ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน

[ตูมตาม]

สวัสดีพี่ๆชาวปามาเนียทุกคนครับ วันนี้มีเรื่องราวของสายปั่นมาเล่าให้ฟัง

พี่ๆคงทราบกันอยู่แล้วว่าบ้านปามาเนียเรามีสมาชิกรวมตัวกันปั่นจักรยานที่เรียกว่า "สายปั่น" สายนี้เริ่มยังงัยผมไม่แน่ใจในรายละเอียด คิดว่าพี่ปรีน่าจะเป็นผู้เริ่มต้นชวนพี่ๆหลายๆคนไปปั่นที่ "สนามเขียว" ที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น "Sky Lane" และจะเปิดให้บริการในเดือนหน้าหลังจากปิดปรับปรุงมา 4 เดือน

ส่วนตัวผมนั้นเริ่มมีจักรยานคันแรกเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ซื้อมากะไว้ปั่นออกกำลังกาย และปั่นไปซื้อของใกล้ๆแถวบ้าง เป็นเสือภูเขา ซื้อจากร้านทั่วๆไป ตอนนั้นไม่มีความรู้ว่าต้องเลือกยังงัย size ไหนถึงจะเหมาะกับเรา ก็ซื้อๆไปดูคันที่ชอบ สีสวย แค่นั้น หลังจากซื้อมาลองเอาไปปั่นแล้วรู้สึกทรมานมาก ปวดตูด เมื่อยหลัง ปวดแขน ปวดข้อมือ ปวดเข่า ปั่นได้พักเดียวก็เลิกปั่น หันไปหากีฬาชนิดอื่น เตะบอล ตีแบต

หลังจากห่างหายจากการปั่นไปหลายปี แต่เพราะตีแบตและวิ่งมาราทอน ทำให้บาดเจ็บหนักที่เข่า เป็นอาการเรื้อรัง ไม่หายซักที หลังจากปรึกษาหมอแล้ว หมอแนะนำว่า แบตกับบอลนี่ต้องเลิก ถ้าไม่อยากใช้ไม้เท้าไปตลอดชีวิต หมอแนะนำให้ปั่นจักรยานหรือว่ายน้ำแทน ผมก็เลยหันกลับมาปั่นจักรยานอีกครั้ง ครั้งนี้ซื้อเสือภูเขายี่ห้อ Trek ก่อนซื้อพยายามศึกษาจากทั้งการคุยกับร้านต่างๆ และอ่านทางอินเตอร์เน็ต จนรู้ว่าจักรยานที่เหมาะกับผมต้องเป็นขนาดไหน เลยลงทุนถอยเสือภูเขามา 1 ลำ พยายามปั่นแต่ก็ปั่นได้ไม่นานก็เบื่อแล้วก็เลิก ทีนี้ไม่ได้ออกกำลังกายเลย ทำงานอย่างเดียว ว่างก็นั่งๆนอนๆ มีไปเตะบอลบ้างก็เล่นไม่ไหว ถอยจากตำแหน่งมิดฟิลด์ ลงมาเล่นกองหลังก็ยังไม่ไหว เจ็บเข่า สุดท้ายไปเล่นเป็นผู้รักษาประตู ยิ่งเล่นยิ่งอ้วน เพราะไม่ค่อยได้วิ่ง ไม่ได้ออกกำลัง

ช่วงที่หยุดออกกำลังกายไป น้ำหนักพุ่งจาก 95 ไปถึง 115 อ้วนมากที่สุดในชีวิต สุขภาพเริ่มไม่ค่อยดี ด้วยอายุเริ่มเข้าเลข 4 แล้ว  ปวดหัวไมเกรนบ่อยมาก จะลุกจะนั่งก็ลำบากเพราะน้ำหนักมาก เป็นหวัดบ่อย จนมานึกถึงพี่จ่า ผู้เป็น idol ของผมเลย พี่จ่าอายุมากกว่าผมเยอะ แต่ร่างกายยังแข็งแรงมาก ไม่ค่อยป่วย ผมเคยแวะไปนั่งคุยกับพี่จ่าที่บ้าน พี่จ่าเล่าให้ฟังถึงประโยชน์ของการปั่นจักรยาน เลยคิดว่าจะกลับมาปั่นจักรยานอีกครั้ง ประกอบกับช่วงนั้นพี่ปรีเริ่มตั้ง "สายปั่น" ขึ้นมาพอดี โดยมีสมาชิกแรกๆตอนนั้นเท่าที่จำได้มี พี่จ่า พี่นะ พี่บังมะ พี่ติงลี่ พี่ต๋อง พี่ๆเขาจะซ้อมกันที่สนามเขียว เลยได้ชื่อเล่นเรียกว่า "สายเขียว"

