Pa Mania General (เรื่องทั่วไปปามาเนีย) > Pa Mania's Showroom

เปลี่ยนร่าง แปลงโฉม ปาออสซี่.....โครงการต่อไป Next Step!!!

<< < (2/29) > >>

วี พระนคร:
พี่ตามเขียนเรื่อง ได้น่าติดตามมากเลย ;D ยาวดี เหมือนตอน วางระเบิดแสวงเครื่องเลย นิ ;) ;) ;)

พี่นาย-nine:
อ่านแล้วสนุกดีครับ พี่ตูมตามจัดต่อเลยครับ  ;D

ตูมตาม:

--- อ้างจาก: Wee Nomjoe ที่ 28 กันยายน 2012, 07:39:01 ---พี่ตามเขียนเรื่อง ได้น่าติดตามมากเลย ;D ยาวดี เหมือนตอน วางระเบิดแสวงเครื่องเลย นิ ;) ;) ;)

--- End quote ---

แสวงเครื่องคงไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้แล้วอะครับพี่วี.......เลยเปลี่ยนอาชีพจากมือวางระเบิด มากเป็นตาเฒ่าเล่านิทานแทน  :sd40:


--- อ้างจาก: nine ที่ 28 กันยายน 2012, 08:54:11 ---อ่านแล้วสนุกดีครับ พี่ตูมตามจัดต่อเลยครับ  ;D

--- End quote ---

ขอบคุณครับพี่นาย  :) :) :-* :-*

ตูมตาม:
ปฏิบัติการขออนุมัติงบประมาณ

 ;D ;D บอกกันตามตรง......สำหรับผม การจะขออนุมัติงบประมาณสำหรับจัดซื้อน้องปาเจโร่สปอร์ตนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ.......ทั้งหมดเนื่องจากเหตุผลเดียว "น้อง FD ที่ใช้อยู่ขณะนั้นยังใหม่อยู่เลย" ...... ตอนผมเริ่มอยากได้พวกรถ PPV มาใช้ น้อง FD ที่ใช้อยู่นั้นมีอายุแค่ 3 ปีเท่านั้น.......ดังนั้นการของบประมาณไม่ง่ายแน่ๆ.........ผมเริ่มอยากได้ PPV ตอนประมาณ ปลายปี 52.....ต้นปี 53 ก็เริ่มมองน้องปา.......กว่าจะได้จองก็ปาเข้าไป เมษา 54......ระยะเวลา "ปีกว่าๆ" ครับสำหรับปฏิบัติการครั้งนี้.......เหตุผลประกอบการของบประมาณก็ไม่ได้มีมากมายอะไรครับ มีแค่ 2-3 ข้อ.......แต่ว่าแต่ละข้อกว่าจะทำให้ ผบ. เห็นชอบ มันต้องใช้เวลานานทีเดียว

จากงานอดิเรก จนกลายเป็นอาชีพเสริม
ด้วยความที่อาชีพหลักผม ไม่ได้เป็นงานประจำ.....มีงานให้ทำเป็นช่วงๆ.....ช่วงไหนงานเยอะ ก็เยอะโคตร.....ช่วงไหนไม่มีงานก็ว่างโคตรเช่นกัน......และช่วงเวลาว่างๆจากอาชีพหลักนี่แหละครับ.....ผมมีงานอดิเรกที่ชอบทำมากๆ คือ งานตบแต่งภายใน และงานจัดสวน.....มันก็เริ่มต้นจากที่บ้านผมเองนี่แหละ.....บ้านผมทั้งงานจัดสวน งานตกแต่งภายใน ผมออกแบบเองทั้งหมด (แต่จ้างคนอื่นมาเขียนแบบให้นะ).......ทำไปเรื่อยๆครับ มันเป็นงานอดิเรก.....ว่างก็ทำ ค่อยๆทำไป.......พอดีที่บ้านจะมีเพื่อนชอบแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนประจำ (ไม่รู้ว่ามันมาเยี่ยมผม หรือมาเยี่ยมน้อง Johny Walker ในตู้ผมก็ไม่ทราบ).......จากงานอดิเรกที่ทำในบ้านตัวเอง ก็เลยเริ่มได้ไปทำให้บ้านเพื่อน เพราะเพื่อนขอมา........จากกลุ่มเพื่อนตัวเอง ก็เริ่มลามออกไปเป็นเพื่อนของเพื่อน ขยายวงออกไป.......จากงานอดิเรกก็เลยกลายเป็นอาชีพเสริม ขึ้นมา

