ขอเชิญร่วมทริบ เที่ยว อิ่มบุญ สุขใจ ไปกับปามาเนียครั้งที่2 @ บ้านพุเข็ม อ.แก่งกระจาน 14-15 กพ.

[พี่ปรี บางบ่อ]

พี่ปรีตอนกลับอยู่บนรถเห็นพี่เตะตะกร้ออยู่ ผมอยู่บนรถไมได้ไปลานะพี่ แล้วนึกอิจฉาพี่ๆที่ค้างคืนต่อ เมื่อคืนพระจันทร์เต็มดวง สงสัยนอนดูพระจันทร์เพลินกันไป แต่ไม่รู้ได้ดูป่าวตอนผมกลับก่อนเมื่อตอนบ่ายเห็นฟ้าครึ้มๆเหมือนฝนจะตก

พี่พรเทพ ไม่ได้ล่ำลากันไม่เป็นไรครับ ได้ร่วมทริปกันก็  แล้วครับ
รอชมภาพที่เหลือครับ สนุกสนานกันสไตย์ปามาเนีย

[พี่จ่า Jatot]

กลับถึงบ้านโดยปลอยภัย 
แยกพี่ตามกับพี่ฑูต ที่บ้านลุงแหลม โฮมสเตย์
แยกกับพี่นะ พี่กิต ที่หน้าเขื่อนแก่งกระจาน  เข้ากทม.กับพี่จ่า 2คัน
แยกกับพี่จ่าที่ ก่อนขึ้นทางด่วนกาญจนา 
เดียวภาพชุดใหญ่ ตามมาครับ 

ถึงแล้ว 15:30 น.

[พี่นาย-nine]

       มีกิจกรรมดีๆ แบบต่อเนื่อง ให้สมาชิกได้สัมผัส ความสุขใจ อิ่มบุญครับ 

[น้องต้น_White860]

ต้องขออภัยพี่ๆหลายท่านคับ เมื่อวันศุกร์กลับก่อนไม่ทันได้ล่ำลา เด็กๆทุกคนน่ารักนิสัยดีคับยกเว้นมอมแมมนิดหน่อยเพราะรร.มีแต่ฝุ่นเหมือนทางเข้าที่เป็นลูกลังคับ แม้แต่สนามฟุตบอลถ้าวิ่งเล่นกันก้อคงฝุ่นตลบไม่เหมือนในเมืองสนามหญ้าเขียวขจี ช่วงแจกของมีโอกาสได้ไปช่วยเด็กกลุ่มหนึ่งประกอบของเล่นเลยได้พูดคุยกันคับมีบทสนทนาหนึ่งอยากเล่าให้ฟังคับ
     ต้น      : เรียนอยู่ป.อะไรแล้วคับลูก
     เด็กน้อย : ป.4คับ
     ต้น.     : เด๋วจบป.6จะไปเรียนต่อที่ไหนคับ (ที่นี่มีแค่ป.6ใกล้เคียงก้อไม่เห็นมีรร.อื่น)
     เด็กน้อย : ไม่เรียนแล้วคับ
     ต้น.     : อ้าวทำไมล่ะคับ (ด้วยความสงสัยเพราะรัฐบังคับให้จบม.6นี่นา)
     เด็กน้อย : จะไปช่วยพ่อทำงานที่กรุงเทพฯคับ
     ต้น      : แล้วพ่อทำอะไรอยู่ที่กรุงเทพฯคับ (มันมีอะไรดีกว่าเรียนต่อน้าา? วุฒิแค่ป.6จะทำอะไรได้เนี่ย)
     เด็กน้อย : พ่อผมทำตึกอยู่ที่กรุงเทพฯคับ
     ต้น.     : .......(หมดคำถามเลยคับ ไม่รู้จะแนะนำอะไรต่อเลย )
เด็กบางคนไม่มีโอกาสที่จะเลือกเหมือนอนาคตถูกกำหนดไว้แล้ว แต่ก้อดีใจที่ได้ไปmeeting.ครั้งนี้คับ อย่างน้อยก้อทำให้เด็กน้อยมีช่วงเวลาที่มีความสุข มีสิทธิได้เลือกของเล่นที่ตัวเองอยากได้ ขอบคุณโครงการดีๆของทีมงานPa-Maniaทุกคนคับ 

[พี่หนึ่ง 111]

รอชมภาพบรรยากาศแสนสุขครับ

[พี่หนึ่ง 111]

