ปาออสซี่หนีเที่ยว.......เอารูปจากญี่ปุ่นมาฝากจ้าาาาาาา

[ตูมตาม]

กลับมารายงานตัวแล้วคร้าาาาาบ...หลังจากหนีไปเที่ยวญี่ปุ่นร่วม 10 วัน....

ไม่มีอะไรมาฝากพี่ๆเลยครับ.....มีแต่รูปถ่ายบรรยากาศมาฝากกันขอรับ.....เดี๋ยวจะเอามาลงให้ชมกันจ้า

 

[ตูมตาม]

ทริบคราวนี้ของผม แปลกกว่าทริบอื่นๆที่เคยมาญี่ปุ่น เพราะเป็นทริบที่จัดไปแต่ต่างจังหวัดเกือบทั้งหมด (อยู่โตเกียวแค่คืนสุดท้ายคืนเดียว) หลีกหนีเมืองใหญ่ๆ เที่ยวไปตามเมืองเล็กๆ เน้นพาคุณพ่อคุณแม่แช่ Onsen ตามจังหวัดต่างๆครับ....แต่ละที่ที่ไป ไม่คุ้นเคยซักเท่าไหร่.....ไม่ค่อยเจอคนไทยด้วย ดีจริงๆ.....เป็นทริบที่ผมประทับใจและชอบมากที่สุดตั้งแต่ไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นมาเลยครับ

เมืองแรกที่แวะไปคือเมือง Kusatsu เป็นเมืองเล็กๆ ออกจากโตเกียวขึ้นไปด้านตะวันตกเฉียงเหนือ ใช้เวลาขับรถประมาณ 3-4 ชั่วโมง......เป็นเมืองแห่งการอาบน้ำแร่ Onsen ของญี่ปุ่นเขาเลยครับ....เพราะน้ำแร่ที่นี่ขึ้นชื่อมากว่ามีแร่ธาตุที่ดีมากที่สุดติดอันดับ 1 ใน 3 ของประเทศ

เมืองเล็กๆที่มีบ่อน้ำแร่อยู่กลางเมืองเลย


ผมไปนั่งอ่านประวัติดู.....น้ำแร่ที่นี่คงดีมากๆแน่ๆเลย.....เพราะบ่อน้ำแร่ที่นี่มีชื่อเสียงโด่งดังมาตั้งแต่สมัยเอโดะ......ในสมัยของโชกุน Tokukawa Ieyasu ถ้าท่านต้องการอาบน้ำแร่....จะให้กองทหารมาขนน้ำจากบ่อน้ำแร่นี้ไปถึงเมืองเกียวโต (เมืองหลวงสมัยนั้น) .... เพื่อให้โชกุนแช่น้ำกันเลยทีเดียว.....จากเมืองนี้ึถงเกียวโตน่าจะซักประมาณ 400-500 km นะครับ....ไม่ธรรมดาสำหรับคนสมัยก่อนที่ต้องขนส่งไกลขนาดนั้น

บ่อน้ำแร่ที่นี่จะมีรางไม้เพื่อล้นน้ำออกจากบ่อหลัก (ที่น้ำแร่ผุดขึ้นมา) แล้วให้ไหลลงไปอีกบ่อหนึ่งด้านล่าง (บ่อที่คนขุดขึ้นมา)....เป็นการทดน้ำออกจากบ่อน้ำแร่ เพื่อความสะดวกในการตักน้ำ และขนส่ง ..... ซึ่งรางน้ำนี้ทำขึ้นครั้งแรกตั้งแต่สมัย Tokukawa Ieyasu นั่นแหละครับ....เพื่อจากได้ตักน้ำและขนส่งกลับเกียวโตได้สะดวก



จุดที่ทำการตักน้ำแร่ (รางไม้ทั้งหมดจะทดน้ำมาลงที่รางหลักนี้)