และเจ้าอาชีพเสริมนี่แหละที่เป็นเหตุผลหนึ่งในการขออนุมัติงบประมาณสำหรับน้องปา.......ด้วยงานตกแต่งภายใน และงานจัดสวน เป็นงานที่ต้องมีการซื้อของ บรรทุกของ เป็นประจำ โดยเฉพาะงานจัดสวน.....พวกต้นไม้ ดิน ขอนไม้ ก้อนหิน อุปกรณ์ต่างๆ ส่วนใหญ่ผมจะตระเวณซื้อเอง ขนเอง เพราะได้ราคาถูกกว่าให้ supplier ซื้อเยอะ.......ทีนี้น้อง FD ที่ใช้อยู่ขณะนั้น มันดันไม่เหมาะกับงานบรรทุกประเภทนี้ซะด้วยซิ.........ก็เลยมีหลายครั้งที่ผมต้องยืมน้อง CRV ของผบ. ไปใช้........หลายครั้งๆเข้า ผบ. ก็เริ่มบ่น เพราะนอกจากเธอจะไม่ชอบขับน้อง FD แล้ว......ทุกครั้งที่ผมเอาน้อง CRV ไป กลับมามันจะเละกลับมาทุกที......ทุกครั้งที่โดนบ่นผมก็จะบอกว่า "เอาน่า ก็ Civic มันขนอะไรก็ไม่ได้นิ"  ;)

เที่ยว เที่ยว เที่ยว และก็เที่ยว
การไปเที่ยว เป็นสิ่งที่ผมชอบมาก.....ผบ. ก็ชอบ......ลูกก็ชอบ......ครอบครัวเราเลยเป็นครอบครัวที่ออกเที่ยวต่างจังหวัดกันเป็นประจำ ทริบแบบค้าง 2-3 คืน ประมาณเดือนละครั้งหรือสองครั้ง......ส่วนทริบแบบเช้าเย็นกลับนี่ถ้าเป็นช่วงงานน้อยๆนี่ เกือบทุกอาทิตย์.....ด้วยข้อจำกัดที่มีแค่น้อง CRV ไว้ใช้......จุดหมายส่วนใหญ่จึงไม่ค่อยพ้นหัวหิน ปราณบุรี และก็พัทยา.......ไปบ่อยครับ บ่อยมาก จนแทบจะเหมือนขับรถกลับบ้านเลยเวลาไปหัวหิน.........ไปบ่อยๆเข้าก็เริ่มเบื่อ......ผมก็เริ่มชวน ผบ. ไปเที่ยวพวกภูเขาน้ำตกบ้าง......แรกๆ ด้วย CRV ก็ไปได้แค่สถานที่ท่องเที่ยวทั่วๆไป......เขาใหญ่ เขาค้อ ประมาณนั้น......ขึ้นภูขึ้นดอยบ้างก็มีแต่ที่เที่ยวที่ดังๆติดอันดับต้นๆ เพราะถนนหนทางสะดวก.......แต่ไปเที่ยวพวกนี้แล้วน่าเบื่อเหมือนกันครับ คือคนมันเยอะมาก และที่เหล่านี้ส่วนใหญ่ธรรมชาติก็ถูกทำลายไปมากแล้ว.......แต่ตัวเลือกมันก็จำกัดอยู่เท่านี้ เพราะจะลุยมากก็ไม่ค่อยไหว ผบ. เป็นห่วงน้อง CRV ว่าจะรับบทหนักไม่ไหว

