยงพูดไม่ชัดแล้วไปหาหมอที่อนามัย บอกหมอว่าเมียตกเขา หมอก็ให้ยาเค้าเตอร์เพนมาทา แต่จริงๆแล้วเมียเป็นตกขาว พอทาเข้าไปร้อนจนต้องไปนั่งแช่น้ำในลำห้วยทั้งคืน

[พี่หนึ่ง 111]

จากนั้นก็หาข้อมูลใน google เกี่ยวกับหมู่บ้านใจแผ่นดินซึ่งก็ไม่มีข้อมูลอะไรเลย
จึงมาหาข้อมูลหมู่บ้านพุระกำที่เป็นหมู่บ้านสุดท้ายก่อนจะเข้าป่าลึก ซึ่งได้ข้อมูลมามากมายทั้งรูปภาพและแผนที่


วันอาทิตย์เกิดอาการคันจึงเริ่มล้อหมุนตอน 10:30น.
โดยแวะกินข้าวเที่ยงตอน 12:30น. ที่ร้านข้าวแกงแม่ล้วน เขาย้อยเจ้าประจำก่อนไปเพชร
แล้วค่อยตีรถยูเทริ์นกลับ มุ่งหน้าไปสวนผึ้ง ราชบุรี
เป็นเส้นทางเดียวกับที่จะไปจุดชมวิวห้วยคอกหมู และแก่งส้มแมว ระยะทางก็ไกลพอสมควร ประมาณ 200กิโลนิดๆ

เมื่อขับเลยแก่งส้มแมวมาได้ซักพักก็จะมาเจอด่านทหาร เข้าไปสอบถามถึงเส้นทางข้างหน้าว่าถนนหนทางเป็นเช่นไร
ทหารบอกว่าเป็นทางลูกรัง ตาก็ชำเลืองมามองที่รถ แล้วบอกว่าไปได้ โดยจะมี2ทาง คือทางซ้ายเป็นทางขึ้นเขา ทางขวามีข้ามฝายน้ำล้นกับข้าม3ลำน้ำ


จอดรถถ่ายรูปบนสะพานข้ามลำน้ำภาชี


ลำน้ำภาชี

[พี่หนึ่ง 111]

ระหว่างทางเจอเด็กกระเหรี่ยง2คน เหมือนกันที่ คุณบุหลัน รันตีเจอ เลยจอดรถทักทายพร้อมให้ขนมไปกิน
เส้นทางของเราต้องขึ้นเขาไปทางซ้ายมือ


ไปตามทางเรื่อยๆไม่ต้องกลัวหลง


วิ่งจากด่านทหารมาประมาณ 6-7กิโล เราก็ถึงหมู่บ้านพุระกำ ซึ่งมีโรงเรียนตั้งอยู่กลางหมู่บ้าน
แต่ทำไมไม่เจอฝายน้ำล้นหว่า ตั้งใจว่าจะไปทางฝายน้ำล้นขวาแต่ไหงมาทางซ้ายได้ยังไง55555

[พี่หนึ่ง 111]

ผ่านด่านเข้าไปนิดเดียว ก็เห็นทางซ้ายมีทางลงไปลำน้ำ จึงลงไปสำรวจก่อนว่ารถลงได้หรือเปล่า
เห็นทางแล้วสบายมาก เป็นทางที่ทหารและชาวบ้านใช้กันประจำ


ลำน้ำกว้างทางเป็นหิน น้ำน้อยเพราะเป็นหน้าแล้ง


ขึ้นจากลำน้ำมาก็เจอไร่หัวไช้เท้า เห็นชาวบ้านน่าจะเป็นเจ้าของไร่3-4คนมองมาทางเราคงสงสัยว่าพวกนี้มันมาทำอะไรกัน
 ทางตรงนี้มีร่องหลุมนิดหน่อย ใส่เกียร์โฟร์โลแล้วลุยเลย (ดูจากรูปแล้วทำไมทางเด็กๆจังแต่จริงๆร่องลึก)

[พี่หนึ่ง 111]

มาเรื่อยๆจนถึงทางข้ามลำน้ำที่2 เส้นทางไม่รู้ไปไหนต่อและเริ่มเย็นมากแล้วจึงสำรวจแค่นี้



ตรงนี้มีผีเสื้อเต็มไปหมด

[พี่หนึ่ง 111]

ย้อนกลับไปทางโรงเรียนเห็นด้านหลังมีทางไปและน่าจะติดน้ำ จึงไปสำรวจที่โรงเรียนกัน

ฟาร์มโซล่าเซลที่โรงเรียน


หมาที่นี่เป็นมิตรดี


มีทางลงถึงติดลำน้ำ พอรถจอดก็ลงไปจุ่มน้ำกัน



วิวริมน้ำหลังโรงเรียน




ภาพพาโนราม่าวิวหลังโรงเรียนเป็นลานกว้างติดลำน้ำ น่าแค้มป์ปิ้งดีจัง

[น้องแนท พระราม3]

ไปคัยเดียวเลยหรอพี่หนึ่ง โหดแท้

[ซูกิ-เอ]

ได้เห็นลำธารน้ำ  ได้เห็นป่าไม้ สดชื่นเลยคับพี่หนึ่ง   

[อาท Workkind]

เยี่ยมไปเลยครับพี่หนึ่ง  สำหรับภาพประสบการณ์และวิวต่างๆพร้อมคำบรรยายด้วยครับผม 

[ต๋อง_มาบตาพุด]

สวย สดชื่น น่าไปมากครับ พี่หนึ่ง

[surut jantorn]

   ม่ายชวน

[พี่อิฐ]

สูดโอโซนให้ชุ่มปอด 

[กิต <Black Angel>]

