หลังจากออกจากวัด เราก็เดินทางเข้าตัวอ.วังชิ้น รุ่นพี่เจ้าถิ่นพาไปร้านก๋วยเตี๋ยวอร่อยครับ นักท่องเที่ยวไม่รู้จักหรอกครับร้านนี้ มีแต่ชาวบ้านในอำเภอที่รู้จักมากินกันเยอะมาก เป็นก๋วยเตี๋ยวต้มยำแบบก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย แต่ใช้น้ำอ้อยใส่แทนน้ำตาลครับ เรียกว่า "ก๋วยเตี๋ยวน้ำอ้อย" ครับ ลองชิมแล้วอร่อยดีครับ เขาเอาน้ำอ้อยไปเคี่ยวให้เหนียวๆ แล้วเอามาใส่ในก๋วยเตี๋ยวแทนน้ำตาล หอมกลิ่นน้ำอ้อย ปนกับกลิ่นไหม้นิดๆของน้ำตาลเวลาเคี่ยว แปลกดีครับ อร่อย แต่อย่าใส่เยอะ เพราะหวานจัดมาก ใส่ได้นิดเดียว ในกลุ่มผมมีคนไม่รู้ใส่เยอะไป กลายเป็นก๋วยเตี๋ยวเชื่อมไปเลย (ตอนกินหิวมาก มัวแต่กิน ลืมถ่ายรูป ขออภัยออย่างแรงครับ)
จากร้านก๋วยเตี๋ยวในตัวอำเภอวังชิ้น เรามุ่งหน้าไปที่อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัยต่อครับ อุทยานแห่งชาติที่นี่อยู่ไม่ไกลจากตัวอำเภอครับ นักท่องเที่ยวน้อยมาก ช่วงเทศกาลแบบนี้ยังมีนักท่องเที่ยวบางตามากๆครับ ผมเองชอบเที่ยวอุทยานแห่งชาติยังไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน ก่อนเดินทางหาข้อมูลใน Internet ข้อมูลน้อยมาก แทบไม่เคยมีคน review ไว้เลยครับ ขนาด review ที่ท่องเที่ยวของ Pantip ยังแทบไม่มีข้อมูลเลย แทบจะ Unseen เลยนะที่นี่
อุทยานแห่งชาติที่นี่มีน้ำตกแม่เกิ๋งหลวงเป็น highlight ครับ เป็นน้ำตกขนาดไม่ใหญ่ มีทั้งหมด 7 ชั้น แต่ชั้นแต่ละชั้นนั้นเล็กๆครับ ระยะทางเดินตั้งแต่ชั้นที่ 1-7 แค่ 500 เมตรเท่านั้น ทางชันหน่อย แต่ไม่ยาวมากครับ
น้ำตกชั้นที่ 1 เป็นแอ่งน้ำ มีปลาคล้าวอยู่ด้วยแต่ไม่มาก สามารถเล่นน้ำได้ครับ

เดินขึ้นไปนิดนึง ก็เจอน้ำตกชั้นที่ 2 ครับ มีแอ่งน้ำเหมือนกันแต่ไม่มีใครมาเล่นที่นี่

ที่ไม่มีใครมาเล่นที่ชั้น 2 นั้นเพราะจากชั้น 2 ลงชั้น1 แทบไม่มีอะไรกั้นเลยครับ พลาดตกลงไปรับรองว่าตายแต่ เดินไม่ไกลครับ แต่ความสูงใช้ได้เลย รูปนี้ถ่ายจากชั้น 2 มองลงไปยังแอ่งน้ำของชั้น 1 ข้างล่างครับ

เสียดายครับ ไม่สามารถถ่ายมาให้ดูได้ครบทุกชั้น เพราะผบ. ฝากให้ช่วยดูลูกเล่นน้ำที่ชั้น1 ผมเลยลงมานั่งเล่นที่ชั้น1แทนครับ เลยอดถ่ายชั้น 3-7 มาฝาก ไว้มีโอกาสจะกลับไปใหม่ครับ รอบนี้อดไปครับ