[ตูมตาม]

หลังจากตั้งใจแน่วแน่ว่าจะปั่น ก็เลยไปเอาเจ้าเสือภูเขา Trek ลำเดิมมาปัดฝุ่นปั่น โดยปั่นอยู่แถวๆบ้าน ยังไม่กล้าไปปั่นกับพี่ๆ สายเขียว กะว่าจะซ้อมให้พอปั่นได้ดีหน่อยค่อยไปปั่นกับพี่ๆสายเขียว แต่เมื่อปั่นไปซักพักก็เจอปัญหาเดิม คืออาการเจ็บแขน เจ็บเข่า เหนื่อย เบื่อ เพราะปั่นอยู่คนเดียว

เลยกลับไปศึกษาข้อมูลจนแน่ใจว่า size ของเสือภูเขาลำนี้ก็ยังอาจจะไม่เหมาะกับผม ทำให้มีอาการเจ็บต่างๆ เลยตัดสินใจซื้อใหม่ แต่คราวนี้ตัดสินใจเลือกเสือหมอบ ตอนที่ซื้อเสือหมอบนี่น้ำหนักผม 115 กก. อ้วนมาก ยังคิดไม่ออกว่าจะก้มไหวหรือเปล่า เพราะติดพุงมาก ก้มเมื่อไหร่หายใจไม่ออกเลย แต่ก็อยากลองเลยไปหาจับเสือหมอบมือสองมา 1 ลำ เอามาปรับโน่นปรับนี่จนเข้ากับสรีระของเราละ ก็เริ่มปั่น ปั่นอยู่แถวๆบ้านนี่แหละครับ แถวบ้านพอดีมีถนนที่เพิ่งสร้างเสร็จ ระยะปั่นรอบนึงประมาณ 8 กม. ผมก็ปั่นไปครับ ปั่นอยู่คนเดียว จำได้ว่าช่วงนั้นปั่นได้ 8 กม. ก็ต้องจอดพัก เบื่อด้วยเหนื่อยด้วย ไม่มีใครคุยด้วย ยิ่งปั่นยิ่งท้อ แต่ก็พยายามปั่นไป จากได้ทีละรอบ เพิ่มเป็น 2 รอบ เพิ่มเป็น 3 รอบ

ปั่นได้ซักพักเดียวก็มีเพื่อนๆเข้ามาสมทบ พี่ๆที่อยู่ฝั่งตะวันตกมาร่วมปั่นด้วย ทั้งพี่กิตติ พี่ต้น พี่น้องเอก พี่ต๋อง และมีเพื่อนผมอีก 2 คน จะรวมกันเป็นกลุ่มนัดซ้อมกันเย็นๆวันธรรมดาบ้าง เช้าวันเสาร์อาทิตย์บ้าง จนเป็นที่มาของอีกกลุ่มนึงชื่อ "สายไข่ลวก" เพราะตำแหน่งที่นัดเจอเวลาซ้อมมีร้านขายไข่ลวกตรงพุทธมณฑลสาย 1 พี่นะเลยตั้งชื่อให้ว่า "สายไข่ลวก"

เมื่อมีเพื่อนก็เริ่มปั่นสนุกขึ้น มีความพยายามมากขึ้น ศึกษาข้อมูลมากขึ้น แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ข้อมูล ทดลอง ทดสอบกันไปเป็นที่สนุกสนาน และที่เพลิดเพลินที่สุดคือชวนกันกระเป๋าแหก แต่งจักรยาน ขอข้ามเรื่องราวกระเป๋าแหกกับยานไปละกัน ไม่อยากนึก และไม่อยากนับว่าจ่ายไปแล้วเท่าไหร่

 

[ตูมตาม]