ตัวบ่อน้ำแร่นี้มีชื่อเป็นภาษาญี่ปุ่นนะครับ ผมจำไม่ได้ละว่าชื่ออะไร....ทราบแต่ว่าชื่อนั้นแปลเป็นภาษาไทยจะแปลว่า "เขียวหยก" ..... ดูจากสีของน้ำแล้ว.....เขียวหยกสมชื่อจริงๆ



มีพี่โต้งฝากซื้อผงแร่จากบ่อน้ำแร่......ผมจัดซื้อให้เรียบร้อยจากบ่อนี้แหละครับ.....เพราะนี่คือแร่ที่ดีที่สุด 1 ใน 3 ของประเทศญี่ปุ่นเลยครับ......เต็มที่ไปเลยครับพี่โต้ง......เตรียมรับของฝากตอนงานปลายเดือนนะครับ

 

[ตูมตาม]

ที่เมือง Kusatsu มีธารน้ำแร่ที่มีชื่อเสียงมากอีกแห่งหนึ่ง เป็นธารน้ำแร่ที่อยู่กลางป่า....ต้องเดินเท้าเข้าไปดู......คืนแรกที่นอนที่นี่เลยตื่นแต่เช้า.....ออกไปเดิน Trail เดินป่า....เพื่อชมธารน้ำแร่กลางป่ากันครับ....ตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ออกเดินจากโรงแรมไปประมาณ 2 กม. ก็จะเริ่มเข้าป่าตอนพระอาทิตย์กำลังขึ้นพอดี



เดินไปไม่มีหลงครับ....เพราะเดินตามทิศของควันที่พวยพุ่งออกมาจากธารน้ำแร่......ช่วงท้ายๆเป็นบันไดเดินลงตามไหล่เขามา ภาพวิวสวยทีเดียวครับ



เมื่อลงมาถึงด้านล่าง ก็จะเจอกับธารน้ำแร่กลางป่าเลยครับ.....เป็นธารน้ำเล็กๆ หลายๆสาย ค่อยไหลมารวมกัน....อยู่รายล้อมไปด้วยป่า สวยงามมาก



มีน้ำตกที่เป็นน้ำแร่ก็มีนะครับ แปลกดี....ปกติน้ำตกจะเย็นๆ แต่นี่เป็นน้ำตกร้อนๆจ้า



เมื่อธารน้ำแร่หลายๆสายไหลมารวมกัน ก็เกิดเป็นบ่อน้ำแร่ขึ้น.....บ่อนี้แช่ไม่ได้นะครับ...เขาไม่ได้ห้ามหรอก แต่มันร้อนเกินครับ.....ผมลองเอาเท้าแหย่ลงไป....รีบกระโดดขึ้นมาแทบไม่ทัน.....เท้าเกือบกลายเป็นคากิซะแล้ว.....คนญี่ปุ่นแถวนั้นหัวเราะกันใหญ่ 

[ตูมตาม]

สิ่งที่น่าประทับใจอีกอย่างนึงของเมืองนี้ คือภาพโดยรวมของเมืองที่ยังคงรักษากลิ่นอายของเมืองเก่าโบราณไว้ได้อย่างดี.....แม้แต่ร้าน 7-11 ยังต้องเปลี่ยนสี logo จากสีเดิมให้เป็นสีน้ำตาลเข้ม เพื่อไม่ให้โลโก้ของร้านไปทำลายทัศนียภาพโดยรวมของเมือง 

[หยก วาฬน้ำเงิน]

Welcome back ครับพี่ตาม รอชมรีวิวคร้าบ

[ตูมตาม]

