07052014 ประมาณ 16 30 นาที ถนน เส้น ทล. 304 ปราจีนบุรี ฉะเชิงเทรา ( ทางไปกบินทร์บุรี )
เหตุเกิด ถนน ขาเข้า จาก นิคม. 304 จะเข้า กรุงเทพ. ผบ. ผมขณะขับรถเลิกงาน จะกลับบ้าน
ผมได้รับ โทร. 16 45 น. จากแฟนผมว่า ประสบอุบัติเหตุ รถคว่ำลงข้างทาง ร่องกลาง ( เลนส์ ไป และ มา แยกด้วยร่องกลาง มีต้นไม้ใหญ่ปลูกอยู่ )
ตอนนี้ นั่งรถ ปอเต็กตึ๋ง ไป รพ.ศรีมหาโพธิ์
เท่านั้นแหล่ะ ตะโกนเรียกลูก กระโดดขึ้นรถ รีบบึ่ง ชนิด ควันท่วมเลยจากบ้าน ที่อยู่ ประเวศ สวนหลวง
ระหว่างทาง กว่าจะถึงไม่เล่านะครับ ขับรถโคตรเลวเลย ตำรวจเรียก 2 ครั้ง คันอื่นๆ คงด่าบุพการีผม
ล่าสุด อาการปลอดภัย ไม่ต้องค้าง รพ. คอช้ำ ทั้ง 2 ข้าง
ซี่โครงร้าว 2 ชี่
หัวเข่า ทั้ง 2 ข้าง เขียวช้ำ
แต่ รพ. ตจว. ไม่น่าเชื่อถือ หมอ บอกว่า พัก 2 วันก็ไปทำงานได้แล้ว จ่ายยาอะไรรู้ไหม พารา 1 แผง, คลายกล้ามเนื้อ 1 แผง
ถ้าผมอยู่ตรงนั้น ผมจะเห็ดแม่ มัน ซี่โครง ร้าว 2 ซี่ พัก 2 วัน ทำงานได้แล้ว แล้ว หมอ มันไม่คิดหรือว่า อาการช้ำใน เป้นอย่างไร
เขียนแล้วเดือดรอยยางรถที่ลงไปแล้ว

รอยต้นไม้ที่ฟาดไปแล้ว

เยื้องไปทางหลังไปนิดเดียว ถ้าขยับมาด้านหน้า สักคืบ ผบ.ผมหนักแน่ๆ


V shape



ลากขึ้นรถไม่ได้ เพราะ ชัชซี งอคด ไปแล้ว

ผบ. เล่าว่า ขณะที่ขับความเร็วประมาณ 100 กม./ชม. อยู่เลนส์ขวา ผบ. ผม ละสายตา ไปที่ ปุ่มปรับคลื่นวิทยุ เพื่อที่จะค้นหาสถานี
( ที่พวงมาลัย ก็มี แต่เป็นแบบ ล็อคคลื่นแล้ว ) มารู้ตัวอีกที ล้อลงข้างทางไปแล้ว แต่ด้วยความตกใจ
อาการมือแข็งเกิดขึ้นจาก 2 ล้อด้านขวาที่ลง กลายเป็น 4 ล้อเลย เนื่องจาก ดินข้างทางมันอ่อน เพราะ ฝน เสี่ยววินาทีนั้น แฟนผมตกใจ จำอะไรไม่ได้ ว่า พยายามทำอะไร
มาอีกที ฟาดเอาต้นไม้ไปแล้ว คืดว่าน่าจะแรง เปลือกไม้หลุดออกมาเป็นแผ่นแบบนั้น
เหตุการณ์ คร่าวๆครับ อุทาหรครับ
- ขณะขับรถ อย่าได้ละสายตาจากถนนเด็ดขาด ( จะเอามือคลำ กดปุ่มอะไรก็ต่ามแต่ )
- ต้องซื้อรถ ที่มี แอร์แบคทุกด้านที่มีผู้โดยสาร หรือ อย่างน้อย ซ้าย และขวา ต้องมี ( คันนี้ไม่แน่ใจว่ามีหรือเปล่า ด้านข้าง เพราะ มันไม่ทำงาน ถ้ามี แฟนผม จะเจ็บตัวน้อยกว่านี้ )
- รถคันนี้ พวงมาลัยไวมาก ( หรือเคยชินขับแต่หนักๆ )
- เข็มขัดต้องคาดครับ ( แฟนผมคาดครับ ปรากฏ ว่า ต้นคอ เป็นรอยฮ้อเลือด และ ช้ำ เขียว )
- ตำ่แหน่ง หัวเข่า กับ ด้านหน้าใต้ พวงมาลัย อย่าใกล้มาก ( แฟนผม ช้ำเขียว ทั้ง หัวเข่า และ หน้าแข้ง เพราะ ใกล้เกินไป )
ก่อนหน้าที่จะไปถึง เดาอะไรไม่ได้เลย ยิ่งบอกว่า นั่งรถ ปอ. ไป รพ. หัวใจแทบร่วงเลย