หลังจากนั้น PaMania Bike ก็เป็นกลุ่มใหญ่ขึ้น มีสมาชิกเข้ามามากขึ้น ทั้งพี่ๆที่อยู่ในบ้านปามาเนียนี้ และมีเพื่อนๆที่ไม่ได้ใช้น้องปาเข้ามาร่วมด้วย หลังจากซ้อมกันไปเรื่อยๆ ก็เริ่มมีการออกไปปั่นตามงานปั่นที่จัดขึ้นต่างๆ ช่วงนี้เป็นช่วงบ้าพลัง เวลาปั่นนี่จะเอาเร็วแรงอย่างเดียว ใครปั่นเร็วคือเทพ ต่างคนต่างพยายามจะเร็วขึ้นและเร็วขึ้น เวลาไปปั่นตามงานก็เหมือนต่างคนต่างปั่น ใครเร็วแรงก็ไปก่อน ใครอ่อนกว่าก็กวดตามมา บางครั้งปั่นงานเดียวกัน ขบวนขาด หัวขบวนห่างจากหางขบวนเป็นชั่วโมง หัวขบวนเข้าเส้นชัย นั่งกินข้าวจนอิ่มจะกลับบ้าน ท้ายขบวนเพิ่งเข้าเส้น บางคนปั่นไม่ไหวตะคริวขึ้น หางขบวนตามมาเจอก็ช่วยเหลือ จับขึ้นรถ service ไป เรื่องการวางแผนปั่นไม่เคยมีในหัว ขึ้นยานได้ก็อัดก็ใส่กันเต็มเหนี่ยว ผมเองก็เคยถูกทิ้งเพราะปั่นตามไม่ทัน กลับมาซ้อมจนกลับกลายเป็นคนทิ้งคนอื่น

ปั่นแบบนี้อยู่หลายงาน จนพวกเรากลับมานั่งคุยกันว่า มันไม่น่าจะใช่ละ ในเมื่อเราเป็นทีมเดียวกัน เราก็ควรจะไปด้วยกัน ไม่ทิ้งกันถึงจะถูก ในกลุ่มอาจมีคนที่แรงกว่า คนที่อ่อนกว่า แต่ก็น่าจะไปด้วยกันได้ ไม่ใช่ต่างคนต่างไป เพราะถ้าต่างคนต่างไป ก็ไม่ต้องมารวมกันเป็นกลุ่ม มันไม่มีประโยชน์อะไร นี่จึงเป็นที่มาของ concept ของสายปั่นว่า "ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน"

[ตูมตาม]

เราพยายามปรับการปั่นให้ทุกคนสามารถมาด้วยกันได้หมด ไม่ว่าจะแรงหรืออ่อน มีการวางแผนการปั่น วางแผนการพัก โดยมีจุดมุ่งหมายว่า ปั่นไปด้วยกัน เริ่มด้วยกัน จบพร้อมกัน ไม่ทิ้งใครไว้กลางทาง จากเดิมๆที่ปั่นงานที่ระยะทางยาวประมาณ 60-70 กม ปั่นกันเอาเป็นเอาตาย แทบจะแข่งกันเอง แรงไปก่อน อ่อนตามมา เราก็มีการพูดคุยปรับการปั่นกัน ซ้อมการปั่นทีมกัน จนในที่สุดงานล่าสุดถือเป็นการทดสอบทีม "สายปั่น" PaMania Bike ว่าเราจะเป็นทีมหรือไม่

งานล่าสุดเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ที่ผ่านมา ทีมปามาเนียร่วมปั่นงาน Audax200 ระยะทาง 200 กม. เส้นทางที่ใช้ปั่นคือจากวัดลาดปลาดุก นนทบุรี ปั่นไปตลาดน้ำลำพญา นครชัยศรี ปั่นยาวไป อ.สองพี่น้อง สุพรรณบุรี แล้ววนกลับทางตลาดบางหลวง นครปฐม แล้วตัดกลับมาที่วัดลาดปลาดุกที่เดิม รวมระยะทาง 200 กม. ผ่าน 3 จังหวัด พี่ๆหลายๆคนที่ร่วมทีมในวันนั้นไม่เคยปั่นระยะทาง 200 กม. ในวันเดียวมาก่อนเลย เราร่วมมือกันตั้งแต่การซ้อม ทุกคนพยายามซ้อมให้ดีที่สุดเท่าที่เวลาจะมีให้แต่ละคนซึ่งไม่เท่ากัน จนมาถึงวันปั่น มีการวางแผนการปั่น กำหนดตำแหน่งการปั่นในทีม กำหนดจุดพักที่แน่นอน รวมถึงการเตรียมอุปกรณ์และเสบียง

การปั่นมีการปรับ จากเมื่อก่อนเราจะให้คนที่แรงสุดนำ ปัญหาก็จะเกิดเพราะคนที่แรงก็นำไป คนที่อ่อนกว่าก็กวดตาม สุดท้ายแรงหมด โดนทิ้ง เราเลยปรับคนที่นำฝูงเปลี่ยนมาให้คนที่มีแรงกลางๆ สามารถปั่นได้ที่ความเร็วนิ่งๆเป็นคนนำ คนที่อ่อนกว่าให้อยู่กลางขบวน และให้ขาแรงทั้งหลายคัดอยู่ท้ายขบวน เผื่อถ้ากลางขบวนขาดตามหัวลากไม่ไหว ขาแรงสามารถเร่ง speed ขึ้นไปบอกหัวลากให้เบาลงได้