ออกจากเมือง Kusatsu มา.....เราก็มุ่งหน้าขึ้นเหนือต่อไป.....จุดหมายต่อไปของเราจริงๆอยู่ที่ Nikko Natural Park ที่มีน้ำตกที่สวยที่สุดในประเทศญี่ปุ่น.....แต่ระหว่างทางก็มีจุดน่าสนใจครับ....คุณไกด์บอกว่ามีทะเลสาปปากปล่องภูเขาไฟ....เป็นทะเลสาบสีน้ำนม....สวยและแปลกมาก....เป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวที่โด่งดังมากของญ๊่ปุ่นตอนเหนือ..... ไม่พลาดครับ...ต้องขอไปชมหน่อย......ทะเลสาบสีน้ำนมนี่ ผมเคยไปเห็นมาทีนึงแล้วที่ประเทศนิวซีแลนด์.....มักจะเป็นทะเลสาบที่อยู่ในเขตภูเขาไฟ ในน้ำจะมีแร่ธาตุบางอย่างที่ทำให้เวลาสะท้อนกับแสงแดดแล้วเป็นสีขาวน้ำนม.....แต่ถ้าไปดูใกล้ จะไม่เป็นสีขาวนะครับ มันจะออกสีเขียวๆ ใสๆ แปลกดีครับ

ทะเลสาปนี้อยู่บนยอดเขาชิราเนะ....ผมจำชื่อทะเลสาปไม่ได้.....เป็นหนึ่งในทะเลสาปที่อยู่สูงที่สุดในโลก มีความสูงอยู่ที่ 2160 เมตรจากระดับน้ำทะเล.....สูงมากนะนี่....การเดินทาง.....สามารถขับรถขึ้นไปได้ช่วงหนึ่ง จากนั้นต้องเดินต่อง.....แต่เราเลือกไม่เอารถขึ้นไป.....โดยเลือกนั่งกระเช้าขึ้นไปแทนครับ อยากได้บรรยากาศระหว่างทางด้วย.....ระหว่างทางขึ้นกระเช้ามา หมอกหนามาก.....จนเกรงว่าขึ้นถึงยอดเขาแล้วจะมองไม่เห็นอะไรหรือเปล่า.....แต่พอขึ้นมาแล้ว....ฟ้าใสมาก....มีหมอกอยู่แค่ช่วงกลางเขาเท่านั้น

ภาพแรกที่เห็นเป็นทะเลสาปเหมือนกันนะครับ แต่ยังไม่ใช่อันที่เราจะไป....อันนี้พอลงจากกระเช้า และเดินมาหน่อยนึงก็จะเจอ


กำลังเดินขึ้นเขาไป น้องหมอกเริ่มตามมาระรานแล้ว กำลังไหลข้ามเขาด้านหลังมา.....น้องไกด์บอกว่า โชคดีมาก เพราะถ้ามาสายกว่านี้ หมอกนี้น่าจะคลุมทั้งยอดเขา มองไม่เห็นอะไรเลย


ขึ้นมาถึงกลางเขา มองลงไปเป็นถนนคดเคี้ยวแบบนี้แล้วนึกถึงภูทับเบิกบ้านเราเลยครับ


หลังจากเดินขึ้นเขาอยู่ซักพัก...ระยะทางไม่มาก...แต่ชันมาก...เล่นเอาเหนื่อย....แต่พอขึ้นมาถึง ได้เห็นภาพนี้แล้ว หายเหนื่อยทันทีครับ....คุ้มครับที่อุตสาห์เดินมา

[ตูมตาม]

ลงจากยอดเขาชิราเนะมา....เราก็ออกเดินทางไปที่ Nikko Natural Park กันเลยครับ....ใช้เวลาเดินทางค่อนข้างนานอยู่เหมือนกันครับ เพราะเส้นทางต้องวิ่งผ่านถนน local road ยาวมาก....ไม่สามารถขึ้น highway ไปได้.....รถเลยติดตามเมืองที่ผ่านเป็นช่วงๆครับ

กว่าจะมาถึง Nikko ก็ล่อไปเกือบจะเย็นแล้วครับ........มาถึงรีบเข้าไปที่น้ำตกก่อนเลย...ผมจำชื่อไม่ได้แล้วครับ....แต่เขาว่าเป็นน้ำตกที่สวยที่สุดในประเทศญี่ปุ่น.......ดูแล้วสไตล์น้ำตกเหวนรกบ้านเราเลยครับ......ความสวยงามก็ระดับหนึ่ง แต่ผมว่าสู้น้ำตกทีลอซูเราไม่ได้นะครับ



มาถึงถ่ายรูปได้ไม่กี่รูป....น้องหมอกมาอีกแล้วครับ......ทีนี้บังมิดเลยครับ มองแทบไม่เห็นน้ำตกแล้ว......แต่ผมก็นับว่ายังโชคดีที่ได้เห็นอยู่แป๊บนึง.....เพราะพี่ชายผมมาก่อนหน้าผม 1 วัน.....เขาบอกว่าวันที่มาฝนตก....หมอกลงทั้งวัน มองไม่เห็นอะไรเลย....กลายเป็นเสียเที่ยวเปล่าครับ......ก็ยังดีครับ....สำหรับผม น้องหมอกยังให้โอกาสได้เห็นน้ำตกอยู่ประมาณ 15 นาที 


ออกจากน้ำตกมา.....เราก็เดินเท้าต่อไปอีกหน่อย เพื่ออยากจะไปถ่ายรูปทะเลสาป (จำชื่อไม่ได้อีกหละ) เป็นทะเลสาปที่อยู่ในเขต Nikko Natural Park ครับ.....สวยงามทีเดียว....เสียดายที่กว่าจะมาถึง.....ผมก็ได้ถ่ายรูปแค่แสงสุดท้ายเท่านั้นเองครับ....เลยได้มาแค่ภาพเดียว 


ในรูปด้านบน ที่เห็นตามยอดเขา นั่นคือหมอกนะครับ ที่กำลังไหลลงมาจากยอดเขา.....ตอนผมถ่ายรูปเสร็จ แล้วเดินกลับไปที่รถ....ขาออกมาอีกประมาณ 1 ชม. อัดมา ผมผ่านจุดนี้อีกครั้ง....มองไม่เห็นทะเลสาบแล้วครับ น้องหมอกคลุมปิดทะเลสาปทั้งหมดไว้เลย 

[พี่ดิษฐ์ บุรีรัมย์]

ฝีมือถ่ายภาพ ขั้นเทพเลยพี่ตูมตาม      

[ตูมตาม]

คืนนี้คณะผมนอนที่เมืองเล็กๆข้างๆ Nikko Natural Park ครับ เป็นเมืองเล็กๆ น่ารัก อยู่รายล้อมไปด้วยภูเขาสูง ดูแล้วเหมือนเมืองน้อยในป่าใหญ่เลย



ไม่รู้เป็นเพราะอะไร....ผมเห็นเมืองนี้แล้ว....อยากถ่ายรูปขาวดำขึ้นมาเลยครับ....เลยตื่นแต่เช้า พกกล้องออกไปเดินเล่นถ่ายรูปในเมืองซะหน่อย







เมืองนี้น่าจะเป็นเมืองเก่าเหมือนกันนะครับ...เห็นมีตึกเก่าๆอยู่เยอะ....ตึกนี้ก็แปลกดีครับ....เหมือนกับหันหลังให้ถนนเลย...อีกด้านของตึกเป็นรางสำหรับรถราง....ที่ป้ายเขียนว่าเป็นโรงแรม...คิดว่าน่าจะเคยเป็นโรงแรม โดยหันหน้าเข้าไปที่สถานีรถรางเก่า....ตอนนี้ปิดไปหมดแล้ว...เลยกลายเป็นตึกร้างรูปร่างแปลกๆ...ต้นไม้เกือบจะกินตึกไปทั้งตึกแล้ว

[ตูมตาม]

ฝีมือถ่ายภาพ ขั้นเทพเลยพี่ตูมตาม      

  ขอบคุณครับพี่ดิษฐ์....ยังไม่ขั้นเทพหรอกครับพี่....ฝึกหัดอยู่ครับ....ถ่ายช็อตนึง กดซะหลายรูป แล้วมาเลือกเอาครับ 

[ตูมตาม]