จนมีโอกาสครั้งหนึ่ง......ได้ไปเที่ยว "ถ้ำธารลอด" ที่เมืองกาญจน์........ทริบนี้เป็นทริบที่ ผบ. ประทับใจมากๆ......เป็นทริบที่พวกเราในครอบครัวยังเอามาคุยมาเล่าให้เพื่อนๆฟังกันอยู่จนทุกวันนี้.......รายละเอียดไว้จะมาเหลาให้ฟังทีหลัง.......เอาแบบสั้นๆ คือ ถ้าจะไปให้ถึง "ถ้ำ" และ "วัด".......มันต้องเดินขึ้นเขาไป......เป็นป่าที่ธรรมชาติยังคงอยู่ สวยงาม.......เดินป่า 3 กิโล ถึงจะถึงจุดหมาย "ถ้ำธารลอดใหญ่" และ "วัดถ้ำ".......ระยะทาง 3 กิโล ไม่ไกลหรอกครับ.......แต่ความชันนี่ซิ เข้าขั้นโหดสำหรับเด็กในเมืองอย่าง ผบ. เลยทีเดียว.......เอาเป็นว่า เดินเท้าไปกลับ 6 กิโล.....ป่าไม้บอกว่าใช้เวลา 3-4 ชั่วโมง.......ผมพา ผบ. กับ ลูก เดินไป เกือบ 4 ชั่วโมง ยังไปไม่ถึงจุดหมายด้วยซ้ำ......ไม่ต้องนับขากลับอีก.......แต่ในที่สุดเราก็ไปถึงจุดหมายจนได้......ขากลับ เดินกลับกันไม่ไหว......เลยขอติดรถนักท่องเที่ยวที่ขับรถขึ้นไปกลับ........ผบ. ก็เลยเพิ่งรู้ว่ารถก็ขึ้นไปถึง.......ต่อว่าผมซะยกใหญ่ว่าให้เธอเดินมาแทบตาย ทำไมไม่เอารถขึ้นมา.........พอนั่งรถนักท่องเที่ยวลงมาจากเขาจริงๆ เธอถึงได้รู้ว่า "น้อง CRV ท่าทางจะไม่ไหว".....ทางไม่ธรรมดาเหมือนกันนะครับตอนนั้น 11 กิโล ที่ต้องวิ่งผ่านป่าไผ่ บนถนนดิน หลุมบ่อเพียบ แถมถ้าฝนตกนี่ถนนจะลื่นมาก.........สุดท้าย ทริบนี้เราประทับใจกับเรื่องราวหลายๆอย่าง และธรรมชาติที่สวยงามมากๆ.......ที่สำคัญ ผบ. ชอบเพราะนักท่องเที่ยวน้อย คนไม่มาก ไม่วุ่นวาย.......ผมก็เลยบอกว่า จริงๆ แหล่งท่องเที่ยวดีๆ อย่างนี้ ยังมีอีกเยอะ แต่เราเข้าไปไม่ได้ น้อง CRV จะทนไหวหรือเปล่าไม่รู้ น้อง CIVIC FD ไม่ต้องพูดถึง  ;)

