PaMania Family Activity @ Tree Top Pattaya (ลูกติดพันจากงานครบรอบปีสัตหีบ)

[ตูมตาม]

ขออนุญาติพี่นะนำรูปที่ผมถ่ายไว้มาขึ้นเป็นหัวข้อกระทู้ใหม่นะครับ เพราะรูปเยอะ จะได้ไม่ไปขัดจังหวะเผื่อมีพี่ๆอยากเอารูปงานครบรอบปีไปลงในกระทู้เดิมเพิ่มเติม

จริงๆ ผมไม่ได้วางแผนเรื่องกิจกรรมนี้มาก่อน.....เรื่องของเรื่องคือหลังจากปาร์ตี้งานที่สัตหีบ อยู่เฝ้าลานจัดงานกับพี่เอ พี่โก้ พี่ตู่ จนเป็นกลุ่มสุดท้ายที่เข้านอน กว่าจะได้นอนก็เกือบตี4 เช้าตื่นขึ้นมาสายมาก ปาเข้าไปเกือบ 10 โมง .... พอลงมาพี่ๆก็กลับไปกันเกือบหมดแล้ว เหลืออยู่บางส่วนกำลังทยอยเดินทางกลับกัน ได้ร่ำลาพี่ๆบางท่านที่ออกสายหน่อย

พอพี่ๆเริ่มไปกันหมด มองซ้ายมองขวา เห็นรถพี่กิตติ พี่นะ พี่โย และพี่เจมส์ ยังอยู่ ยังเห็นพี่โก้ กับพี่เอเดินมาชงกาแฟ แสดงว่าเพิ่งฟื้นขึ้นมาเหมือนกัน พี่ตู่เดินไปเดินมาอยู่แถวๆรถ คงเล็งๆเรื่องเครื่องเสียงที่ยังคุยค้างกันมาตั้งแต่เมื่อคืน

ตอนแรกผมก็ตั้งใจว่าจะเดินทางกลับเพราะผบ. ไม่อยากกลับเข้าบ้านดึก เนื่องจากเจ้าตัวเล็กเปิดเรียนแล้ว วันรุ่งขึ้นต้องไปโรงเรียนแต่เช้า.....แต่เจ้าตัวเล็กวิ่งมาขอบอกว่าอยากไปเที่ยวต่อกับจัสมิน ถามได้ความว่าจะไปที่ Tree Top Pattaya กัน .... จริงๆผมก็ไม่เคยไปนะที่นี่ แต่ได้ยินจากพี่กิตติบ่อยๆ เพราะพี่กิตติชอบพาลูกมาเที่ยวที่นี่ เคยเห็นในเว็บไซด์ของเขา เป็นกิจกรรมประเภทปีนต้นไม้ ไต่สลิง ..... ก็น่าเล่นดี เด็กๆคงชอบ เลยไปนำเสนอผบ. ได้รับอนุมัติวีซ่ามาแบบไม่เต็มใจนัก (เพราะผบ.อยากเอาเจ้าตัวเล็กกลับไปทำการบ้านมากกว่า) ..... แต่ยังงัยก็อนุมัติมาแล้ว ก็เลยได้ร่วมขบวนไปกับพี่กิตติ พี่นะ พี่โย พี่เจมส์ โดยตอนออกเดินทางจากสัตหีบมีพี่เอ พี่โก้ พี่ตู่ร่วมขบวนมาด้วย

พอดูจากแผนที่ของ Tree Top Pattaya เห็นว่าอยู่แถวอ่างเก็บน้ำมาบประชัน.....ประกอบกับต้องหาข้าวกลางวันกินกันก่อน ก็เลยชวนพี่ๆไปเยี่ยมเยือนที่ร้านพี่น้ำเชื่อมที่อยู่แถวอ่างพอดี เลยเป็นที่มาที่เราได้ลองลิ้มชิมรส อาหารป่ารสเด็ดที่ร้านพี่น้ำเชื่อมกัน