กลับมาที่แถวๆโรงแรม...ตอนพระอาทิตย์เริ่มขึ้น แดดเริ่มมา.....เดินมาเจอสวนญ๊่ปุ่นใกล้ๆโรงแรม ชะโจกหน้าเข้าไปดูสวยดี...เลยขออนุญาติคนดูแลเขาขอเข้าไปถ่ายรูป.....เพิ่งมารู้ทีหลังว่าสวนนี้เป็นส่วนหนึ่งของโรงแรมแต่อยู่ในโซนตึกเก่า

[ตูมตาม]

เอาหละครับ...หลังจากออกจากที่พัก....เราก็มาลุยเที่ยวกันต่อ....แต่ยังอยู่ในบริเวณ Nikko Natural Park นะครับ (มันใหญ่มากนะนี่ไอ้ Natural Park อันนี้ กินพื้นที่ไปหลายเมืองเลย)......เรามากันที่วัด ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกครับ อายุของวัดนี้คงหลายร้อยปีแล้ว......ดูจากต้นไม้แถวๆวัดนี่ต้นใหญ่ๆ โบราณทั้งนั้นเลย.....ผมว่าแค่ต้นไม้พวกนี้ ก็ควรยกให้เป็นมรดกโลกแล้วครับ





เข้ามาภายในวัด สงบเงียบมาก นักท่องเที่ยวมีบ้าง แต่ไม่มากนัก (ผมมาถึงแต่เช้า นักท่องเที่ยวยังไม่มา ตอนขาออก นักท่องเที่ยวเพียบเลย).....อาคารทั้งหมดเป็นไม้ ที่อณุรักษ์ไว้ ก่อสร้างมาตั้งแต่สมัยเอโดะ (นานมานะเนี่ย)

[ตูมตาม]

เดินไปถ่ายรูปไป.....เจอเก๋งญี่ปุ่นในวัดนี้เยอะมาก....แต่ละอันดูสวย Classic มากๆ......ในบ้านเราก็มีขายแบบนี้...แต่มันไม่ classic เหมือนต้นฉบับเลยครับ....แถมนี่ยังเป็นของเก่าอายุหลายร้อยปีด้วย......ฝุดๆเลยครับ



เนื่องจากอากาศแถบนี้ค่อนข้างเย็น และในวัดก็มีร่มไม้ใหญ่บังตลอด.....หลังคือเก๋งญี่ปุ่นที่นี่เลยมีมอสขึ้นจนเหมือนหลังคาปูด้วยหญ้าสีเขียวเลย

[ตูมตาม]

เดินถ่ายรูปไปเรื่อง....เห็นคนมุงถ่ายรูปกันอยู่มุมนึง....เลยโฉบเข้าไปดูซักหน่อยว่าเขาถ่ายรูปอะไรกัน.....แล้วก็ถึงบางอ้อว่า.....เขาถ่ายรูปนี้นี่เอง



นี่คือต้นฉบับของรูปลิง 3 ตัว ที่เอามือปิดตา ปิดหู และปิดปาก.......ผมเคยสงสัยมานานแล้วว่าไอ้เจ้าลิง 3 ตัวนี่มันมาจากไหน ใครเป็นคนคิด.....ความคิดมันดู classic และเป็นปรัชญาดีแท้......พึ่งมารู้ว่าต้นฉบับอยู่ที่ผนังของวัดนี้นี่เอง.....จริงๆต้องบอกว่าเป็นผนังของอาคารหนึ่งในวัดนะครับ....เพราะปกติวัดในญี่ปุ่นผนังจะไม่มีลวดลายอะไร จะเรียบๆมากกว่า....ด้วยความสงสัยผมเลยไปถามน้องไกด์ว่านี่เป็นอาคารอะไร ทำไมถึงมีลวดลายเจ้าลิงนี่มาแปะอยู่.....น้องไกด์บอกว่าอาคารนี้จริงๆคือโรงเลี้ยงม้า เวลาคนใหญ่คนโตสมัยก่อนมาวัด....ม้าทรงจะมาเลี้ยงที่โรงนี้....ส่วนทำไมมีรูปเจ้าลิง 3 ตัวนี้อยู่ตรงนี้ ก็ไม่ทราบได้ 