นอกจากนั้นมีการกำหนดระยะการพักเกิดขึ้น จากเมื่อก่อนต่างๆคนต่างพัก คนที่แรงเยอะสามารถปั่นรวดเดียวได้ 50-60กม แต่คนที่อ่อนกว่าไปไม่ถึง ต้องพักก่อน ก็ถูกทิ้ง เราเลยปรับมากำหนดระยะพักที่แน่นอนว่าจะต้องพักที่ระยะไหน โดยคำนึงถึงความทนทานของคนที่อ่อนกว่าด้วย ส่วนใหญ่เราจะกำหนดระยะพักที่ 25-30 กม ซึ่งเป็นระยะที่ทุกคนซ้อมกันมา สามารถไปถึงระยะนี้ได้ทุกคน

[ตูมตาม]

และในงาน Audax 200 มีพี่ๆมาร่วมกันทั้งหมด 11 ลำ กำหนดหัวลากนำฝูงประกอบด้วย น้าตี๋ (รุ่นน้องพี่ติงลี่) พี่ปรี เป็นหัวลากหลัก มีผมเป็นหัวลากสำรอง หลังจากนั้นเป็นพี่ๆที่อ่อนซ้อมหน่อย ประกอบด้วยพี่กิตติ พี่ต๋อง พี่ม่อน พี่หนู และคัดท้ายขบวนด้วยขาแรงทั้งหลาย พี่สจ๊วต พี่บังมะ พี่ตุ้ยเทพบุรี พี่มานพ (เพื่อนผม) เรากำหนดระยะพักที่ 30 กม.

ครั้งนี้เราปั่นกัน 200 กม. ปั่นไปพร้อมกันเป็นทีม ไปพร้อมกัน ไปด้วยกัน และในที่สุดหลังจากปั่นไปร่วม 11 ชั่วโมง (รวมเวลาพัก) ทีม PaMania Bike เราเข้าเส้นชัยพร้อมกันทุกคน ไม่มีใครถูกทิ้งไว้กลางทาง ตาม Concept ที่เราตั้งไว้ คือ "ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน"


เราเริ่มพร้อมกัน 11 ลำ




ปั่นเป็นทีมอย่างสวยงาม

[ตูมตาม]

เวลาพักก็พักด้วยกัน สนุกสนามเฮฮากันไปพอให้หายเหนื่อย (เวลาถูกทิ้งแล้วพักอยู่คนเดียวจะเหงาและท้อแท้มาก)

[ตูมตาม]

และในที่สุดเราก็ผ่าน 200กม พร้อมกัน จบด้วยกันทุกคน

[ตูมตาม]

และรูปนี้คือบทพิสูจน์ concept ของเราที่ว่า "ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน" ถึงจะมีใครไม่ไหว เราก็จะทั้งดันทั้งลากกันไป จนเข้าเส้นชัยด้วยกัน

[ตูมตาม]

พี่ๆที่สนใจอยากออกกำลังกายด้วยจักรยาน เรียนเชิญเข้ามาร่วมฝูงกับพวกเราได้นะครับ พี่ท่านใดอยู่กรุงเทพฝั่งตะวันออก เรามี "สายเขียว" คอยต้อนรับ ให้คำแนะนำ ทั้งการซ้อม การจัดหาอุปกรณ์ แต่ระวังกระเป๋าไว้นิดนึง เพราะหัวหน้าสายเขียวคือพ่อมดประจำบ้านปามาเนียที่คอยจะเสกให้กระเป๋าท่านๆ แหกได้ตลอดเวลา

 

ส่วนพี่ๆที่อยู่กรุงเทพฝั่งตะวันตก เรามี "สายไข่ลวก" รอต้อนรับท่านด้วย ไข่ลวกร้อนๆยามเช้าก่อนออกไปซ้อมด้วยกัน

พี่ๆสะดวกซ้อมแถวไหนสอบถามหมายกำหนดการจากสมาชิกแต่ละสายได้เลยครับ

สมาชิกสายเขียว พี่นะ พี่ปรี พี่บังมะ พี่หนู พี่พรเทพ พี่ติงลี่ พี่ตุ้ยเทพบุรี พี่ม่อน พี่สจ๊วต
สมาชิกสายไข่ลวด ตูมตาม พี่กิตติ พี่ต๋อง พี่ต้น พี่น้องเอก และเร็วๆนี้น่าจะได้ต้อนรับพี่ธี สวนผัก เข้ามาเป็นสมาชิกเพิ่มเติมอีกคนครับ

จบละ เรื่องเล่าวันนี้

 

[บังมะ-Bangma]