[ตูมตาม]

หลังจากอิ่มกันแล้ว ก็ร่ำลาพี่น้ำเชื่อม พี่ตู่แยกไปทำธุระที่ระยอง ส่วนพี่เอมุ่งหน้าไปชัยนาทส่งพี่โก้ เหลืออยู่ 5 คัน พี่กิตติ พี่นะ พี่โย พี่เจมส์ และผม ไปลุยทำกิจกรรมแบบ Family Activity กันต่อก่อนกลับ

เราเดินทางไปถึง Tree Top Pattaya ช่วงบ่าย พอลงจากรถก็มีพนักงานมาต้อนรับ "น้องจัสมิน" ลูกค้าขาประจำของที่นี่ทันที สอบถามจากพนักงานว่าน้องจัสมินมาบ่อยมากแค่ไหน ได้รับคำตอบว่า "มาบ่อยกว่าเจ้าของอีก"  แถมพนักงานยังชมอีกว่า เล่นเก่งกว่าพนักงานอีก ..... ก็ดีละที่มาพร้อมกับพี่กิตติและน้องจัสมิน ได้มีผู้นำที่ชำนาญ ดีกว่ามาเองเป็นไหนๆ

หลังจากเตรียมความพร้อมในเรื่องอุปกรณ์ Safety แล้ว (ระหว่างเตรียมอุปกรณ์ ผมไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย เพราะมัวแต่ไปเตรียมกล้อง เปลี่ยนเลนส์ เปลี่ยนแบต กลับมาทีมลุยกิจกรรมก็พร้อมกันที่พื้นที่ Brief แล้ว) มาเริ่ม Brief กันก่อน



ระหว่าง Brief นอกจากน้องจัสมิน ที่เป็นเจ้าถิ่นแล้ว คนอื่นๆดูสีหน้ากังวลๆกันอยู่ นัยว่าจะรอดหรือเปล่าหนอ


แมวป่าเราน่าจะขึ้นต้นไม้เก่ง แต่หน้าตาเป็นกังวลพอสมควรระหว่าง Brief อุปกรณ์ 


นี่ก็หนุ่มลพบุรี ประกาศกร้าวก่อนเริ่มว่า "คนลพบุรีไม่เคยตกต้นไม้" แต่ระหว่าง brief อุปกรณ์นี่หลุกหลิกตลอด 


น้องจัสมิน กับ action แบบชิลๆ ส่วนน้องนาจานี่ถึงขั้นเอามือเกาหัว แถม "คุณพ่อ" ไม่ยอมขึ้นไปเล่นเป็นเพื่อนอีก 

[ตูมตาม]

Brief เรื่องอุปกรณ์เสร็จ ก็เตรียมตัวเข้าด่านทดสอบพื้นฐานกันก่อน เค้าความกังวลในสีหน้ายิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก 

[ตูมตาม]

เอาละ เริ่มลุยด่านทดสอบกันเลย แบบง่ายๆ ชิลๆ ยังไม่สูงมากนัก

ด่านทดสอบเน้นในเรื่องความเข้าใจในการใช้อุปกรณ์ และรหัสสีในเรื่องของ Safety ต่างๆก่อน


ยังไม่มีอะไรยาก แค่ให้รู้ว่าอุปกรณ์ต่างๆนั้นใช้อย่างไร และต้องระวังเรื่องความปลอดภัยตรงไหน


มีการฝึกซ้อมแก้ไขสถานการณ์เมื่อต้องเอาตัวรอดไปให้ถึงจุดหมาย ก็ต้องใช้วิธีไต่สลิง

[ตูมตาม]

เจ้าถิ่นอย่างน้องจัสมิน ผ่านสนามทดสอบเสร็จเป็นคนแรก มานั่งชิลๆรอสมาชิก (จริงๆถ้าเราไม่มาด้วย น้องจัสมินคงไปลุยด่านได้เลยโดยไม่ต้องมาทดสอบก่อน)


จากนั้น 2 หนุ่มก็ตามมา ผ่านฉลุย


พี่นะเราก็ไม่เสียชื่อแมวป่า ตามเด็กๆมาติดๆ


ส่งยิ้มหวาน พร้อมชูนิ้วโป้งบอกว่ามั่นใจ พร้อมลุย

[ตูมตาม]

จากนั้นเมื่อผ่านด่านทดสอบกันครบทุกคน ก็เริ่มเข้าด่านจริง เริ่มไต่ระดับสูงจากพื้นขึ้นเรื่อยๆ


น้องยาซินไม่ยอมแพ้ ลุยตามผู้นำอย่างน้องจัสมินอย่างไม่ลดละ


นาจาก็ไม่ยอมเช่นกัน แม้จะยิ้มแหยๆ แต่ยังสู้นะ (ถ้าคุณพ่อขึ้นมาเล่นด้วย จะมีกำลังใจกว่านี้นะพี่โย) 


น้องมิลานก็สู้ไม่ถอยเช่นกัน


เนื่องจากผมต้องรับหน้าที่เป็นตากล้องอยู่ด้านล่าง เลยส่งผบ. ขึ้นไปห้อยโหนแทน....นี่ถ้าไม่ต้องถ่ายรูปจะขึ้นไปเองนะเนี่ย 

[ตูมตาม]

กลุ่มนำล่วงหน้าไปก่อน ระหว่างรอกลุ่มที่ตามมาก็มานั่งพักรอ นั่งกันบนสลิงเส้นเดียวแบบนี้เลย 


น้องจัสมินโชว์ลีลาการใช้อุปกรณ์อย่างคล่องแคล่ว


แถมยังคอยเตือนพี่ๆน้องๆถึงการใช้อุปกรณ์ให้ถูกต้องแทนครูฝึกอีกต่างหาก

[ตูมตาม]

ชักเริ่มสูง น้องยาซินเริ่มไม่ค่อยอยากยิ้ม ไม่รู้เพราะเหนื่อย หรือเพราะเฉียวกันแน่ 


เด็กๆที่เริ่มชิน เริ่มมีการใช้ท่ายากบ้าง


ส่วนแมวป่าเรา ยิ้มทุกรูป ไม่รู้ว่าเห็นว่ากล้องเล็งมาเลยยิ้ม หรือยิ้มเพราะได้มาปีนต้นไม้ ไม่ต้องวิ่งคลุกฝุ่นอยู่ในเมืองเหมือนปกติ


ผบ. ผมสู้ไม่ถอยเหมือนกัน แต่ก็มีตะโกนมาบอกว่าเหนื่อยโคตร 

[ตูมตาม]

เริ่มสูงมากขึ้น (สูงมาาาาาาาก) แมวป่าต้องดูแลน้องยาซินอย่างใกล้ชิด


คนลพบุรียังอยู่นะ ยังไม่ตกต้นไม้ 


ยิ่งสูง อุปกรณ์มันก็ยิ่งแปลกประหลาดขึ้น เพิ่มความเฉียวได้เป็นอย่างดี


สังเกตจากสีหน้าน้องธัน แล้วเดาเอานะครับว่าสูงแค่ไหน (เลนส์ที่ใช้ถ่ายเป็นเลนส์ 100-300 ซูมสุดขีดถึงจะเห็นขนาดนี้)

[ตูมตาม]

ผบ. ผมก็ยังยิ้มได้นะ


สงสัยเริ่มสนุก ยิ้มใหญ่เลย 

[ตูมตาม]

ส่วนน้องธัน สีหน้าค่อนข้างเป็นกังวลพอสมควร ไม่รู้ว่ามีพ่อมาอยู่ข้างหลังจะช่วยให้กำลังใจดีขึ้นหรือเปล่า 


ไม่รู้พี่เจมส์พูดอะไร สงสัยให้กำลังใจ.....แต่ดูจากสีหน้าน้องธันดูเหมือนจะกังวลมากกว่าเดิม 