ผมไปอ่านความหมายของเจ้าลิง 3 ตัวมา......เขาแปลว่า.....มันเป็นคำสอนสำหรับสอนเด็กๆว่า อย่ามองในสิ่งที่ไม่ดี อย่าฟังในสิ่งที่ไม่ควร และอย่าพูดในสิ่งที่ไม่พึงพูด........อืม...ปรัชญาดีนะ

[พี่ตู่ Black PJM]

สิ่งที่น่าประทับใจอีกอย่างนึงของเมืองนี้ คือภาพโดยรวมของเมืองที่ยังคงรักษากลิ่นอายของเมืองเก่าโบราณไว้ได้อย่างดี.....แม้แต่ร้าน 7-11 ยังต้องเปลี่ยนสี logo จากสีเดิมให้เป็นสีน้ำตาลเข้ม เพื่อไม่ให้โลโก้ของร้านไปทำลายทัศนียภาพโดยรวมของเมือง 

ผมชื่นชมไอเดียร์และความกล้าที่จะแตกต่างในจุดนี้ของเค๊าครับ 

[ตูมตาม]

จากนั้นก็เดินต่อเข้าไปด้านในวัด......เจอคนมุงถ่ายรูปอีกละ.....มามุงอะไรกัน....เขามาถ่ายรูปนี้ครับ



มุงถ่ายลิงยังไม่ค่อยงง.....แต่นี่มันถ่ายอะไรกันฟระ.....ถามน้องไกด์เลยได้ทราบว่า เขามาถ่ายแมวที่อยู่ด้านบนของรูปนั่นแหละครับ......แมว!!! แมวอะไร ไม่เห็นมีไรพิเศษ.....น้องไกด์เล่าให้ฟังว่า แมวตัวนี้เป็นสัญลักษณ์ของความสงบ สันติ เป็นที่นิยมในประเทศญี่ปุ่น.......เออ....มีความหมายดีนะ

ทีแรกกะจะหาซื้อมาติดบ้านซักตัว.....เพื่อความสงบ สันติ  เวลาแต่งรถจะได้ไม่มีสงคราม  ....แต่พอน้องไกด์เริ่มเล่าต่อ ชักเริ่มเขว.......เพราะเขาบอกว่าแมวตัวนี้เป็นสัญลักษณ์แห่งความสงบสันติ เพราะเป็นแมวเฝ้าอยู่หน้าสุสาน !!!!!!!!!!??  ..... อ้าว เวรแล้วมั๊ยละตรู เกือบไปแล้ว อยู่ดีไม่ว่าดี จะเอาแมวเฝ้าสุสาน มาปะไว้หน้าบ้านซะงั้น 

น้องเขาบอกว่าทางบันไดที่เห็นในรูป เป็นทางเดินไปหลังวัด ซึ่งมีสุสานอยู่.......ตอนแรกที่ฟังก็ไม่เอะใจอะไร......แต่พอเดินมาได้หน่อยนึง ชัดเอะใจ.......วัดนี้เป็นวัดเก่าแก่มาก......ตราสัญลักษณ์ต่างๆที่เห็นในวัดก็น่าจะเป็นวัดหลวง (ตราสัญลักษณ์หลายอันเป็นตราพัด 3 แฉก ซึ่งเป็นตราของโชกุนในสมัยโบราณ) ....... แล้วใครที่ไหนจะมาตั้งสุสานในนี้หว่า......ต้องเป็นสุสานของคนไม่ธรรมดาแน่ๆ........เลยไปยืนอ่านที่ป้ายอธิบายจึงทราบว่า.....ทางเดินไปนั้น เป็นทางเดินเพื่อไปสุสานของยอดคนโชกุนในตำนาน Tokukawa Ieyasu นี่เอง......น้องไกด์บอกว่า ขึ้นบันไดไป จะเป็นทางเดิน Trail ผ่านป่าช่วงสั้นๆ ก่อนที่จะเข้าไปที่สุสาน..........ถ้างั้นไม่พลาด....น่าสนใจจริง สุสานของยอดคนสมัยโบราณ แถมเป็น Trail เดินป่าด้วย....ของโปรดทั้งนั้น......เลยขอตัวแยกจากคณะ พาเจ้าลูกชายไปเดินด้วยกัน