งานที่ผ่านมามีพี่ตามเป็น leader คอยวางแผน ควบคุม พวกเราเลยจบด้วยกันครับ    สนาม sky lane (เปลี่ยนชื่อจากสนามเขียว)เสร็จเมื่อไหรเจอกันครับสำหรับพี่ๆที่ต้องการสุขภาพที่ดีมาออกกำลังกายด้วยกันครับ

[ต๋อง Fuddy]

ขอบคุณหัวหน้าสาย พี่ตาม ย้อนเล่าเรื่องราวการกำเนิด สายปั่น ปั่น PAMANIA BIKE และชอบคำนี้มาก "ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน"
จากหลายงานที่ร่วมทริป ผมมักโดนทิ้ง เพราะ อ่อนซ้อม 
ผมเริ่มหันมาออกกำลังกายอีกครั้ง จากการไปตรวจสุขภาพ มันมาเป็น packet ทั้งความดัน เบาหวาน ไขมัน  เนื่องจากพฤติกรรมการบริโภคตามใจปาก จนน้ำหนักพุ่ง 75 กก. และโรคภัยไม่พึงประสงค์ก็ตามมา คุณหมอแนะนำให้ออกกำลังกายบ้าง
จึงหันมาเริ่มออกกำลัง โดยการวิ่ง แต่ด้วยห่างเหินการออกกำลังกายมานานหลายกว่าสิบๆปี ทำให้ได้ผลไม่เท่าทีควร เนื่องจากสภาพร่างกายคงรับการกระแทกนานๆไม่ค่อยได้ เจ็บหัวเข่า อาจจะเป็นเพราะน้ำหนักตัวเยอะ และวัยเลยช่วงวัยรุ่นแล้ว
จน หัวหน้าสายเขียว ( พี่นะ พ่อมดประจำทีมปั่น ) ชักชวนเข้ากลุ่มปั่น จึงเปิดการแหก ยานคันแรก มาครอบครอง เจ้าแมลงวันสเปน

ปัจจุบัน พี่ก้อง รับไปดูแลต่อ
ยิ่งปั่น ยิ่งได้ผล จากระยะเวลา 3 เดือน น้ำหนักผมลงมา ระหว่าง 65-66 กก. จึงเกิด กิเลส หาตัวช่วยเพื่อตามเพื่อนให้ทัน จึงกำเนิด
เจ้ายักษ์แดง ( รับมาดูแลต่อจาก พี่กิตติ แอดมินของเราแระ )

แต่ถึงจะแหกมาช่วย ถ้าไม่ฝึกซ้อม ก็ไม่มีทางทันเพื่อนครับ และจากการไปพบหมอครั้งล่าสุด ผลการตรวจดีขึ้น จนลดปริมาณยาลง
   เป้าหมายต่อไปของผม คือ ขอน้ำหนักเหลือ 63 กก. และใช้ยารักษาให้น้อยที่สุด
*** จึงอยากชวนพี่ๆมาออกกำลังกายโดยการปั่น อย่าไปมองว่า พวกพีๆก่อนหน้านี้ไปทริปหลายร้อยกี่กิโลเมตรแล้ว จนไม่กล้าเข้าร่วมกลุ่ม ค่อยๆเริ่มกันครับ ต้องซ้อม ต้องฝึก โดยมีพี่ๆในกลุ่มคอยเป็นพี่เลี้ยง รับรองดังสโลแกนของพี่ตามที่ว่า " ปั่นได้ไกล ไปด้วยกัน " พี่ๆพร้อมมาออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยานกันหรือยังครับ

[สจ๊วต (stewart)]

ปั่นแนวนี้ ผมว่าใช่เลย สำหรับทีมปาแมเนีย

เน้นปั่นเร็ว แต่จะไม่อึด ไม่ทน ไม่นาน

เน้นปั่นอึดทน ปั่นยาวๆ ปั่นไปด้วยกันเป็นทีม มีเพื่อนอยู่ด้วยกันตลอด ไม่เหงา ไม่เครียด มีปัญหาอะไรก็ช่วยกันได้

มาแนวนี้ ผมว่าทุกๆ คน ในบ้านปาฯ สามารถเข้าร่วมได้ ซ้อมจะมาก จะน้อย ก็ตามเวลาที่แต่ละคนสามารถเจียดกันให้ได้
ซ้อมน้อยก็โอกาสเดี้ยง ตะคริวกิน ปวดล้า ได้มากกว่าคนที่ซ้อมเยอะ แต่ยังไงทีมก็ไม่ทิ้งกัน ทุกคนช่วยกันผลัก ช่วยกันดัน