[ตูมตาม]

แมวป่าเริ่มมัน โชว์ลีลาขึ้นสเก็ตบอร์ดกลางอากาศ


แมวป่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สงสัยจะสนุก แต่ไม่รู้ได้ถามลูกๆหรือเปล่าว่าสนุกมั๊ย 

[ตูมตาม]

ด่านนี้แหละ ที่มาของฉายา "นาจาขาแข็ง" 

[ตูมตาม]

ถ้าให้ผมขึ้นไปเอง ผมว่าด่านนี้น่าจะยากที่สุดสำหรับผมนะ......ให้เดินบนสลิงเส้นเดียวโดยมีขอนไม้ให้จับทรงตัว 

[ตูมตาม]

ยิ่งไต่ ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ตากล้องชักจะเมื่อยคอแล้ว


น้องจัสมินผู้นำกลุ่ม พาน้องไปด้วยตลอด เยี่ยมมาก 


น้องธันก็ไม่ยอมแพ้นะ สีหน้ากังวลตลอด แต่ก็ยังลุยผ่านมาได้ทีละด่าน


ส่วนพี่เต่าดำรับหน้าที่คัดท้ายขบวน มีทำหน้างงๆกับอุปกรณ์ สงสัยตอนอยู่ลพบุรี ปีนต้นไม้ไม่มีอุปกรณ์พวกนี้แหงๆ 

[ตูมตาม]

ผบ. ผมยังสู้ไม่ถอยเหมือนกันนะ

[ตูมตาม]

เด็กๆกลุ่มนำขึ้นมายืนชิลรออยู่ข้างบนแล้ว


เด็กๆขึ้นไปรอแล้ว พี่เจมส์เราไม่รู้ลังเลอะไร ค้างอยู่ท่านี้ตั้งนาน 

[หยก วาฬน้ำเงิน]

  ขอบคุณที่นำภาพความสนุกมาฝากครับพี่ตาม ดูแล้วเหมือนได้ปีนต้นไม้เองเลยอ่ะ

[ตูมตาม]

เอาละครับ พอขึ้นไปจุดที่สูงที่สุด ทีนี้ก็ต้องเจอกับขาลง ขาขึ้นให้ไต่ขึ้นมา ส่วนขาลงนี่ต้องสไลด์ลงมานะครับ ลีลาแอ๊คชั่นของแต่ละคนเป็นอย่างไร ไปชมดูกัน

มาเริ่มกันที่น้องนาจากันก่อนเลย ลีลาใช้ได้ ออกแนวทาซานนิดๆ 


มาต่อที่ผบ. ผม ท่านี้เขาเรียกว่า "หมดแรง" นั่งทิ้งน้ำหนักเต็มๆ ไม่มีโหนตัวแล้ว ประมาณว่าปล่อยไหลไปตามแรงโน้มถ่วงแล้ว 


มาดูน้องธันกันบ้าง.....สาบานเลยนะว่าถามน้องธันตอนลงถึงพื้นว่าสนุกมั๊ย น้องธันบอกว่าสนุก......แต่ดูจากสีหน้านี่ไม่เหมือนเลยอะ.....หรือปกติเวลาน้องธันดูการ์ตูนก็ทำหน้าแบบนี้หว่า 


นี่เลยครับ ลีลาโหนเชือกแบบคนลพบุรี

[ตูมตาม]

มาดูลีลาเด็กๆกลุ่มนำกันบ้าง

เริ่มจากน้องวินๆ ขานี้ท่าจะหมดแรงเหมือนแม่


พี่หนุ่มยาซินคนนี้ละ เวลาโรยตัวเขามันที่สุด สงสัยชอบขาลง ไม่ชอบขาขึ้น


น้องมิลาน คงเห็นข้างหน้าไม่ค่อยปลอดภัย เลยทำตามหลักพื้นฐานของการป้องกันตัวเอง "เอาส่วนหนาที่สุดเข้าชน"