ขึ้นบันไดไป ก็เป็นทางเดินผ่านป่าอย่างที่เขาว่าจริงๆ


แต่สิ่งที่น้องไกด์ไม่ได้บอกคือ บันไดครับ.....โอ้ววววววว....ทางมันไม่ไกลก็จริง แต่มันชันมาก....บันไดสูงฝุดๆ...กว่าจะถึงข้างบนเล่นเอาเหนื่อย....ที่นี่่ยังคงธรรมเนียมโบราณของวัดนะครับ คือพอขึ้นมาถึง จะมีบ่อน้ำและกระบวยตักน้ำไว้ดื่่มได้....เมื่อก่อนเป็นบ่อรองน้ำฝนไว้....แต่เดี๋ยวนี้ใช้น้ำประปาแทนแล้ว.....ดื่มน้ำได้เลย เขาแจกฟรี 


เดินมาซักพักใหญ่ ปีนจนถึงข้างบน แล้วเดินต่ออีกหน่อย ก็มาถึงสุสานที่ว่าแล้วครับ  มีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ 3 ตัว ตั้งอยู่หน้าสุสาน เป็นสิ่งที่บอกว่านี่แหละครับ สุสานของยอดคนสมัยโบราณ

[ตูมตาม]

เอาละครับ....ออกจากวัดแล้ว เราก็เดินทางออกจาก Nikko .... มุ่งหน้าขึ้นไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ เพื่อไปยังเขตเมือง Sendai ในจังหวัด Iwate ..... จาก Nikko มาที่นี่ก็ไกลพอควร......สถานที่แวะเที่ยวกลางทางหลายที่ต้องพับไป เพราะน้องฝนและน้องหมอกตามมารังควานตลอดทาง.....ได้ไปแวะเที่ยวเมือง Sendai ที่เป็นเมืองท่า เมืองใหญ่ทางเหนือของญี่ปุ่นเมืองหนึ่ง (ปลายปีนี้จะมีเที่ยวบินตรงจากกรุงเทพฯ มาลงที่ Sendai แล้วนะครับ พี่ๆท่านใดสนใจเที่ยวก็หาข้อมูลไว้ได้เลย)......แต่ในเมืองใหญ่แบบนี้ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่.....แต่ผบ. คุณแม่ และน้องสาว.....ดูจะชอบครับ เพราะได้มีโอกาสไป shopping กันบ้าง หลังจากอยู่บ้านนอกมา 2-3 วัน

หลังออกจาก Sendai ตอนเช้า เรามุ่งหน้าไปยังอีกเมืองหนึ่งที่อยู่ริมทะเล ไม่ไกลจากเมือง Sendai มากนัก.......ตามโปรแกรม เราจะไปล่องเรือเพื่อชมอ่าว และเกาะแก่งในบริเวณอ่าวนี้......เกาะเหล่านี้เกิดจากการแห้งตัวของลาวา (คงตั้งแต่มีภูเขาไฟระเบิดครั้งใหญ่เมื่อนานมาแล้ว)...เกาะต่างๆจึงมีรูปร่างแปลกๆ

ภาพอ่าวที่ไปนั่งเรือชมมาครับ ถ่ายจากมุมสูงบนเขา


ตลอดการล่องเรือ มีเจ้าบ้านคือนกนางนวล มาให้การต้อนรับแขกผู้มาเยือนอย่างใกล้ชิดมากครับ......บินตามเรือตลอดการล่องเรือ แถมยังเป็นนกบ้ากล้องอีกต่างหาก......เห็นกล้องเมื่อไหร่โฉบเข้าหาตลอด....จนคนที่ไปล่องเรือ ไม่เห็นจะสนใจเรื่องเกาะ เรื่องอ่าวอะไรเลย......สนใจแต่ถ่ายรูปนกกันหมด......น่าจะเปลี่ยนชื่อจากล่องเรือชมอ่าว เป็นล่องเรือชมนกซะเลย 

