Pa Mania General (เรื่องทั่วไปปามาเนีย) > Pa Mania On Tour & Meetings
***ขอเสนอให้จัดทริปไปทำบุญ บริจาคข้าวของกันสักรอบครับ***
กิต <Black Angel>:
--- อ้างจาก: ตูมตาม ที่ 3 ตุลาคม 2012, 21:16:49 ---
--- อ้างจาก: Joe Lumlukka ที่ 28 กันยายน 2012, 15:42:44 --- ก่อนอื่น สนับสนุนภูทับเบิกด้วยคนครับ และขออนุญาตร่วมแสดงความคิดเห็นกับพี่ๆ ด้วยนะครับดังนี้
ผมก็เคยมีความคิดแบบนี้เช่นกัน แต่มีเพื่อนๆ บอกว่าหลายๆ แห่งมักจะมีคนไปบริจาคอยู่เสมอๆ และถ้าเราไปแล้วแจกของที่ดูเหมือนด้อยกว่า หรือของแจกน้อยก่วาที่เขาเคยได้รับ พวกเราจะไม่ค่อยได้รับความสนใจจากพวกเขาสักเท่าไร เพราะจะถูกนำไปเปรียบเทียบกับคณะที่ทำ(ดีกว่า)ก่อนหน้า... ก็เลยมีอีกความคิดหนึ่งคือ ปกติจะมีการออกค่ายของน้องๆ นักศึกษา เช่นการไปสร้างห้องสมุดให้โรงเรียน การไปทำกิจกรรมสร้างบ้านดิน ฯลฯ ซึ่งพวกเขาจะทำการ Survey ความต้องการของกลุ่มเป้าหมายมาก่อน มีการกำหนดกฏเกณฑ์โรงเรียนเป้าหมายที่จะไปทำ (ต้องเข้าตามเกณฑ์ที่คณะฯกำหนดไว้) พวกเราเพียงแต่เป็นกองหนุนให้น้องๆ ทำกิจกรรมให้บรรลุตามเป้าหมายที่วางไว้ พวกเราเองก็มีความสุข..คือสุขจากการให้... และด้วยวิธีนี้จะเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว นกตัวแรกคือเราได้ช่วยเหลือกลุ่มเป้าหมายได้ตรงตามความต้องการจริง (อันนี้ได้บุญอย่างแรงครับ) นกตัวที่สองที่เราช่วยเหลือโดยไม่รู้ตัวคือ เราได้ช่วยกันสร้างและสนับสนุนคนรุ่นใหม่ที่มีแนวคิดเรื่องการเสียสละ สร้างดอกไม้แห่งการเสียสละ ดอกใหม่ๆ ให้ก้าวเดินไปยนเส้นทางนี้เพิ่มขึ้นนั่นเองครับ
พี่ๆ มีความคิดเห็นเป็นประการใด...ก็เม้นท์ๆ กันมานะครับ ผิดพลาดประการใด ผมน้องใหม่ขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว...
--- End quote ---
ผมคิดว่าที่พี่โจแนะนำก็เป็นทางหนึ่งที่ดีครับ.......ง่ายๆน่าจะเป็นการสนับสนุน "การออกค่าย"......ขออนุญาติขยายความแทนพี่โจนิดนึง เผื่อจะสนใจกันในรูปแบบนี้ครับ
เนื่องจากผมเป็น "เด็กค่าย" เหมือนกัน ตอนเรียนป.ตรีที่ม.เกษตร.....ที่มหาลัยนี้มีค่ายหลายชมรม......แต่ละชมรมมีเป้าหมายแตกต่างกันไปบ้าง แต่โดยรวมๆก็คล้ายๆกันคือ ไปช่วยเหลือชาวบ้าน / โรงเรียน ที่ "ขาดแคลน"......โดยการทำงานของชมรมค่ายนั้น.......จะเริ่มต้นจากการกำหนดเป้าหมายก่อน......โดยเป้าหมายส่วนใหญ่จะหาได้จาก 2-3 แหล่ง.....แต่ที่หลักๆเลยคือ "รุ่นพี่".....โดยเฉพาะรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว และทำงานอยู่ในสายงานที่สามารถเข้าถึงพื้นที่ที่ขาดแคลนได้ เช่น กรมป่าไม้ กรมทรัพย์ฯ กรมประมง กระทรวงศึกษา กระทรวงมหาดไทย.....แล้วแต่ connection ที่มี.........แต่ถึงจะมีแหล่งหาเป้าหมายที่แตกต่างกัน แต่เป้าหมายที่ได้กลับมามักจะมีลักษณะคล้ายๆกันคือ จะเป็นโรงเรียน/หมู่บ้าน ชาวเขาเผ่าต่างๆ ดังนั้นพื้นที่เป้าหมายส่วนใหญ่จึงอยู่ทางทิศเหนือหรือตะวันตกของประเทศเสียเป็นส่วนมาก และบ่อยครั้งที่พื้นที่เป้าหมายจะเป็นโรงเรียน/หมู่บ้านที่อยู่ใกล้ชายแดนที่ติดกับประเทศเพื่อนบ้าน