ผมเชื่อเลยว่ามาแนวนี้ อีกไม่นาน ทีมปาแมเนียไบค์ก็จะกลายเป็นทีมที่หลายๆ ทีมในวงการปั่น จับตามองเหมือนกัน

"ไม่ช้า ไม่เร็ว ไม่เอาถ้วย มาเป็นทีม จบเป็นทีม สามัคคีคือพลังครับ"

[พี่ปรี บางบ่อ]

ปั่นแล้วดีทุกอย่างแน่นอนครับ ยืนยันอีกเสียง คนที่อยู่ข้างนอกที่ยังไม่ได้ปั่นอาจมองภาพแค่ลางๆว่ามีจะดีแค่ไหน
แต่ก่อนเวลาไปเที่ยวตามเขาใหญ่ เห็นเขาปั่นกันตากแดดตัวดำ  ปั่นขึ้นเขา ดันเนินหอบแห็กๆ เรานั่งในรถแอร์เย็นๆ
นะเวลานั้นก็ได้แต่คิดว่า ไอ้พวกมันนี้บ้าหรือเปล่าวะ อยู่บ้านดีๆ นั่งรถสบายๆไม่ชอบ มาปั่นจักรยานตากแดก ทรมาณตัวเองทำไมว่ะ 
แต่แล้ว เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน ตามกาลเวลา ผมไปงานมอเตอร์โชว์เมืองทอง แต่ได้จักยานมา2คัน เสื้อภูเขา กับ ไอ้ล้อเล็ก แฮนตรงๆ
ยานแต่ละแบบยังเรียกไม่ถูกเลย อิๆ ได้มา2คัน หนึ่งหมื่นหกพันบาท เป็นจักรยานที่แพงที่สุดในชีวิตที่ซื้อมา 
ที่ซื้อมาเพราะช่วงนั้นสนามเขียว เขาเปิดให้ปั่นพอดี ประกอบกับ อยากออกกำลังโดยการปั่นอยู่แล้ว แต่ไม่กล้าปั่นถนนใหญ่ กลับ10ล้อเอาไปกิน
ก่อนปั่น ตอนนั้น น้ำหนัก ลอยอยู่ที่ 88-89-90 อืดอัดตัวเอง นั่งขับรถนานๆชอบแน่นหน้าอก เวลาก่อนนอนต้องให้ลูกสาวปั้มหน้าอกก่อน ค่อยสบายตัว
หลังจากปั่นได้พักใหญ่ๆ ประมาณ1ปีได้แล้วมั้ง ตอนนี้ นำหนัก ลงมา ได้ต่ำสุด 80 วิ่งขึ้นๆลงๆถึง83 ตั้งเป้าไว้ 75 ตอนนี้ยังไม่ได้คุมเรื่องอาหาร
เรื่องแน่นหน้าอก ไม่ต้องไปพูดถึงมันแล้ว มันหายไปไหนไม่รู้
ตอนปั่นสนามเขียวใหม่ๆ ระยะทาง ประมาณ23.5กม.ใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าๆ พักทุกโค้ง พักทุกแยก ไม่มีแยกก็พัก 555
เดียวนี้ อาจจะปั่น2รอบแล้วค่อยพัก  คนที่คิดอยากปั่นเชิญครับ เรื่องราคาของยานอย่าไปใส่ใจ่มันมาก  ถือเสียว่า**เสียเงินหลักหมื่นซื้อสุขภาพ หรือจะเสียหลักแสนให้หมอ***

[กิต <Black Angel>]

แล้วนํ้าหนักพี่ตามจาก 115 เหลือเท่าไหร่จ๊ะ หลายคนอยากรู้ 

ส่วนตัวผมเองก็ได้พี่ๆสายปั่นคอยยุยงส่งเสริม จึงได้มีโอกาสเริ่มปั่นกับเขา  บอกตามตรงว่าตอนนั้นไม่รู้จะหาเวลาจากไหนมาปั่น 

จำได้ดีเลยว่าตอนรู้ราคาจักรยานของพี่จ่าครั้งแรก ตกใจและคิดในใจว่าซื้อมอไซค์มาขี่ไม่ดีกว่าเหรอ มีทอนด้วย 

แต่ไปๆมาๆ ตัวเอง 3 เดือน 3 ลำ ผ่านไปครึ่งปี เปลี่ยนจักรยานไป 4 ลำ ดีที่มีพี่ๆในกลุ่มคอยรับช่วงผ่องต่อ 

นี่ยังไม่รวมถึงชุดขับ ล้อ และอุปกรณ์ต่างๆ จะบอกว่ากระเป๋าแหกยิ่งกว่าแต่งน้องปาอีก แต่ก็ช่างเถอะครับ เพราะ..........

