ขอบคุณมากครับ ที่พี่ๆ ทั้งหมดที่มาให้กำลังใจกัน
หลังจากที่ได้อบรม ยกโทษให้ เพราะคิดในแง่บวก ว่า มนุษย์ทุกคนย่อมมีจิตใจดี
ไม่งั้น เด็กพวกนี้ คงมีอาชีพที่สังคมไม่ยอมรับไปแล้ว
อ่า...ทุกคน เข้าใจ ในโอกาศที่ให้ ก็แยกย้ายกันกลับไปทำหน้าที่ ปิดร้าน คือ เก็บของ
หน้าที่ใคร หน้าที่มัน
เช้ามา ผมก็ไปเปิดร้านปรกติ ปรากฏว่า เด็กที่เคลือบรถพี่เจมส์ มันมีหน้าที่ ต้องซักผ้าทุกวัน ทำมาเป็นเดือนๆแล้ว
แม่งไม่ซักผ้าเลยสักผืน ..... เวรล่ะซิ แล้วจะเอาอะไรไปเช็ดรถ ตอนนั้นเด็กคนนี้ยังไม่มา มันโทร หาผม ว่าเข้าสายสักครึ่ง ชม.
ผมก็ โอเค ....... แต่อะไรรู้ไหม ..... มันมาแล้ว แต่ไม่เข้ามาทำงาน .... ผมก็ชั่งแม่ง.... ตรูไล่แม่งออกวันนี้เลย ถือว่าให้โอกาศแล้ว
คุยแล้ว อธิบายแล้ว เข้าใจแล้ว
ส่วนเด็กอีกคน แม่งก็ไม่มาอีก ทั้งๆที่รู้ว่า วันเสาร์ รถจะเยอะ...... พรุ่งนี้ ต้องจัดการ มันทำอย่างนี้ มา 2 เสาร์แล้ว
เขียนประกาศเลยหน้าทางเข้าตำรวจ ท่องเที่ยวมาอีก ซวย...แล้วตรู ก็ซวยจริงๆ แม่งขอเก็บค่าดูแล 1 พัน
เอา ปชช. ผมไปถ่ายรูป ทำประวัติด้วย แล้ว มันจะกลับมาทุกเดือน
วันนี้ อะไรกันนักหนา มันสารพัดเรื่องเลย
เอาว่ะ....เป็นไงเป็นกัน โชคดีที่ว่า ฝนมันครึ้มบ้าง แดดจัดบ้าง...
รถก็ทะยอยเข้ามา ตั้งแตา 11 00 โมง น้องอัลฟ่า แฟนพี่ป้อมมา สักพัก พี่ฑูตมา พักใหญ่ พี่ป้อมมา
รถจอดเต็มทุกข่อง พนง. ที่เหลืออีก 3 คน บวก ผม และ ลูก ก็ช่วยกันเครียร์ รถออกไปทีละคันๆๆๆ จน 4 โมงเย็น ยังไม่กินข้าวเที่ยงเลย
พี่ป้อม พี่ฑูต ก็เห็น
แต่ไม่เป็นไร ใจสู้ ซะอย่าง ก็ผ่านวันนี้ไปได้
แต่บอกได้คำเดียว
สนุกจริงๆโว้ย