หลังจากได้เป้าหมายแล้ว......ก็เริ่มวางแผนการทำงานในขั้นที่2.......ในการวางแผน สิ่งที่ต้องรู้คือ "ความต้องการ" ของเจ้าของพื้นที่ อย่างที่พี่โจบอกไว้......ส่วนใหญ่จะมีการติดต่อไปที่เจ้าของพื้นที่ก่อน (วิธีการติดต่อมักจะมาจากแหล่งข้อมูลที่ให้เป้าหมายมา).....จากนั้นจะมีหน่วย Survey เข้าไปลงพื้นที่ สำรวจเส้นทางการเดินทาง ยืนยันความ "กันดาร" และ "ขาดแคลน" ของพื้นที่ รวมไปถึง เข้าไปพูดคุยรายละเอียดของสิ่งที่เจ้าของพื้นที่ต้องการ.......ซึ่งความต้องการส่วนใหญ่ก็ออกมาคล้ายๆกันคือ
ถ้าเป็นโรงเรียน......สิ่งที่ต้องการก็มักจะไม่พ้น "การสร้างอาคารเรียน"......แน่นอนสร้างแบบง่ายๆ ขนาดเล็กๆครับ ไม่ใช่อาคารขนาดยักษ์.......ส่วนใหญ่ก็เป็นอาคารชั้นเดียว มีเสา หลังคาแค่นั้น........ถ้าเป็นค่ายแบบนี้จะใช้เวลาที่จะต้องอยู่นาน มักจัดกันช่วงปิดภาคเรียน summer.....หลายครั้งที่ค่ายแบบนี้มักเกิดขึ้นต่อๆกันกับชมรมค่ายอื่นๆ เช่น ธรรมศาสตร์ไปสร้าง เสา+หลังคาในปีแรก.....เกษตร ไปสร้างผนัง+ประตู+หน้าต่าง ในปีที่2.......จุฬา เอาพวกอุปกรณ์การเรียนการสอน เช่นกระดานดำ โต๊ะ หรืออื่นๆ ไปให้ในปีที่ 3........ค่ายแบบนี้ใช้เวลาหลายวันครับ บางทีมากกว่า 1 อาทิตย์......ที่ผมเคยไปนี่ อยู่ที่นั่นประมาณ 15 วัน สร้างอาคารเรียน 1 หลัง (เสา+หลังคา)......หรืออีกอย่างที่โรงเรียนต้องการคือ "อุปกรณ์การเรียนการสอน" อันนี้อาจหมายรวมได้หลายอย่าง พวกสมุดเครื่องเขียนก็ใช่ กระดานดำก็ได้ อุปกรณ์กีฬาก็เอา หรือบางทีจะเอาเสื้อผ้าไปบริจาคให้นักเรียนโดยตรง นักเรียนก็ยินดี.......ค่ายแบบนี้เราเรียกว่าค่ายบริจาคของ.....ค่ายประเภทนี้จะใช้เวลาสั้นกว่าค่ายแบบแรก.....เพราะแค่เอาของ ขนของไปให้ อาจมีกิจกรรมนิดหน่อย ใช้เวลา 2-3 วันก็เสร็จแล้ว ค่ายประเภทนี้จัดได้เรื่อยๆครับ ตอนไหนก็ได้ แต่เด็กค่ายชอบจัดกันช่วงต้นเทอม2.....เพราะเทอม2 มักเรียนไม่หนักเหมือนเทอมแรก และช่วงต้นเทอม2 ประมาณ พฤศจิกายน - ธันวาคม เป็นช่วงที่หยุดเยอะ ไม่ต้องโดดเรียนมาก และอากาศหนาว ได้ไปเที่ยวกันด้วย.......ส่วนถ้าเป็นชาวบ้านส่วนใหญ่ก็จะคล้ายๆกับค่ายบริจาคของของโรงเรียน แต่แทนที่จะไปบริจาคของให้โรงเรียน+เด็กนักเรียน ก็เอาไปให้ชาวบ้านแทนครับ
เมื่อได้ความต้องการของเป้าหมายแล้วก็เอามาวางแผนว่า จะต้องเอาของอะไรไปบ้าง....จะมี list มายาวเป็นหางว่าว.....ของที่จะเอาไปก็ขึ้นกับประเภทของความต้องการของเป้าหมายครับ ถ้าไปสร้างอาคาร ก็เป็นพวกวัสดุก่อสร้างเป็นหลัก ถ้าเป็นพวกบริจาค ก็ต้องไปหาของที่จะไปบริจาค......นอกจากนั้นยังมีข้าวของที่ทีมงานต้องใช้ด้วย อันนี้เยอะครับ.....เพราะส่วนใหญ่พื้นที่เป้าหมายมักห่างไกลความเจริญ.....เรื่องที่นอนหมอนมุ้ง เต้นท์ บางทีก็ต้องเตรียมกันไปเอง......และที่สำคัญคือ "อาหาร" ...... ถ้าชมรมใหญ่ สมาชิกเยอะ ก็สามารถเปิดครัวทำอาหารกินกันเองเลย โดยใช้อุปกรณ์ที่ชาวบ้าน/โรงเรียนมีให้ยืมทำกันไป ประหยัดงบกิน เอางบไปบริจาคกันเยอะขึ้น........แต่ถ้าชมรมเล็ก สมาชิกไม่เยอะส่วนใหญ่ก็จะซื้อกินเอา ง่ายดี เพราะไม่มีใครว่างมาทำ