ตั้งแต่รู้จักพี่หนึ่งมา อาการคันแล้วล้อหมุนเกิดขึ้นบ่อยเป็นระยะๆ แถมเป็นขาลุยธรรมชาติตัวยง 

แต่ที่สงสัยมานานคือ.....เวลาคันนี่คันพร้อมกันทั้งครอบครัวเลยหรือครับ 

แต่ละทริปนี่อบอุ่นมาก นั่งกันเต็มคันรถเลย น่าอิจฉาจริงๆ   

[หยก วาฬน้ำเงิน]

พี่หนึ่งถ่ายรูปได้ไม่เลวเลยทีเดียว แถมชอบแนวธรรมชาติกันทั้งบ้านอีกด้วย น่าอิจฉาจังครับ

[พี่หนึ่ง 111]

ไปคัยเดียวเลยหรอพี่หนึ่ง โหดแท้

คันเดียวครับน้องแนท

ได้เห็นลำธารน้ำ  ได้เห็นป่าไม้ สดชื่นเลยคับพี่หนึ่ง   

ใช่ครับพี่ซูกิ-เอ ช่วงตัว อ.สวนผึ้ง ป่าจะแล้งๆ  พอเข้าไปลึกๆป่าเขียวขึ้นเรื่อยๆครับ

เยี่ยมไปเลยครับพี่หนึ่ง  สำหรับภาพประสบการณ์และวิวต่างๆพร้อมคำบรรยายด้วยครับผม 

ขอบคุณครับพี่อาท

[พี่หนึ่ง 111]

สวย สดชื่น น่าไปมากครับ พี่หนึ่ง

วันไปฝนตก เปิดกระจกรับลมเย็นสบายครับ

  ม่ายชวน

ม่ายได้วางแผนครับ บ้านผมนึกจะออกก็ออก ทีแรกว่าจะไปเขาเทาวดา พุเตย แต่กว่าจะออกก็สายแล้ว เลยไปใกล้ๆ

สูดโอโซนให้ชุ่มปอด 

เต็มปอดเลยพี่อิฐ

[พี่หนึ่ง 111]

ตั้งแต่รู้จักพี่หนึ่งมา อาการคันแล้วล้อหมุนเกิดขึ้นบ่อยเป็นระยะๆ แถมเป็นขาลุยธรรมชาติตัวยง 

แต่ที่สงสัยมานานคือ.....เวลาคันนี่คันพร้อมกันทั้งครอบครัวเลยหรือครับ 

แต่ละทริปนี่อบอุ่นมาก นั่งกันเต็มคันรถเลย น่าอิจฉาจริงๆ   

พลัดกันคัน แต่ก็ไปด้วยกันทั้งครอบครัวครับพี่กิต

พี่หนึ่งถ่ายรูปได้ไม่เลวเลยทีเดียว แถมชอบแนวธรรมชาติกันทั้งบ้านอีกด้วย น่าอิจฉาจังครับ

ขอบคุณครับพี่หยก

[ขาวเข้ม]

  อยากคันแบบนี้มั๊งจัง 

[พี่หนึ่ง 111]

อยากคันแบบนี้มั๊งจัง 

มาพี่ป้อม ผมช่วยเกา

[โก้-ชลบุรี]

เห็นรูปพี่หนึ่งแล้วทำให้คิดถึงเลยครับ.      ตอนไปถ้าพี่หนึ่งลงไปทางขวาก็จะไปข้ามฝายน้ำล้น และข้ามลำห้วยอีกก็จะวนมาหมู่บ้านได้เหมือนกันครับ. คือจะไปขวากลับซ้าย. หรือขึ้นทางซ้ายแล้ววนกลับขวาก็ได้ครับ
 

มาเรื่อยๆจนถึงทางข้ามลำน้ำที่2 เส้นทางไม่รู้ไปไหนต่อและเริ่มเย็นมากแล้วจึงสำรวจแค่นี้



ตรงนี้มีผีเสื้อเต็มไปหมด

เมื่อหลายปีก่อนผมเคยได้เข้าไปกับพี่ท่านหนึ่ง ซึ่งขับมาถึงหมู่บ้านพุระกำ จากนั้นก็ข้ามลำห้วยวิ่งไปเรื่อยลัดเลาะป่ายาง และเข้าไปในป่าลึกซึ่งมีถนนบางช่วงบางช่วงต้องวิ่งในลำธาร บรรยากาศสุดๆเลยครับ เข้าไปได้สักพักก็จอดรถพักกลางป่าอยู่ก็ได้ยินเสียงคนเดินมาข้างรถใส่ชุดดำถือปืนเอ็ม16  ใจนี้ตกไปอยู่ตาตุมเลย คิดว่างานงอกไหมเนี๋ยเพราะมันเป็นแนวชายแดนด้วย ! จนได้คุยกันจึงรู้ว่าพี่เขาเป็นทหารพรานมาลาดตระเวนพอดี.  พี่เขาบอกว่าถ้าเข้าไปเรื่อยก็จะเป็นฐานทหารพรานหรือตชด.อะไรสักอย่างนี้แหละ แต่จากสภาพเส้นทางที่แคบเละเทะน่าดูคงไปต่อไม่ได้แน่ๆ จึงกลับออกมาอย่างน่าเสียดาย จากวันนั้นก็ยังไม่ได้กลับไปอีกเลย คิดถึงธรรมชาติที่เงียบสงบเหลือเกิน   
ถ้าพี่ๆได้เข้าไปก็ติดอาหารแห้งกะปิน้ำปลาฯลฯ เข้าไปฝากพี่ทหารในนั้นบ้างก็ได้นะ