เอาภาพเจ้าบ้านมาฝากให้ชมครับ








และนี่คือความลับที่ทำไมเจ้าบ้านอย่างน้องนกนางนวลถึงมาให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น แถมเห็นคนยกกล้องไม่ได้ โฉบเข้าหาทุกครั้ง 

เพราะทุกครั้งที่ยกกล้อง ท่าจะเหมือนเราจะหยิบอาหารไปป้อนมันนี่เอง 

[ตูมตาม]

ลงมาจากเรือ จริงๆ เราตั้งใจจะเดินหาอะไรกินกัน....แต่มาเดินผ่านหน้าวัดนี้ ซึ่งไม่ได้อยู่ในโปรแกรมของเรา แต่มองเข้าไปข้างในแล้ว ด้วยความสงบร่มรื่น ทำให้อดที่จะเดินเข้าไปชมไม่ได้



ภายในวัดนอกจากจะมีต้นไม้ใหญ่ที่ร่มรื่นแล้ว....ที่แปลกคือ วัดอยู่ติดกับหน้าผา....บนหน้าผามีรอยเจาะเป็นเหลี่ยมๆเหมือนห้องเข้าไป....ข้างในจะมีพระพุทธรูปปางต่างๆตั้งอยู่มากมายหลายสิบห้องเลยครับ


องค์ประธานของที่นี่น่าจะเป็นเจ้าแม่กวนอิมครับ....เพราะมีอยู่หลายองค์เลยที่หน้าถ้ำ ที่เป็นเจ้าแม่กวนอิมปางต่างๆ....และเจ้าแม่กวนอิมองค์นี้เป็นองค์เดียวที่ตั้งอยู่บนแท่น สูงประมาณ 2 เมตรได้

[ตูมตาม]

จริงๆแล้วในวัดนี้ยังมีรูปปั้นของซามุไรผู้โด่งดัง ดาเตะ มาซามุเนะ.....ซามุไรตาเดียวผู้โด่งดังในตำนาน.....น้องไกด์บอกว่าเท่าที่อ่านคำอธิบาย ซามุไรท่านนี้น่าจะสิ้นชีวิตที่เมืองนี้ จึงมีการสร้างรูปปั้นเป็นอนุสรณ์แก่ท่านไว้ที่นี่.....ผมดันมัวแต่คุยกับน้องไกด์ จนลืมถ่ายรูปรูปปั้นมาซะได้

ซามุไรท่านนี้ได้รับความนับถือในด้านของความกล้าหาญ และความมานะอดทน......ดาเตะ มาซามุเนะ เป็นซามุไรตาเดียว ตาอีกข้างนึงบอดไป เนื่องจากได้รับบาดเจ็บ และตัวท่านเองเป็นผู้ควักดวงตาที่บาดเจ็บนั้นออกด้วยตัวเอง....และด้วยการมีตาข้างเดียวนั้น จึงต้องมุมานะเป็นพิเศษจึงจะเป็นซามุไรที่เก่งกล้าได้ เพราะการมีตาข้างเดียวนั้นทำให้เกิดจุดบอดในการมองเห็น ซึ่งเป็นจุดอ่อนที่สำคัญในการจะเก่งในศิลปะดาบของซามุไร.....ท่านจึงต้องใช้ความมุมานะมากกว่าคนธรรมดา จนสามารถบรรลุเป็นยอดซามุไรในตำนานได้

 

[พี่ต้น สมุทรสาคร]

   พี่ตามถ่ายภาพได้งามมากครับบ     ขอบคุณที่นำมาฝากกันครับ