หลังจากวางแผนกันแล้ว ต่อไปก็เป็นการลงมือครับ......ส่วนใหญ่ก็หาของที่ต้องเตรียม......สำหรับของบริจาค หรือวัสดุเอาไปสร้าง ส่วนใหญ่ก็จะขอบริจาคเอาครับ รับทั้งบริจาคเป็นของ และบริจาคเป็นเงิน.......หรือบางทีก็จะหากิจกรรมเพื่อหาเงินโดยตรง แล้วค่อยเอาเงินไปซื้อของแทน........แต่สำหรับของใช้ของทีมงาน.....เช่นพวกเต้น เครื่องครัว จานชาม.....อันนี้อะไรยืมได้ยืมครับ....ไม่มีการซื้อ.......และแหล่งที่ยืมได้ดีที่สุดคือ "วัด"......ยืมทุกอย่างครับ จานชามช้อนซ่อมโต๊ะเก้าอี้เอาหมด........ไหนๆไปยืมของแล้ว พวกเด็กค่ายมักจะเลยตามเลย ขอบริจาคอาหารแห้งอาหารกระป๋องจากวัดไปด้วยเลย......คือวัดจะมีเก็บไว้เยอะครับ เวลาพระออกบิณฯ แล้วได้พวกข้าวสารอาหารกระป๋อง ก็จะเอาไปรวมกันที่คลังวัด เก็บไว้.....นานๆทีวัดก็จะเอาไปบริจาคให้วัดในชนบท.....พวกเด็กค่ายนี่ชอบมากครับ เรื่อง "ปล้นคลังวัด"
และเมื่อถึงช่วงเวลาที่กำหนด ก็แค่ออกเดินทางกันไปครับ.....โดยมากเขาจะมี Schedule มีตารางกิจกรรมชัดเจน ออกเดินทางที่ไหน แวะที่ไหน ถึงเมื่อไหร่ ทำกิจกรรมอะไร ทุกอย่างจะมีการวางแผนล่วงหน้ามาเป็นอย่างดี
สำหรับการเข้าไปสนับสนุนนั้นเป็นเรื่องดีครับ........เด็กค่าย อยากให้มีผู้สนับสนุนอยู่แล้ว.....เพราะ "เงิน" เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับกิจกรรมพวกนี้ นอกจากค่าของที่จะเอาไปบริจาคหรือไปสร้างแล้ว ยังมีพวกค่าอาหาร ค่าเดินทางต่างๆอีกมากมาย.....การสนับสนุนเท่าที่ผมเคยได้สัมผัสแบ่งได้เป็น 2 ระดับ
1. เบื้องต้น เอาง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก.......บริจาคเงินไป.......จบ
2. อันนี้ผู้สนับสนุนจะเข้ามามีส่วนร่วมครับ.......คือบริจาคเงินไป.......แล้วผู้สนับสนุนก็ยังไปเข้าร่วมกิจกรรมด้วย.......แต่ส่วนใหญ่วิธีนี้ผู้สนับสนุนจะรู้จักกับทีมวางแผนในชมรมค่อนข้างดี เพราะมักจะต้องมีประเด็นที่ต้องเข้าไปแทรกแซงในแผนงานของชมรมเสมอ.....เวลาไปร่วมกิจกรรมก็คือ ขับรถไป ถึงที่ บริจาคของ ร่วมกิจกรรมที่เขาจัด กินข้าว.....ประมาณนี้แหละครับ......เหมือนมีคนมาจัดให้ทุกอย่าง.....ถึงแม้จะไม่ได้จัดดีมากนักก็ตาม
นี่แหละครับคือการ "ออกค่าย" และการสนับสนุนการออกค่าย
จาก เด็กค่าย ม.เกษตร
--- End quote ---
สงสัยผมจะขอมากไปหรือป่าวเนี่ย :sd18: :sd18: :sd18:
พี่ปอ Lumlukka:
ผมเคยมีประสบการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับบ้านเด็กกำพร้า...