เอาภาพประทับใจจากทริบนี้มาฝากกันเล็กน้อย






น้ำท่วม
อย่าเข้าใจผิดนะครับ น้ำท่วมในที่นี้ยังไม่ใช่น้ำท่วมใหญ่ปี 54 ครับ..........คือจริงๆ แล้ว บ้านคุณพ่อคุณแม่ของ ผบ. นั้นอยู่ในบริเวณที่น้ำท่วมบ่อยมาก.......ฝนตกหนักก็ท่วม.......น้ำขึ้นมากๆ ก็ท่วม......เรียกได้ว่าต้องมีน้ำท่วมให้ได้เห็นทุกปีจนชิน......แต่โดยทั่วๆไปก็ท่วมไม่หนักครับ ซัก 20-30 เซ็นฯ ประมาณนั้น.......แต่พอมาช่วงหลังๆ ปี 51-52 มันเริ่มท่วมเยอะขึ้น ปี52 พอดีประจวบเหมาะฝนตกหนักช่วงน้ำขึ้นสูงพอดี ท่วมเข้าไปเกือบ 50 เซ็นฯ........แทบต้องเอารถดำน้ำเข้าบ้าน ยังดีที่บ้านคุณพ่อคุณแม่อยู่ต้นซอย......ลุยไม่มาก รถธรรมดาจึงยังผ่านเข้าไปได้.......แต่น้อง CIVIC FD ผมหมดสิทธิ......ภาระก็เลยมาตกอยู่ที่น้อง CRV......ซึ่งก็สามารถผ่านไปได้ทุกครั้ง แต่บางครั้งก็มีให้เสียวบ้าง เมื่อความชื้นสูงมากๆ......เครื่องเบนซินก็จะออกอาการเหมือนจะดับเป็นบางครั้ง........หลังจากที่น้องของผบ. ได้น้องแคบมาก็สบายขึ้นเยอะ เพราะน้องแคปเป็นเครื่องดีเซล ทนความชื้นได้ดีกว่า.......ก็เลยเป็นเหตุผลหนึ่งที่ ผบ. เริ่มมองว่า มีรถเครื่องดีเซลไว้ในบ้านซักคันก็ดี เวลาเกิดเหตุไม่คาดฝัน เช่นน้ำท่วม จะได้ยังมี "รถไว้ช่วยชีวิตเรา" ไม่ใช่ "เราต้องไปช่วยชีวิตรถ"  8)

น้ำมันมันแพง
ช่วงปี 52-53 น้ำมันเบนซินแพงขึ้นมามาก......ถึงจะเปลี่ยนจากเบนซิน 91 มาใช้ แก๊ซโซฮอล ตั้งแต่ แก๊ซโซฮอล95 ไป E20.....สุดท้ายราคาก็ขึ้นมาจนเราก็ต้องจ่ายอยู่เท่าเดิม แต่ได้น้ำมันคุณภาพลดลง......ที่บ้านผบ. คุณพ่อคุณแม่ เริ่มเปลี่ยนรถเป็นเครื่องดีเซลกัน ด้วยเหตุผลเรื่องค่าน้ำมันล้วนๆ........น้ำมันดีเซลถูกกว่า แถมประหยัดกว่าด้วย.......คันแรกคือ B Class ดีเซล.....คันต่อมาก็ E Class CDI.......จนมาเป็นน้องแคปของน้องผบ. ...... เหตุผลหลักก็มาจากเรื่องการประหยัดน้ำมัน และค่าน้ำมันที่ถูกกว่าทั้งหมด.......ผบ. ก็เลยเริ่มกลายเป็นอยากได้เครื่องดีเซลขึ้นมาบ้าง........ก็เลยมาเข้าทางผม ที่กำลังอยากได้น้องปาพอดี  ;)

ด้วยเหตุทั้งหมด กับเวลาอีก ปีกว่าๆ.......ในที่สุด เมษาฯ 54 ผบ. ก็อนุมัติงบประมาณในการซื้อน้องปาเจโร่สปอร์ตให้มาเป็นพาหนะคู่ชีพผม และขวัญใจของครอบครัวผมในปัจจุบัน  ;D

กิต <Black Angel>:
อ่านเพลินและสนุกดีมากๆครับ ที่สำคัญ แฝงด้วยสาระความรู้อีกมากมาย
ปีกว่ากับการค่อยๆ "สร้าง"เหตุผลประกอบการของบประมาณ ไม่ธรรมดาจริงๆ
ซูฮกครับ
 :sd44: :sd09: :sd27: :sd23: :sd18:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว