เลิกแล้วครับ
สมัยเรียนเป็นสิงห์อมควัน ซื้อเองบ้าง/ขอเพือนบ้าง แล้วแต่เงินในกระเป๋า (ยังหาตังค์เองไม่ได้)
-ทุกครังหลังอาหาร (เหมือนกินยาเลย)
-ทุกครั้งที่เบรค หรือพักระหว่างเรียน
ง่ายๆ คือทุกๆ 1 ชม.
เรียนจบ ได้งานทำ หาเวลาเบรคยาก ค่อยๆห่าง 2-3 ชม./ครั้ง มีเวลาเหมือนคนจะลงแดง
หลังๆอยู่ด้วยคนหมู่มาก หาที่ที่สูบยาก (ไม่เหมือนสมัยเรียน เด็กช่างหาที่สูบได้ทั่วไป)
กลายเป็นคนที่โดนสังคมรังเกียจ สูบทีต้องแอบๆ กลิ่นก็พยายามไม่ให้ฟุ้งกระจาย / หาบริเวนที่สูบบุหรี่ยาก
การดำเนินชีวิตช่างลำบาก ค่อยๆห่าง จนเหลือวัน3-4 ครั้ง มีครอบครัวก็ลำบากเพิ่มเข้ามาอีก จากที่สูบในบ้านได้
ก็ต้องไปหาที่สูบนอกบ้าน เฮ้อ!!!!! ช่างลำบากเสียจริง เลยหักดิบมันไปเลย หาหมากฝรั่งมาเคี้ยวไม่ให้ปากว่าง
เวลาอยากสูบบุหรี่ ทำอยู่หลายเดือนเลิกได้ ตอนนี้อยู่ได้สบายดี เห็นคนอื่นสูบใจมันก็หวิวบ้างบางครัง
พยามหลบสายตาไม่มอง กลัวโรคเก่ากำเริบ
ขอให้พี่ๆทุกท่านโชคดีเลิกกันได้ทุกๆคน