นํ้าหนักจาก 75 ที่เริ่มอึดอัดทุกครั้งเมื่อต้องหย่อนตัวลงบนเบาะ Recaro ลดเหลือ 65 จนผบทักว่าผอมไป ตอนนี้เลยต้องกินเยอะขึ้นทุกมื้อเพื่อทำนํ้าหนักเพิ่มขึ้นมา 

หวัดจากที่เจอกันแทบทุกเดือน เดี๋ยวนี้จำไม่ได้ด้วยซํ้าว่าเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 

เสียงนอนกรนที่เมื่อก่อนดังสนั่นหวั่นไหว เดี๋ยวนี้เห็นผบว่าลดลงจนแทบไม่ได้ยินในบางครั้ง แบบนี้จะถือว่าเอาเงินซื้อสุขภาพดีๆได้ไหมเนี่ย 

เชิญชวนเลยนะครับ สำหรับพี่ๆที่ยังลังเล ตัดสินใจไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร โดยเฉพาะพี่ๆที่มั่นใจและเดินตาม Road Map ของปามาเนียมาตลอด ไม่ผิดหวังเช่นเคยครับ   

[หนู [นินจา]]

 

[พี่นะ [Na ratchada]]

พี่ๆที่สนใจอยากออกกำลังกายด้วยจักรยาน เรียนเชิญเข้ามาร่วมฝูงกับพวกเราได้นะครับ พี่ท่านใดอยู่กรุงเทพฝั่งตะวันออก เรามี "สายเขียว" คอยต้อนรับ ให้คำแนะนำ ทั้งการซ้อม การจัดหาอุปกรณ์ แต่ระวังกระเป๋าไว้นิดนึง เพราะหัวหน้าสายเขียวคือพ่อมดประจำบ้านปามาเนียที่คอยจะเสกให้กระเป๋าท่านๆ แหกได้ตลอดเวลา

 

ส่วนพี่ๆที่อยู่กรุงเทพฝั่งตะวันตก เรามี "สายไข่ลวก" รอต้อนรับท่านด้วย ไข่ลวกร้อนๆยามเช้าก่อนออกไปซ้อมด้วยกัน

พี่ๆสะดวกซ้อมแถวไหนสอบถามหมายกำหนดการจากสมาชิกแต่ละสายได้เลยครับ

สมาชิกสายเขียว พี่นะ พี่ปรี พี่บังมะ พี่หนู พี่พรเทพ พี่ติงลี่ พี่ตุ้ยเทพบุรี พี่ม่อน พี่สจ๊วต
สมาชิกสายไข่ลวด ตูมตาม พี่กิตติ พี่ต๋อง พี่ต้น พี่น้องเอก และเร็วๆนี้น่าจะได้ต้อนรับพี่ธี สวนผัก เข้ามาเป็นสมาชิกเพิ่มเติมอีกคนครับ

จบละ เรื่องเล่าวันนี้

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลและการส่งไม้มาให้  พูดซ่ะขนหัวลุก 55555


อยากลองมนต์บทไหน   ลองมาให้เป่ากระหม่อมสักทีสองที  รับรอง ฮวบ ฮวบ

 

( หมายถึง โรค ภัย ไข้ เจ็บ  จะหายไป ฮวบ ฮวบ )

 

[พี่นะ [Na ratchada]]

ต้องยอมรับว่า จักรยานเป็นอุปกรณ์ออกกำลังกายชนิดเดียวที่หากไม่ซ้อมไม่ขยันจะเอามันไม่อยู่  จริงๆ

ผมเริ่มปั่นจากความคะนองความสนุก ความชอบจากน้ำหนัก 86 ลงไปเหลือ 77  รู้สึกดีมากไม่อึดอัด  ไม่ป่วย  ไม่อ่อนล้ายามตื่นนอน    แค่ขนาดผมซ้อมแค่วันหยุดเสาร์อาทิตย์เท่านั้นนะ    แต่จากข้อมูลหลายๆที่แนะนำอย่างน้อยอาทิตย์ละ 3-5 วัน   ลำพังแค่การบริหารเวลาผมสามารทำได้แค่วันหยุดและพยายามหาข้อมูล  ทำความเข้าใจ   จนเล่นให้เป็นแล้วปั่นให้สนุกกับเพื่อนๆ     พอออกงานก็ได้ในพิกัด 50-70 โล

หลังจากนั้นเคยมีอยู่ช่วง  ปั่นแบบ 2 วันเว้น 1 อยู่พักหนึ่ง    ผมอึดมามาอีกหน่อยในระยะที่ยาวขึ้น     แต่พอซ้อมน้อยหรือห่างเหินปั่นแค่  30 โลก็แทบแย่  แรงมันหมดในการควงขากับบันใด   เมื่อควงขาไม่ได้ รถก็ไม่ไป   ความเร็วก็จะลดตกลง  และต้องจอดเพราะความเมื่อยล้า 5555

แต่พอกลับมาซ้อมอีกพัก แรงก็สามารถคืนตัวกลับมาได้ให้พอเอาจักรยานคู่หูของเราอยู่หมัด(ตามแรงอึด)

ต่อมาพี่ตามก็เริ่มเสนอเทนเนอร์และแนะนำให้ซ้อมที่บ้านเองตอนเช้าก่อนไปทำงานหรือตอนค่ำ  หรือช่วงไม่สามารถออกมาปั่นได้  เป็นการชดชเยการปั่นบนถนนได้เช่นกัน  ก็เป็นทางออกที่ทางสำหรับการเล่นกับยานคู่หู

 ใครสนใจมาร่วมก๊วนช่วงนี้มาเลยครับยินดีต้อนรับจะได้ซ้อมไปด้วยกันเลยและสนามเขียวจะกลับมาแล้วเราจะมีที่ซ้อมประจำแบบปลอดภัยกันอีกครั้ง

[ติงลี่..]

ปั่นไปปั่นมา ผมกลายเป็นสาย Support ไปซะแล้ว    

[พี่จ่า Jatot]

พี่ๆที่สนใจอยากออกกำลังกายด้วยจักรยาน เรียนเชิญเข้ามาร่วมฝูงกับพวกเราได้นะครับ พี่ท่านใดอยู่กรุงเทพฝั่งตะวันออก เรามี "สายเขียว" คอยต้อนรับ ให้คำแนะนำ ทั้งการซ้อม การจัดหาอุปกรณ์ แต่ระวังกระเป๋าไว้นิดนึง เพราะหัวหน้าสายเขียวคือพ่อมดประจำบ้านปามาเนียที่คอยจะเสกให้กระเป๋าท่านๆ แหกได้ตลอดเวลา

 

ส่วนพี่ๆที่อยู่กรุงเทพฝั่งตะวันตก เรามี "สายไข่ลวก" รอต้อนรับท่านด้วย ไข่ลวกร้อนๆยามเช้าก่อนออกไปซ้อมด้วยกัน

พี่ๆสะดวกซ้อมแถวไหนสอบถามหมายกำหนดการจากสมาชิกแต่ละสายได้เลยครับ

สมาชิกสายเขียว พี่นะ พี่ปรี พี่บังมะ พี่หนู พี่พรเทพ พี่ติงลี่ พี่ตุ้ยเทพบุรี พี่ม่อน พี่สจ๊วต
สมาชิกสายไข่ลวด ตูมตาม พี่กิตติ พี่ต๋อง พี่ต้น พี่น้องเอก และเร็วๆนี้น่าจะได้ต้อนรับพี่ธี สวนผัก เข้ามาเป็นสมาชิกเพิ่มเติมอีกคนครับ

จบละ เรื่องเล่าวันนี้

 

โดนไล่ออกจากสมาชิกสายเขียว ซะแล้ว

    

[หม่อง Pamania]

กีฬาทุกประเภทเล่นแล้วดีทั้งนั้นครับ ดีทั้งสุขภาพจิต ร่างกาย มีเพื่อนเพิ่ม
แต่คนที่ปั่นจักรยานไกล ๆ ได้ผมว่ามีความแข็งแกร่งของร่างกายมากกว่าจะสะสม
หรือปรับสภาพความพร้อมได้ไม่ใช่ธรรมดา 

ช่วงนี้ผมเองจะมีเวลาจำกัดเนื่องจากเปลี่ยนสถานที่ทำงาน เปลี่ยนเวลาทำงานบ่อย ๆ
หากเดือนไหนทำงานกลางคืนก็อาจจะได้เล่นแบดมินตันบ้างเสาร์ - อาทิตย์
แต่ก็นอนได้น้อยมากแต่อยากเล่นกีฬา (นอนประมาณบ่ายโมงตื่นประมาณสี่โมง)
จะเข้าไปเล่นกีฬาประมาณหกโมงถึงสองทุ่นและเข้าทำงานสี่ทุ่มถึงสิบโมงเช้า  [size=78%] [/size]

[กิต <Black Angel>]

โดนไล่ออกจากสมาชิกสายเขียว ซะแล้ว

    

ไม่ต้องห่วงครับพี่จ่า เดี๋ยวสมัครเข้าใหม่เป็นสมาชิกสายฟ้า.....แลบดีมั๊ยครับ