ต้องขออภัยพี่ๆหลายท่านคับ เมื่อวันศุกร์กลับก่อนไม่ทันได้ล่ำลา เด็กๆทุกคนน่ารักนิสัยดีคับยกเว้นมอมแมมนิดหน่อยเพราะรร.มีแต่ฝุ่นเหมือนทางเข้าที่เป็นลูกลังคับ แม้แต่สนามฟุตบอลถ้าวิ่งเล่นกันก้อคงฝุ่นตลบไม่เหมือนในเมืองสนามหญ้าเขียวขจี ช่วงแจกของมีโอกาสได้ไปช่วยเด็กกลุ่มหนึ่งประกอบของเล่นเลยได้พูดคุยกันคับมีบทสนทนาหนึ่งอยากเล่าให้ฟังคับ
     ต้น      : เรียนอยู่ป.อะไรแล้วคับลูก
     เด็กน้อย : ป.4คับ
     ต้น.     : เด๋วจบป.6จะไปเรียนต่อที่ไหนคับ (ที่นี่มีแค่ป.6ใกล้เคียงก้อไม่เห็นมีรร.อื่น)
     เด็กน้อย : ไม่เรียนแล้วคับ
     ต้น.     : อ้าวทำไมล่ะคับ (ด้วยความสงสัยเพราะรัฐบังคับให้จบม.6นี่นา)
     เด็กน้อย : จะไปช่วยพ่อทำงานที่กรุงเทพฯคับ
     ต้น      : แล้วพ่อทำอะไรอยู่ที่กรุงเทพฯคับ (มันมีอะไรดีกว่าเรียนต่อน้าา? วุฒิแค่ป.6จะทำอะไรได้เนี่ย)
     เด็กน้อย : พ่อผมทำตึกอยู่ที่กรุงเทพฯคับ
     ต้น.     : .......(หมดคำถามเลยคับ ไม่รู้จะแนะนำอะไรต่อเลย )
เด็กบางคนไม่มีโอกาสที่จะเลือกเหมือนอนาคตถูกกำหนดไว้แล้ว แต่ก้อดีใจที่ได้ไปmeeting.ครั้งนี้คับ อย่างน้อยก้อทำให้เด็กน้อยมีช่วงเวลาที่มีความสุข มีสิทธิได้เลือกของเล่นที่ตัวเองอยากได้ ขอบคุณโครงการดีๆของทีมงานPa-Maniaทุกคนคับ 

ใช่ครับพี่ต้น คนที่มีโอกาสได้เรียนกลับเกเรไม่สนใจ ส่วนคนที่ด้อยโอกาสก็พยายามเสาะแสวงหาโอกาสอันน้อยนิด

[พี่ปรี บางบ่อ]

เริ่มจากการเดินทางของสมาชิกปามาเนีย ด้วยความรู้สึกที่แตกต่าง 2 รูปนี้ครับ..นึกถึงคนที่ล้าง ขัด เคลือบ รถมาใหม่ๆจัง แต่ละคันที่งามๆวาวๆทั้งนั้น 

[พี่ปรี บางบ่อ]

ไปถึงก็รวบรวม คัดแยกประเภทของที่นำไปมอบให้กับทางโรงเรียน สังเกตเห็นได้ว่า ของที่นำไปมอบในครั้งนี้  เยอะแยะมากมายจริงๆ

[พี่ปรี บางบ่อ]

 ที่ลงชื่อไว้ประมาณ 10-12 คัน แต่ไปจริงๆ ตามรูปเลยครับ 

[พี่ปรี บางบ่อ]

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกซะหน่อย

ข้างหลังภาพ

เรื่องจัดการเด็กๆต้องคนนี้  เอาอยู่

[พี่ปรี บางบ่อ]

ขอบคุณพี่ๆ ปามาเนีย

ตบท้ายด้วยไอศครีม

รับลองความอร่อยด้วยคนนี้เลย  ลีลาการตัก มืออาชีพอาย

กำลังสนใจของเล่นใหม่

เล่นอันไหนก่อนดีน๊า

[พี่ปรี บางบ่อ]

คนนี้ไม่ได้มารับของแจกนะคร๊าบ เห็นน่ารัก เลยแอบเอามาลง ลูกสาวใครครับยกมือขึ้น

รอยยิ้ม และ แววตาที่มีความสุข ของเด็กๆ

[พี่ปรี บางบ่อ]

หลังจากมอบสิ่งของเสร็จแล้วก็เข้าที่พักกันเลยประมาณ บ่ายสองกว่าๆ
ซึ่งอยู่ห่างจากโรงเรียน ประมาณ 50 เมตร ไกล้ๆกัน

[พี่ปรี บางบ่อ]

แล้วก็ลงเรือเพื่อไปชมวิวในเขื่อน และต้นแม่น้ำเพชรบุรี

[พี่ปรี บางบ่อ]

ในรูปที่เห็นก็คือบ้านของน้องๆนักเรียน ที่ไปต้องนั่งเรื่อไปเรียนที่บ้านพุเข็ม  ระยะเวลาเดินทางไปเรียน ไม่ต้องปวดหัวกับรถติดเหมือนในเมืองใหญ่ๆ แต่ความลำบากก็มีมากว่า
น้ำปะปาไม่ต้องพูดถึงปั้มใช้ในแม่น้ำเลย ไฟฟ้าบางบ้านก็มีแพงโซล่าเซล บางบ้านก็มีแบตเตอรี่




การเดินทางไปเรียน ต้องนั่งเรือลำนี้ คอยแวะส่งตามบ้านต่างๆ กว่าจะส่งหมดทุกคน น่าจะใช้เวลามากกว่า1 ชั่วโมง

[พี่ปรี บางบ่อ]

ไปถึงต้นแม่น้ำเรือไปต่อไม่ได้แล้ว ก็ลงเล่นน้ำคายร้อนกัน  (admin จัดก่อนเลย)


ธรรมชาติยังสวยงาม

[พี่ปรี บางบ่อ]

เล่นน้ำเสร็จ ขากลับแวะไหว้พระที่เกาะกลางเขื่อนแก่งกระจาน มาได้ทางเดียว  ทางเรื่อ

[พี่ปรี บางบ่อ]

คนเนี้ย หัวใจคงจะมีแต่  DIY เลนส์L ตัวนี้ส่องไปถึงไหนครับพี่นะ 

[พี่ปรี บางบ่อ]

บรรยากาศ ฝากพี่ๆที่ไม่ได้ค้างคืนครับ  มุมมองจากเขื่อน



ถึงฝั่งเรียบร้อย

[พี่ปรี บางบ่อ]

บรายากาศยามเย็น ต่อเนื่องค่ำคืนดูกันยาวๆครับ