ึคือไปบริจาคของ แต่โดนเด็กน้อยถามมาว่า... "พี่มีมาแค่นี่เองเหรอ คนอื่นให้มากกว่านี้อีก"
ผมเลยคิดว่า... ถ้าเราได้มอบโอกาสให้คนที่ต้องการจริงๆ น่าจะดีนะครับ...
แต่.... ไปไหน... ผมไปด้วยครับ...
ขอแค่เส้นทางที่รถเดิมๆ อย่างผมไปได้ก็ำพอครับ...
:)
ตูมตาม:
--- อ้างจาก: Por Lumlukka ที่ 4 ตุลาคม 2012, 10:09:56 ---
ผมเคยมีประสบการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับบ้านเด็กกำพร้า...
ึคือไปบริจาคของ แต่โดนเด็กน้อยถามมาว่า... "พี่มีมาแค่นี่เองเหรอ คนอื่นให้มากกว่านี้อีก"
ผมเลยคิดว่า... ถ้าเราได้มอบโอกาสให้คนที่ต้องการจริงๆ น่าจะดีนะครับ...
แต่.... ไปไหน... ผมไปด้วยครับ...
ขอแค่เส้นทางที่รถเดิมๆ อย่างผมไปได้ก็ำพอครับ...
:)
--- End quote ---
ปัญหานี้มักเกิดขึ้นกับสถานที่ที่เป็นที่นิยมในการที่คนไปบริจาคครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกสถานที่ที่อยู่ในกรุงเทพฯหรือใกล้เคียง แต่ปัญหานี้จะน้อยลง หรือไม่มีเลยถ้าเป็นพื้นที่ที่ห่างไกลออกไปหน่อยครับ ขึ้นอยู่กับการเลือกเป้าหมายตั้งแต่ต้นเลยครับ ส่วนใหญ่ผมจะไม่แนะนำนะครับกับพวกบ้านเด็กกำพร้า บ้านพักคนชรา ที่อยู่ใกล้กรุงเทพฯมากๆครับ ที่พวกนี้คนบริจาคเยอะอยู่แล้วครับ แต่ถ้าทุกคนคิดเหมือนผมที่พวกนี้คงแย่เนอะ :D :D
พี่จ่า Jatot:
ไปไหนไปด้วย ขอทำประโยชน์ให้สังคมบ้าง ตอนนีก็สบายแล้ว
ขอเสนอไปโรงเรียนที่ห่างไกลความเจริญ บริจาคสมุดหนังสือเรียน
เครื่องกีฬาก็ได้ เด็กๆได้รับน่าจะดีใจมีฟุตบอลเล่น มีตระกร้อให้เต๊ะ
แจกขนมขบเคี้ยว กางเต๊นท์สนามบอล กลางคืนฉายหนังการ์ตูนให้เด็กๆดู
รุ่งเช้าก็แวะเที่ยวเรื่อยๆแล้วกลับบ้านอย่างสบายใจอิ่มบุญแล้วที่ให้
"การให้ไม่มีที่สิ้นสุด"
เสียงที่ 9 ภูทับเบิก(อยากเจอความหนาว)
tod:
มาแอบดูโครงการดีๆ ;D ;D
ขอสนับสนุนทุนทรัพย์ด้วยครับ อยู่ไกลจัง ;)
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version